Yeah, my boyfriend's pretty cool...

Kütüphane

Kalktı ve tuvalete gidip aynanın karışında dağınık saçlarını tekrar topladı. Kahvaltıya geçti ve telefonu eline aldı. Kontrol amaçlı itiraf sayfasına girip dm kutusuna tıkladı.

                      - - - - - - - - - - - -

Kim olduğunu biliyorum.

                      - - - - - - - - - - - -

Mesajı blöf olsun diye atmıştı. Çünkü başka bir şey yazsaydı onu takmama ihtimali vardı.

Tartaglia telefonunda dolaşırken bildirimi gördü. Hemen hesaba geçti ve mesaja girmeden öylece baktı. "LUMİNEEEEE" Kardeşine seslendi ve beklemeye başladı. Kız kapıyı sertçe açtı ve içeri girdi. "Ne var." Tartaglia telefonu ona döndürdü. "Ya cidden admin olduğumu anladıysa??" Kız telefonu elinden aldı. "Gerizekalı tek admin sensin sanki. Sana başından beri git admin olduğunu ve hesabı da diğer admini bulmak için kullanacığını söyle diyorum." Tartaglia kafasını olumsuz anlamda salladı. "Hayır bana zaten güvenmiyor. Onunla ilgili hiçbir itirafı üzülmesin diye atmadım. Ama buna da inanmaz."

Lumine abisine baktı ve üzgün yüzünü izledi. "Sen olduğunu anlamayacak merak etme." Mesaja girdi ve yazmaya başladı.

----------

Kim olduğunu biliyorum.

Hayır bilmiyorsun?

Evet dikkatini çekmeye çalışmıştım.

Başardın o halde ;]

Bir dahaki olayı biliyorum haberin olsun kim olduğunu da öğrenip sana dava açıcam.

İyi şanslar o zaman. Ve bazı gerçekleri öğrendiğinde dava açıp açmayacağını bir daha düşün.
*offline*

Orospu çocuğu.
*offline*

-----------

Tartaglia telefonu kızın elinden aldı ve yazışmaları okudu. "İyi yazmışsın he. Ama şu sondaki ne demek oluyor onu anlamadım." Lumine şaşkın şekilde ona bakıyordu. "Onları ben yazmadım..."
Tartaglia mesajlara bir daha bakıp telefonu kıza döndürdü. Lumine kafasını olumsuz anlamda salladı. "Diğer admin..." Telefonu kapattı ve kıza döndü. "Neyse sağol. Hadi okula geç kalmayalım."

Zhongli sinirli şekilde kantine girdi ve gözleri Tartaglia'yı aramaya başladı. En sonunda arkadaşlarıyla oturduğunu gördü ve yanına gitti. "Neden beni ektin? Anlaştığımızı sanıyordum?" Sinirli bir şekilde gözlerini ona dikti.

"dışarda konuşsak? Bağırdığın için herkes bize bakıyor. Sen sevmezsin-" Zhongli onu kolundan tuttu ve dışarı gittiler. "Pardon unutmuşum ya ne kızıyorsun?" Zhongli kütüphaneye yürümeyi bırakmadı. "Ya bir şey olsaydı? Her an olabilir şuan bile oluyor olabilir. Yok bende de suç var sana yeterince hatırlatmıyorum en başında bunu bana söylemiştin-" Tartaglia onu bileğinden tutup kendine çevirdi. "Bana istediğin kadar kız ama senin suçun yok. Başkalarının üstüne gittiğin gibi kendine de çok yükleniyorsun. Azıcık sakinleş."

Zhongli o an fark etti. Geceleri uyuyamıyor, yemiyor hatta Xiao ve Ganyu ile de doğru düzgün konuşmuyordu.

"Haklısın sanırım... Bu konuya çok taktım." Tartaglia ona sarıldı. "Takma sebebini biliyorum. Sorun değil kimse tekrar aynı şeyler yaşanmasını istemez... Ve  sana söylemem gereken bir şey var." Zhongli de ona sarıldıktan sonra hemen uzaklaştı. Gardını indirmek istemiyordu. "Söyle?"