"ජන්කුක්...""ආහ් යුන්ගියා.."
"නවත්තගනින් බන්.."
"......."
"කොහොමද උබ එහෙම කළේ ආහ් ?? හොද වෙලාවට මන් කලින් ආවෙ. නැත්තන් එහෙම ඒ අහිංසකයා මෙතන මැරියි."
"....."
"බලපන් ඒ කොල්ලා කෑම හදන් ආවෙ උබට විතරක් නෙමේ. උබේ අනියම් ගෑනිටත් එක්ක. ඒ අහිංසකයා දන්නෙ නෑනෙ ඒකා හොයලා දුන්න ජොබ් එකත් කර කර තමුන්ගෙ මිනිහා එක්ක නිදාගන්න තමුන්ගෙ මිනිහගෙ අනියම් ගෑණිටයි මේ කෑම එක දුන්නෙ කියලා... හහ්.. මරු ඈ... උබව අප්පිරියයි මට.."
"...."
ජන්කුක්ට කියන්න දෙයක් නෑ. ඇත්ත යුන්ගිගෙ කටෙන් පිටවෙන හැම වචනයක්ම ඇත්ත. ඒ හැම වචනයක්ම පාහෙ ජන්කුක්ගෙ හිතට දැනුණෙ ලොකුම ලොකු වේදනාවක්. ජන්කුක් පසුතැවුණා. කොච්චර ටේට ආදරේ කර්ත් ලීසව දකිද්දි එයාට එයාව පාලනය කර ගන්න බැරි වෙන එකට ජන්කුක් පසු තැවුණා.
ටේ තමන්ට කොච්චර ආදරේද කියලා දැන දැනත් එයාව මෙහෙම රවට්ටන එකට ජන්කුක්ට තමන් ගැනම පිළිකුළක් දැනුණා.
"උබට එකක් කියන්නම්.... ටේව රිද්දන්න එපා බන්.. උබට පව් පිරෙයි. ඒ අහිංසකය හැමදේම උබ වෙනුවෙනුයි අරකි වෙනුවෙනුයි කළා. එත් මොකක්ද අන්තිමට ඌට උනේ ? තමුසෙලා දෙන්නා අන්තිමටම ඌටම කොකා පෙන්නුවා. පුළුවන්නම් හැදියන්.. නැත්තන් තමුසෙ ඔයිට වඩා පසුතැවෙනවා.."
ජන්කුක් වචනයක්වත් කිව්වෙ නෑ. යුන්ගි කියපු හැමදේම අහගෙන හිටියා මිසක්.
එයාගෙ පපුව පැලෙන්න වගේ වේදනා දුන්න. ඒත් මොනවද දැන් එයාට කරන්න පුළුවන් ??"මන් යනවා එහෙනම්.. ඌ මගෙ මල්ලි වගේ.. ඌ උබට පණ ඇරලා.. ඌට වැරැද්දක් කරන්න එපා ජන්කුක්. හොදට හිතලා බලල කරන දෙයක් කරපන්. ඒත් මතක තියාගනින් ටේ කියන්නෙ එක අහිංසකයෙක්."
යුන්ගි ගියාට පස්සෙ ටිකක් වෙලා බිම බලන් හිටපු ජන්කුක් නැගිට්ටෙ තීරණයක් අරගෙන..
_________________________________________
Double update 😌
කලින් එක කොටයි කිය්පු හින්දා මේකත් දුන්නා.. 😌
ආයි සතියකින් විතර තමා ඈ.. 😉
ආ.. මගෙ කුක්කට බනින්න එපා හුම්.. 😌 පොඩ්ඩක් මොලේ නැති උනාට මගේනේ.. 😌😂
YOU ARE READING
The Prank ||TK|| [Completed ✔️]
FanfictionApologies Don't mean anything If you keep doing what you are sorry for.... 🤙💞