Gece'nin Karanlığı

2. bölüm

Evin önüne geldiğimizde ayrıldık. Merdivenlerden çıktım . Ve zili çaldım...çaldım...çaldım... Ama ne kapı açıldı ne de bir ses geldi.Demekki annem eve daha gelmemiş. GR'ye doğru yol aldım. Galaksi Restorana GR diyorum çünkü Galaksi Restoran çok uzun geliyor.Tabeladaki kocaman yazıyı görmem uzun sürmedi çünkü GR evimize yakındı.

 İçeri girdim .GR benim için çok ayrı bir yere sahipti .küçüklüğümden beri zamanımın çoğu buradan geçti. Burası bana huzur veriyor. gri minderli ahşap sandalyeler,ahşap masalar,bitkiler,duvar kağıtları hepsi mükemmel bir uyum içinde. Kasada duran Güneş ablanın yanına doğru yürüdüm. Güneş abla uzun siyah saçları ve hafif çekik ela gözleriyle gene harika görünüyordu.Daha 20 lerinde olmasına rağmen okumak yerine bu yaşta niye burada çalıştığını hiç öğrenemedim.

 " Selam Güneş abla. Nasılsın?" dedim gülümseyerek . " Selam Gece. İyi öyle nolsun çalışıyoz. Sen nasılsın? Bir kaç gündür yoktun hiç buralarda ."dedi. Gerçektende 2,3 gündür hiç GR'ye uğramıyordum. Bunu Hiç fark etmemiştim.Tabi sınavlar ödevler sağolsunlar ." Evet . Sınavlar fln vardı pek uğrayamadım.Babam mutfaktamı ? " babamı görmek istiyordum ." Evet canım." dedi ."Teşekkür ederim.Babamın yanına gideyim." dedim ve kasadan uzaklaştım .

 Mutfağa girdiğimde babam gene ekibiyle kendini kaptırmış harıl harıl yemek yapıyordu. varlığımı anlaması için hafif öksürdüm. " Haluk şef kolay gelsin! " sesimi Kalınlaştırarak dedim. " Bitanem hoşgeldin.Açmısın? Bir şeyler hazırlıyım." dedi. " Evet açım .Annem evde değildi, dedim buraya geliyim.Yemek yerim diye." küçük bir kahkaha attım .Babamda benle güldü. "İyi ,sen otur getirim birazdan yemeğini " dedi. "Tamam Haluk şef lütfen hızlı olun!"dedim ve lavaboya elimi yıkamaya gittim.

Sırtımdaki çantamı çıkardım ve tuvelet kapısının koluna astım. Elimi yüzümü güzelce yıkadım. Tam kağıt havlu alacakken bir ses duydum.Arkamdan geliyordu.Ama aynadan arkama baktığımda hiç bir şey yoktu.Tüm vücudum titriyordu.Yavaşça arkamı döndüm. Gene sesler duymaya başladım.Sanki biri duvara vuruyordu. Ama kimse yoktu.Belki duvarın arka kısmından biri vuruyordur diye düşündüm . Bu duvarın arka kısmı koridordu.Tuvetten çıktım. Ve o duvarın arka kısmına baktığımda ne orada biri vardı ne de oradan geçen biri vardı.Biri duvara vurup kaç tımı acaba belkide abartıyorumdur.Tuvalete tekrar girdim çünkü çantamı orada unutmuştum.İçeri girdiğimde bir ses daha duydum fakat bu ses diğerine hiç benzemiyordu.

Çığlık sesiydi.Birinin çığlık sesi... Tüm bedenim titriyordu. Öyle korkuyordum ki çantamı aldığım gibi tuvaletten koşarak çıktım. kapıyı kapattım.Ve birileri delirdiğimi düşünmesin diye nefes alış verişim düzelene kadar koridorda bekledim. Birden bire başım öyle bi ağrımaya başladı ki az kalsın dengemi kaybedip yere düşücektim . İçeri geçtim ve en köşedeki masaya oturdum.Çantamdan telefonumu çıkardım ve anneme mesaj yazdım.

- Anne ben GR deyim. Ne zamana için biter.
Mesaj anneme gitmemişti. Tek tik görünüyordu. Ya interneti yok yada telefonu kapalı demek ki.Annem için endişelenmeye başladım. En iyisi birde arıyayım.
-Hat meşgul-
...
Kahretsin.Ya başına bir iş geldiyse.Ben bunları düşünür- ken babam elindeki makarna dolu tabakla yanıma geldi.
" Gece Hanım tabağınız hazır. " dedi ve tabağı önüne bırakıp yanıma oturdu."Baba annemle hiç konuştunmu? ona ulaşamıyorum . " dedim. Babam birden ciddileşti.Ve pantolonunun cebinden telefonunu çıkardı. Tahminimce oda annemi arıyordu.Telefonu bi süre kulağında tuttu.

Sonrasında telefonu kulağından indirdi.Ve tekrar cebine koydu."Sen merak etme gelir birazdan.Yemeyini yemelisin soğuyo hadi." dedi.

 Masadan kalkacakken kolundan tuttum."Baba hiç 20-15 dk önce bir çığlık sesi duydunmu? " diye sordum.yüzünde değişik bir ifade oluştu. " Hayır kimse ne bağırdı nede çığlık attı . Niye ki? " diye sordu. " Hiç sanki öyle bir şey duymuştum ama önemli değil.Şey bide ağrı kesici varmı ? başım baya ağrıyada."dedim . " Kızım seninde bu aralar ağrıların bitmedi doktoramı gitsek. " dedi. Aslında benim ağrılar anlıktı uzun sürmüyorlardı bu yüzden hiç gerek yok bence . Doktora , hastaneye gitmeyide hiç sevmek." Yok baba okadarda ciddi değil de dedim olsa içiyim " dedim. "Kızım bu su mu olsa içiyim. Nys yemeyini ye açlıktandır. "dedi ve gitti.Bende yemeyimi yemeye koyuldum.

 Yemeğin bitince tabağı almak için Atalay abi geldi.Atalay abinin uzun boylu yapılı bir vücudu vardı. Kahverengi gözleri ve siyah Joeli saçlarıyla gayet yakışıklı görünüyordu.Ve garsonların başıydı." Gece doydunmu ?" dedi. "Evet Atalay abi teşekkürler" dedim."Afiyetler olsun.Eeee nasıl gidiyo hayat ? " dedi. Atalay abi 30'larında fakat çok genç ruhlu biridir. Onunla sohbet etmeyi çok severim." İdare eder.okullarında kapanmasına az kaldı kapansın tam iyi olucam." dedim ve birlikte güldük.Telefonu çalınca özür diledi ve masadan kalktı. Gene tek kaldım.Ve telefona daldım.Ama aklım hala annemdeydi.10, 15 dk oturup telefona baktım sosyal medya hesaplarında zaman öldürdüm.Kapının sert bir şekilde kapanışıyla ve kilitlenmesiyle olduğum yerde aniden sıçradım.