Zamanı Durdurmak

Süper Güç

Rüya görmediğimden emindim. Etrafta biraz gezindim. Zaman gerçekten durmuştu.

Tekrar eve gittim. Yatak odasına girdim. Annem ve babam yatıyorlardı ama nefes almıyor gibiydiler.

Tekrar odama gittim. Birkaç dakika sonra;

-Ya artık hep böyle kalırsa! Ya artık hiç zaman akmazsa!

Gerçekten paniklemiştim. Kedimin yanına gittim. Onu iyice yakından inceledim. Gerçekten de bir fotoğraf karesine benziyordu.

Zamanın akması için ne yapacağımı bilmiyordum. En sonunda kedimi hareket ettirmeye karar verdim.

Onu sarsacakken parmağımın deymesiyle tekrar hareket etti. Korkudan yerimden sıçradım. Bu onu da korkuttu.

Dışarıdan tekrar araba sesleri gelmeye başladı. Pencereden baktığımda arabalar tekrar hareket ediyordu.

Derince bir "ohh" çektim. Bu zaman işini yarın furkana anlatsam mı bilmiyordum. Acaba nasıl tepki verecekti?

Çok yorulduğumu hissediyordum. Bu sıradan bir yorgunluk gibi değildi. Sanki pili azalmış bir oyuncak gibiydim.

Yatağıma yattım ve olanları kafamdan bir an olsun çıkarmayı başarınca uykuya daldım.

Sabah kalktığımda o yorgunluk gitmiş gibiydi. Tekrar pilim dolmuş hissediyordum.

Kahvaltıdan sonra Furkanların katına indim. Furkanı çaldırdım o da çok kısa bir süre sonra dışarı çıktı. Uzunca bir levyeyi iki eliyle kavramış, her an birinin kafasına geçirebilecekmiş gibi görünüyordu.

- Bu ne için?

Diye sordum şaşkın bir yüz ifadesiyle.

- Bellimi olur belki o adam hala buralardadır. Temkini elden bırakmamak lazım.

-Buna gerek yok. Onu koy yerine zaten adam buralarda değil.

-Nerden biliyorsun? Yoksa dışarımı çıktın? Sana tehlikeli olduğunu söylemiştim!

Dedi kızarak.

-Dışarı çıkmadım ama sana anlatacaklarımı dinlediğinde zaten ona ihtiyacımız olmadığını anlarsın.

Furkan elindekini bırakıp kapıyı kapadı. Asansöre binip aşağıya indik.

- Ee... hadi anlat bakalım.

Meraklı gözlerle bana bakıyordu. Okula doğru yürürken aynı zamanda hiçbir detayı atlamadan ona herşeyi anlattım. Delirecek gibi oldu. Kimbilir kafasından neler geçiyordu.

- Adama iyice baktın değilmi? Yani uzaylıya benzer bir yanı yoktu değilmi?

- Detaylıca yüzünü hatırlamıyorum ama hayır kesinlikle uzaylı falan değildi.

- Ee... şey... bak Umut böyle bi konuda şaka yapacak biri değilsin ama rüya falan görmüş olabilirsinde.

- Rüya değildi eminim.

- Tamamda zamanı durdurmakta ne demek? Bu çok saçma.

- İnanmıyorsan sana gösterebilirim.

- Göster bakalım.

Dedi alaycı bir gülümsemeyle.

Durduk. Onu kimsenin olmadığı bir sokağa çektim. Dün gece nasıl zamanı durdurduğumu düşündüm. Evet, sadece istemiştim. Durmasını istemiştim.

Odaklandım. Gözlerimi kapadım. Furkanın kıkırdama seslerini duysamda aldırmadım. Ve durmasını istedim.

Furkanın kıkırdamaları durmuştu. Gözlerimi açtım Furkan karşımda aynı bir fotoğraf karesinde ki gibi duruyordu.