3.Arkadaşlık

48 11 34
                                    

Bir rüya görmüştüm. 5 yıl sonra, Draco beni öpmüştü ve sonra o ölmüştü ya da yaralandı sadece kollarımın arasından kaydığını gördüm ve onun arkasında Voldemort vardı.

"İyi misin Rose. Uyurken sesli bir şekilde bağırdığını duydum. Bizim yatakhaneye kadar geldi."

Herkes yatağından bana bakıyordu. Ne zaman bağırmıştım ben? Rüyamda bile bağırmadım.

"B-ben kabus gördüm. Çok korktum Draco!"
Dedim o mavi gözlerinin içine bakarak.

"Ne gördün? Anlatmak ister misin?"

Ahh hayır tabi ki anlatamam beni öptüğünü ve Voldemort'un seni öldürdüğünü...

"Yok anlatmak istemiyorum. Galiba geri uyuyamayağım."

" Tamam ben de uyumayacağım zaten. Penceremin oraya gidelim mi?"

"olur, gidelim."
Dedim sakin bir tınıyla.

" Ben gidiyorum. Sen gelirsin" dedi ve gitti.

Bu sefer bu kabalığına gerçekten sevindim çünkü saçlarım darmadağındı. Saçlarımı topladım ve onun yanına gittim. Küçük bir koltuk çekmişti. Oturdum.

"Bu arada teşekkür ederim. Yanıma geldiğin için."

Sadece boş boş baktı yüzüme. Rica bile etmedi.

"Ailenden bahsetsene. Hiç bilmiyoruz" dedi gözlerimin içine bakarak.

Tabi ki bir yalanın devamı olmalı. Harry'e ne dediysem Draco'ya da aynısını diyecektim.

" Ailem safkan. Mektup geldiğinde çok sevinmiştik." dedim ona bakmadan.

O hala bana bakıyordu. Ben ise dışarıdaki o çok güzel parıldayan aya bakıyordum.

"Güzelmiş. En azından safkansın."dedi. İşte! Belki Draco ile tek kavga konum bu olabilirdi.

"Ne demek istediğini anlamadım. Melez ve mugglelarımı küçümsedin sen?"

Aynen öyle yaptı Draco'yu sanki bilmiyorsun Rose!

Sen sus iç ses.

"Aynen öyle dedim Rose. Zaten olması gereken de bu değil mi. Melezler ve özellikle bulanıklar okulun yüz karası"

"Açıkçası ben öyle düşünmüyorum Draco!"
dedim biraz sesimi yükselterek.

Yataktan bir kaç kişi bana baktı ve geri yattı.

"Neden benim gibi düşünmüyorsun ki?Bir kere ailesi muggle olan bir öğrenci ne öğrenebilir ki burada?"

"Peki bizim farkımız ne?Ailemiz büyücü diye doğuştan öğrenmiyoruz ya her şeyi!"

"yani o da doğru ama... Ben yine küçümsemeye devam edicem Rose. Özellikle de Gryffindor'daki bulanıkları. Anlarsın ya?"

Sinirli bir şekilde baktım o mavi gözlerine.

"Neyse zaten güneş doğdu. Ben Crabbe ve Goyle'ın yanına gideyim. Görüşürüz Rose"

Hiç bir şey demedim. Yüzüme baktı. Bir şey dememi bekledi. Ama sonra bir şey demeyeceğimi anladığında arkasını döndü ve gitti.

Bugün ilk dersime girecektim.

Ayrıca bugün Dumbledore'un yanına gitmem gerekiyordu. Ailem hakkında bilgi almam gerekiyordu. Ve başka sorular da vardı tabii aklımda.

Pencerenin önünden kalktım ve yatağıma oturdum.

HARRY POTTER SERÜVENİM Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin