Yeah, my boyfriend's pretty cool...

Kavga

Kahve makinesinde bol sütlü kahvesini yaptı ve odasına geçti. Masaya oturur oturmaz kulaklığını takıp Lole girdi. Oyunun açılmasını beklerken bildirimlere bakmaya karar verdi. WhatsAppı açtı.

Bilinmeyen numara:

Yarın maçım var okula erken gelsene???

Kimsin

Nasıl tanımazsın😭😭

...
Umarım tahmin ettiğim mandalina değilsindir.

Ne kadar hızlı bildin
Neyse yarın maçımı izlemeye gel

Ulan sen şizofren misin?

Niye ki

DAHA DÜN KAVGA ETTİK

Ha evet unutmuşum
Neyse gelcen mi???

Engelliyorum

TAMAM TAMAM DUR DUR
Admini benden bile daha cok bulmak istediğini biliyorum maçım bitince sana bildiklerimi söylerim nasıl fikir?

Ya da bana şimdi söylesen o bildiklerini?

Gelmezsen öğrenemezsin bayyy

*Mandalina offline*

...
Tamam

Sinirle telefonu bıraktı ve oyuna girdi.
Bir kaç el attıktan sonra çıktı ve ders çalıştı. 'Ne güzel şimdi değerli vaktimi bu aptala harcamak zorundayım.' Yatağa girdi ve kafasıni koyduğu gibi uyuya kaldı...

Hızlı adımlarla okula yürüyordu. Kendine kızmayı da ihmal etmemişti tabi. 'Aptal, aptal! Alt tarafı bir günlük otobüsle gideceksin onu da kaçırdın.' Bu sıralar cidden dikkati dağınıktı. Normalde herşeyi planlı olur, hiç geç kalmaz, fazla ya da gereğinden az uyumazdı. Yürüyerek de olsa bir şekilde yetişti ve spor salonuna girip tribünlerden birine oturdu. Evden çıkmadan yapıp termosuna koyduğu kahveyi aldı ve içerek maçı izlemeye başladı.

Çok geçmeden Tartaglia onu fark etti ve el salladı. Zhongli de mecburiyetten salladı ve hemen ardından nah çekti. Tartaglia uzun süre oraya baktığı için neredeyse düşecekti bu yüzden oyuna döndü.

Bir süre sonra ortalık kızışmaya başlamıştı. Sadece bir hazırlık maçı olmasına rağmen Diluc ve Tartaglia anlaşmazsızlıklar yaşamaya başlamışlardı. Faul sayıları bayağı artmıştı. En sonunda yapılan faul Tartaglia'nın sinirlerini bozdu.

"Yettin sen artık!" Anında sinirle Diluğun üstüne atladı ve sahanın ortasında birbirlerine girdiler. Sahadaki herkes oraya koşmuştu hatta tribünlerden atlayanlar bile vardı, onlardan bir tanesi de Zhongliydi. Kavga kısa süre sonra ayrıldı ama ikisinde de yaralar vardı. Hala birbirlerine doğru gitmeye çalıştıkları için Zhongli o kargaşa içinde zar zor Tartaglia'yı alıp dışarı çıkabilmişti.

"Dudağın..." Tartaglia'nın dudağından akan kanı gördüğünde elini hemen omzunda asılı olan çantasına attı ve peçete çıkardı.

"Patlamış mı?" Tartaglia elini tam dudağına götürecekken Zhongli onun elini tuttu. "Dokunma mikrop kapıcak." Peceteyi çıkardı ve dudağına bastırmaya başladı. "Yanıyor mu?" Tartaglia hafifçe kafasını aşağı yukarı sallayınca peçeteyi kısa süreliğine çekip yaranın olduğu yere üfledi.