üç

86 8 27
                                    


Haiiii

••

"Yosun geç kalacaksın hadi kızım kalk." Gözlerimi araladığımda karşımda babamı gördüm. babamin tam tersiydim resmen, sarisin yesil gozluydu babam. ben anneme cekmistim, kahverengi sac kahverengi gozluydum. anneme benzemedigim tarafim bildigim kadariyla boyumdu, babama cekmistim bu konuda.

"Bugün gitmek istemiyorum." Babam derin bir nefes alıp verdi. "Devamsızlık hakkın azalıyor Yosun Arca. Böyle giderse sınıfta kalacaksın."

"Ama kendimi hiç iyi hissetmiyorum." Babamın bana kıyamayacağına adım gibi emindim. Küçüklüğümden beri beni prensesmişim gibi büyütmüştü. İkimiz de birbirimizin her şeyiydik. Annem gittikten sonra daha da bağlanmıştı bana ve her daim yanımdaydı.

"Akşam konuşacağız bu konuyu tamam mı? Hadi uyumaya devam et." Gülümsedim ve başımı salladım. Biraz bir şeyler atıştırdıktan sonra yeniden uyumak için odama gittim. 

Kapının alacaklı gibi çalma sesine uyandığımda biraz küfür edip yatağımdan kalktım. Kim niye gelmişti ki?

Kapıya ilerlerken gözüm koridordaki aynaya kaydı. Korkunç gözüküyordum. kahverengi gözlerim kızarmıştı ve önünde morluklar vardı. Uyumaktan yanaklarım ve dudaklarım şişmişti. Saçlarım dağılmış ve birbirine karışmıştı.

Kapıyı açtığımda hayatımda görmek istediğim son kişiyi gördüm. Atlas.

"Okula gelmeyince merak ettim. İyi misin?"

Gözlerimi devirdim ve dik dik bakıp cevap verdim. "Evet çok iyiyim mutluluktan gelemedim."

Sarılmak için yaklaştığında geri çekildim. Bu sefer ne yalanlarına inananmaya niyetim vardı, ne de ona dokunmaya. Üzülmek istemiyordum artık. Eski, neşeli halime geri dönmek istiyordum.

"Aryayla ayrıldık." Gülümsedim ve konuştum. "Tüh, çok yakışıyordunuz niye ayrıldınız ki?"

"Seni sevdiğim için bitirdim onunla ilişkimi. Senden başkasını istemiyorum." Özlemiştim onu. Sevgisini, ilgisini...

"İçeri gelsem biraz konuşsak olur mu?"

•••

"Atlas o kadar pişmandın, ölüyordun. Peki neden aryayı sevmediğin halde ona o kadar yakındın? Ne yapmaya çalışıyorsun? Belki farkında değilsin ama her dengesiz hareketinde senden daha da soğuyorum. Bu gidişle yeniden olmamız mümkün değil Atlas. Sen kendini düzeltmedikçe, dengesizliklerine devam ettikçe yüzüne bile bakasım gelmiyor."

Düşündüğüm, cevabını bulamadığım her türlü sorunun cevabını bugün öğrenecektim. Kendimi yiyip bitirdiğim yetmişti artık. Düşüncelerimde boğulmak artık çok sıkmıştı.

'senin kollarında başlayan sabahlara, biten gecelere doyamadım hâlâ'

puştHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin