~So,we met again~|| KTH ✔

🌹Chapter 12🌹

So,we met again!

*Episode 12*

එතකො⁣ටයි මං දැක්කේ මගේ දිහා ඇස් දෙකත් ලොකු කරන් බලන් ඉන්න Jin ව.එදා මං හැප්පෙන්නේ නැතුව බේරුනේ මෙයාගේ වාහනේටනේ.මෙයා doctor කෙනෙක්ද ⁣එතකොට?..

"Oh!Jia!...Hi!So...we met again right?anyways nice to meet you!"

Jin මගේ දිහාට අත දිග්කරේ හිනාවෙන ගමන්.

"Me too Jin!"

මාත් එයාට හිනාවෙලාම අත දිග්කරා.

🐹"මගේ නමත් මතකයි නේද?"

"ඔව්!ඉතිං ඔයාටත් මතකයිනේ මගේ නම.."

මං එහෙම කියද්දි Jin හරි ලස්සනට හිනාවුනා.අක්කා කියපු විදියට එයාට අවුරුදු 30ක් විතර උනාට එයාට තිබ්බේ ඊට වඩා ගොඩක් වයස අඩු පෙනුමක්.

Jin එක්ක කතා කර කර ඉන්න⁣කොට ඇත්තටම මට වෙලාව යනවා ⁣තේරුනේ නෑ.එයා මුලින්ම Germany ආපු විදිය,එයා medical student කෙනෙක් වෙලා ඉන්න කාලේ එයා කරපු දේවල් වගේ ගොඩක් විස්තර මාත් එක්ක කතා කරා.

ඒත් ඒ අතරතුර එකපාරටම මගේ බඩ කැලැත්තීගෙන එනවා වගේ දැනුන නිසා මං Jin ට excuse කරලා,washroom එකට ආවාමයි මට තේරුනේ වෙනදා වගේම යුන්ජියාගේ කෑම එක වැඩ කරන්න පටන් අරන් කියලා.මං බඩත් නිදහස් කරගෙන ඇවිත් Jin ලඟින් වාඩිවෙන්න හදනකොටම ආයෙත් බඩ රිදෙන්න ගත්ත නිසා,මං එයාට මුකුත් නොකියම washroom එකට දුවන් ආවේ යුන්ජිගේ හත්මුතු පරම්පරාවම මතක් කර කර.වනේ වන සතුරෙකුටවත් මේ වගේ විපතක් නම් වෙන්න එපා..ඇයි දෙයියනේ first date එක දවසෙම මෙහෙම සන්තෑසියක් උනාම කාට කියලා කියන්නද මං අහන්නේ..

මං washroom එකෙන් අමාරුවෙන් එලියට ඇවිත් table එක ලඟට යනකොටම,Jin නැඟිටලා මගේ ලඟට ආවේ බය වෙලා වගේ.

"Jia,are you okay?"

මං කොහොමද දෙයියනේ මේ මනුස්සයට ලැජ්ජා නැතුව කටක් ඇරලා කියන්නේ යාලුවා හදපු කෑම කාපු නිසා බඩ upset වෙලා කියලා.

"I think so..."

මං අමාරුවෙන් වචන ගැට ගහනකොට මට මතක Jin එකපාරටම වැටෙන්න ගියපු මාව පැනලා අල්ලගත්ත එක විතරයි.

******************************************

මං යාන්තම් ඇස් අරිද්දි මගේ අතට ගහලා තිබුන කැනියුලා එකෙන් මං දැනගත්තා මං ඉන්නේ hospital එකේ කියලා.