~ X? • |
Ben 8 Yaşında ablama ve kardeşime gerektiği yerde anne gibi sarmalamış gerektiği yerde baba gibi kollamıştım , ben onları büyütürken kendimide büyütmüştüm.
Tam 10 yıl önce ailesinin zoru ile evlendiği adamdan kaçarak sevdiği kişiye kaçan an...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
..X? Sunar. PART : 1
“ Anneeee , uyanık olduğunu biliyorum gözlerin kırpışıyor. ”
Kıkırdayarak bana ışıltılı gözlerle bakan Efe Han'a döndüm , karnına karşı attakta bulunmam ile hoş kahkahası odada duyuldu.
Keyifli bir kahvaltı sonrası telefonuma gelen çağrı ile Han'ıma baktım bana bezmişçe bakarak aç hadi diyerek mırıldandı.
" Serap Hanım uyandığında haber vermemi istemiştiniz ve kapının önüne yerleştirdiğimiz adamlara sizinle önemli bir konu hakkında konuşmak istediğini söylemiş. "
" Benim şuan zamanım yok sen onun yanina gidersin. "
" Senin neden gelmediğini sorduğunda ne demeliyim? "
Konuştuklarımi birebir duyan Efe Han mutluluk ile elerini çırparak başımda beklemeye başlamıştı.
" Ona ondan daha önemli işlerimin olduğunu söylersin. "
" Tamamdır , küçük beyle iyi eğlenceler. "
Telefonu kökten kapatarak mutfak masasının üzerine indirmiş oturduğum yerden kalkarak Efe Han'a döndüm.
" Ne yapmayı planlıyorsun Efe'm? "
Ona olan hitabım ile gülümseyerek konuştu.
" Uzun zamandır seninle bir şeyler çalmıyoruz ilk iş olarak bir şeyler çalalım mı? "
" Soru sormana gerek yok bugün patron sensin. "
Cevabım ile yemek odasının içerisinde bulunan bahçeye açılan kapı ile koca bahçeye çıkmış hemen evin biraz uzağında yer alan müzik kulübesi doğru ilerleyerek hızla yürüyerek içeri girmiştik.
Her yerde müzik aletleri varken bileğimi kavramış olduğu küçük eli beni piano ve gitarın olduğu yere çekiştirmiş idi.
O direk onun için özel tasarlattığım gitarı eline alırken ben pianonun başına geçmiştim.
" Ne çalalım patron? "
" November Rahin. "
( Böyle hayal edebilirsiniz. )
Keyifli geçen saatlerin ardından saat 22 : 00 olmuştu , telefonumu kökten kapattığımı hatırlayarak sabah masanın üzerinden alarak açtım , oldukça fazla gelen aramalar yabancı numaralardan idi.
Çatılan kaşlarımı düzelterek geri dönüş yaptım.
" Çalıyor... "
" Alo? "
Bir kadının cevap vermesi ile dalgınlığımdan kurtularak konuştum.
" Merhaba umarım rahatsızlık vermiyorumdur bu saatte , fakat siz bugün beni aramışsınız da? "
Kadının yanındam sesleri işitsem de cevabını bekledim.
" Size ulaşmaya çalıştım sebebi ise size ve ailenize çok ciddi bir şey söylemek istiyorum. "
" Çok ciddi bir şey dediğinize göre bu konu telefonda konuşulacak bir şey değil isterseniz yarın bir kafede buluşarak konuşabiliriz? "
" Ahh çok iyi olur eğer sakıncası yoksa yarın saat 14. 00 'da **** Kafesinde buluşuruz. "
" Sakıncası yok , yarın kafede görüşmek üzere. "
Telefonun kapanması ile derin bir nefes vererek başıma yine neler geleceğini düşünmemeye çalışarak Merih'in bir şey arayıp yada aramamasını iyiye yorarak 15 dakikadır beni odada bekleyen Han'ımın olduğu odaya geldim.
Efe'm yatakta uyuya kalmıştı , normalde yoğun geçerdi günleri saat 06 : 30 'da kalkar hazırlanıp okuluna gider okul çıkışı-15 : 45- ise kayıt olduğu kursa gider kurstan da 17 : 00'da çıkarak iki saatlik olan savunma sanatı kursuna giderek eve saat 19 : 30 gelirdi.
Ona bu kadar çok şeye gitme zorunda olmadığını söylemiştim fakat o bana benim gibi güçlü olmak istediğini söylerek konuyu kapatmıştı.
Onu yanına uzanma ile elerini bana dolayarak başını boynuma gömmüştü.
Belki de bir daha bu kadar huzurlu olamayacaklardı , onların huzurlu olmasını sağlayacaklarına huzursuz yapan ailesi yine başlarına kötü şeyler getirecekti.
