သိုဝှက်ထားသော နှလုံးသား [21+] (Unicode/Zawgyi)

💛သိုဝှက်ထားသော နှလုံးသား💛

အဲ့အချိန် အခန်းတံခါးပွင့်လာပြီး........
"ကိုကို...ထမင်းစားရအောင် လာလေ"
ဇာနည်စိတ်ရှုပ်နေတော့ စားချင်သောက်ချင်စိတ်လဲ မရှိတာနဲ့.......
"မစားသေးဘူးကွာ....မင်းနဲ့မာမီဘဲ စားနှင့်လိုက်ကြ"

အဲ့လိုပြောလိုက်တော့ သော်သော် အခန်းထဲဝင်လာပြီး။
"ကိုကို.....နေမကောင်းဘူးလားဟင်" လို့မေးရင်း
သုလက်လေးနဲ့ ဇာနည့်နှာဖူးကိုစမ်းကြိတယ်။
"မဟုတ်ပါဘူး......နေကောင်းတယ်.........
နေ့လည်က အပြင်ထွက်ရင်း မုန့်စားလာလို့ မစာသေးတာ"
"ဒါဆို သော်သော်သွားစားတော့မယ်နော် ကိူကို"
"အေး...အေး"

သော်သော် ဇာနည့်မျက်နှာမကောင်းတာ
သတိထားမိတယ်။
ဘာကြောင့်လဲတော့သူမသိ။
ဇာနည်အဲ့လိုဖြစ်နေတော့ သူလဲစိတ်ထဲ မပျော်တော့တာ အမှန်။

...........................

ည ၁၁ နာရီကျော်လောက်ရှိပြီ
ဇာနည်နဲ့ သော်သော် အခန်းထဲမှာနှစ်ယောက်သား
သရဲကားကြိနေကြတယ်။

"ပထမ တစ်ကားက ပိုကောင်းတယ်နော်ကိုကို၊
ဒီကားကြိးက သိပ်ကြောက်စရာလဲ မကောင်းဘူး"
"ဒီချိန်ကြိး သရဲကားကြိတာ မင်းအိပ်ယောအိပ်ရဲရဲ့လား ဟား ဟား"
"အယ်မယ်....လူကိုများအထင်သေးလို့
အိပ်ရဲသားဘဲ မကြောက်ပါဘူး"
သော်သော်က မခံချင်တဲ့လေသံလေးနဲ့ နှုတ်ခမ်းလေး ထော်ပြိးပြောတယ်။
"အေးပါ.....ပြိးတာဘဲ"