Andrea's POV
Nilibot ko ang buong bahay kakahanap kina mom at dad. Pero hindi ko sila nakita. Kaya pumasok nalang ako sa kwarto nila. At doon nakita ko ang phone ni dad.
Kinuha ko iyon at tinry na tawagan si mom. Pero hindi siya sumasagot.
Dumapa nalang ako sa kama nila at umiyak. Ang hirap talaga kung walang forever. Kung meron sana, eh di na maghihiwalay sina mom. Pero wala eh.
-
//Kinabukasan//
-_-
-_O
O_-
O_O
Bakit ang tahimik ng paligid?
Nilibot ko ng tingin ang kwarto kung saan ako ngayon natutulog.
Hindi sakin to ah? Nasan ako?
Bigla bigla akong tumayo at lumabas sa kwarto.
Ay bahay parin pala namin to. Saka kwarto pala yun nina mom.
Teka, nasan si mom?
Pumunta ako sa kusina, pero si yaya lang ang nandoon.
"Ya? Nasaan sina Mom?" Sambit ko kay yaya.
"Si mommy mo, nasa trabaho. Umuwi siya dito kanina pero nag bihis lang at umalis na para magtrabaho. Habang ang daddy mo, tumawag kanina. Nasa condo daw siya. Doon na muna siya titira." Paliwanag ni yaya.
"Pero ya. Ang phone ni dad. Nandito sakin."
"Ibang number ginamit niya kanina. Hindi ko alam kung kanino."
"Ah okay po."
Hindi na muna ako papasok. Sobrang sakit ng ulo ko. Magpapahinga na muna ako.
*Riiiing*
Yung phone ko pala yung nag ring.
Sinagot ko ang tawag.
[Hello?]
Boses lalake. Sino ba to
"Uhm. Hi? Sino to?"
[This is Andrew. Sino to?]
Huh? Ikaw tumawag ikaw pa ang walang may alam kung sino ang tinatawagan mo.
"This is Andrea. Why?"
[Hi Andrea. Your Mom called na kung pwede daw kitang samahan muna jan sa bahay niyo.]
"Tapos? Anong sagot mo?"
[Syempre ayoko no. Kaya nga kita tinawagan para malaman kung okay ka lang jan kasi nga ayaw kitang puntahan jan.]
"Aba. Gago. No need. I don't need you. Nandito naman si yaya. Kaya don't bother to go here. Instead attend your classes."
[Sungit mo! Pupuntahan nalang kita jan. Baka pagalitan pa ako ng mommy mo]
"Gago. I said don't bother!"
Binabaan ko siya ng phone. Sino ba siya? At bakit magkakilala sila ni mom? Heh! Nakakainis!
*beep beep*
Tumingin ako sa kotseng pumarada sa labas ng bahay.
Hindi ko masyadong kilala ang kotseng 'to, pero nung bumaba ang lalake sa driver's seat. Nakilala ko na kung kaninong kotse 'yon
Ang Gagong Ulol na si Andrew.
Lumabas agad ako sa bahay at nilock ang gate.
Hindi ko siya papapasukin no. Sino ba siya para pumasok dito sa pamamahay ko?
Saka lalake siya. Hinding hindi siya pwedeng pumasok. Baka kung ano pang gawin niya sa'kin. Letse siya,maganda pa naman ang katawan.
"Bakit mo nilock?" Nagtatakang tanong niya sakin.
"Because you're not welcome"
"Mommy mo ang nagpapunta sa'kin dito. Kaya welcome ako." Sagot ng ulol.
Bakit kasi siya pinapunta dito ni mom? Baka mahawa pa'ko ng kaulolan ng mokong na 'to.
Hindi na ko nakasagot pero hindi ko parin siya pinapasok sa gate
Bumalik siya sa kotse niya. Hay salamat naman at aalis na siya.
Pumasok na din ako sa loob ng bahay. Tutal aalis na din naman siya.
Nakakastress ang lalakeng yon ha.
Hihiga na sana ako sa sofa ng biglang mag ring ang phone ko.
Si mommy pala.
"Hello mom"
[Stacy Andrea Salvador]
"What?"
[Ba't hindi mo pinapasok si Andrew?]
"Uh. Mom. Duh. He's a boy, do you think I'm comfortable with him?"
[So ano naman kung lalake siya?]
"Basta. Ayoko siyang pumasok sa bahay"
[Stacy Andrea Salvador, papasukin mo siya sa bahay kung gusto mo pa akong makita]
"Mommy naman eh."
[Papasukin mo na]
"Saan ka naman matutulog kung hindi ka uuwi? Sasama ka kay daddy? Sige dun ka nalang hahahahaha bye mom]
[Po---]
/call ended/
Hindi ko na narinig ang sinabi niya kasi binabaan ko na siya ng tawag.
Yes. Ganyan ako kay mommy. Bastos na kung bastos pero ganyan ako eh.
Manigas ka jan sa labas Andrew. May kasalanan ka pa sakin.
