İlk

Sırlar

''Bir daha görüşmeyeceğimize söz vermiştik.''Özgür Gözde'ye baktı.''Sözümü bu kadar tutabildim.Yedi buçuk yıl bence uzun bir süre.''

''Yaşadıklarımıza bakarsak oldukça kısa bir zaman sayılır.''Özgür karşısındaki denize bakıp iç çekti.''Evet.Ama artık daha çok karşılaşacağız.''Gözde kaşlarını çatarak Özgür'e baktı.''Neden?''

''Abimin babamın şirketini mahvetmeye başladığını gördüm.Amerikadayken sadece oraya odaklandığımdan farketmedim.Farkettiğimde de ona söylemek istemedim açıkçası nasıl bir güç manyağı olduğunu biliyorsun.''

''Bilmem mi?Birini öldürecek kadar...'' İkiside sadece denize bakıyordu.''O konuda benim yapacağım bir şey yok.Kanıtlayamıyoruz.Bunu konuşmuştuk.''

''Abin seni şirkete bile sokmaz.Babanızın mirasını sana bıraktığını öğrenince ne yapmıştı hatırla.Ölümün kıyısından dönmüştün.''Gözde Özgür'ün yine aynı şeyly er yaşamasını istemiyordu.Her ne kadar ayrılmayı kendisi istesede hala onu seviyordu.Özgür Barçın Gözde'Nin ilk ve tek sevgilisi,aşkıydı.

''Biliyorum.Bu yüzden şirketi uzaktan idare edeceğim.Akif Atakul'Un paraya ihtiyacı vardı.Ayrıca Ayla Özkaya'da bu işlerden anlamıyormuş.Eşi öldükten sonra zorluk çekiyormuş ve Akif bey üstüne geliyormuş.Biraz Ayla hanımdan birazda Ahif beyden Aataman Group'un hisselerini aldım.Bu abimi gerecektir.Uzun süredir.Ataman Group'a girmek istiyordu.''Özgür eskisi gibi Gözde'ye herşeyi anlatıyordu.Bu onu gülümsetmişti.Birlikte olamasalar bile sevdiği kadının yanında olmak onun için herşeye bedeldi.

''Akif bey ortaklarının hepsini tek tek yiyor.Okulda Manyaslılarının kızının durumunu görüyorum.Dikkat et seni de yemesin.''Özgür güldü.

''Merak etme Akif beyin haberi yok ama şuan benim ondan fazla hissem var.Ayrıca Ayla hanıma söz verdim.Onu Akif beyden koruyacağım.''

''Ne güzel!Her zaman kadınların kurtarıcısıydın.''Özgür Gözde'nin onu kıskanmasına karşı birşey söyleyecekti ama Gözde elini kaldırdı.''Sakın ben öylesine söyledim.Sakın!''

''Yeğenin Ataman Kolejinde okuyormuş.Tolga ile aynı sınıfta.Bunu sende biliyordun.Neden bu okulu seçtin?''

''Özel kolejde okuma fırsatı var.Sırf senin yeğenin için bunu es geçemem.Ha birde Tolga'nın Bilge'den uzak durması lazım.Hiç konuşmamaları lazım.''Özgür ciddi haline döndü.

''Doğru.Bu gerçekten bir sorun işte.Gerçekleri öğrenirlerse herşey çok kötü olur.Ama oturup anne ve babalarını konuşacak halleri yok.''

''Ablam Kemal'in ne ondan önce çocuğu olduğunu biliyor ne de Tolga'nın annesi için Bilge ve onu terk edeceğini.Eğer öğrenirse beni de affetmez Özgür.Kalbi kırılmasın diye veda mektubunu sakladım.Sende bunu biliyorsun.Kötü bir insan mıyım bilmiyorum ama Kemal'in ölmesi beni hiç üzmedi.Tek üzüldüğüm nokta Bilge'nin babasız kalması.Mektubu atmak da içimden gelmiyor.Aynı zamanda hem öğrensin isteyip hem istemiyorum.''

''Tabiki kötü bir insan değilsin.Ablandan dolayı böyle düşünüyorsun.Ama unutma ki Tolga ablanla Kemal'in tanışmasından önce doğdu.Kemal Tolga'nın kendi çocuğu olduğunu ölmeden birkaç ay önce öğrendi.'' Gözde göz devirdi.''Sevdiği kadından olan çocuk için sevmediği kadından olan çocuğu terk etmek?Gerçekten ne kadar mantıklı.Abinin kandırılmasına sen nasıl göz yumdun ben hala anlamıyorum.''

''Sevil abla  abimle evlenmek istemedi zaten.Sevil abla ile ilişkimizi bilmiyor gibi konuşuyorsun.Tolga'nın hakkı olan  mirası almasını istiyorum.Abim bunu öğrense Tolga'yı sokağa atar.Bu zaten önemli değil ben her türlü Tolga'yı yanıma alırım.Ama mirası elinden almasına göz yumamam.Yani-Gözde gerçekten yedi buçuk yıl önceki kavgayı tekrarlamak mı istiyorsun?'' Gözde banktan kalkıp çantasını aldı.''Ben artık o günleri yaşamak istemiyorum.Bu yüzden bu kesin olarak son konuşmamızdı Özgür bey.'' Gözde hızla oradan ayrılırken Özgür Gözde'nin gidişini yedi buçuk yıl önceki gibi öylece izledi.Ama bu sefer arkasından bağırdı.

''Bence bu yedi buçuk yıl sonraki ilk konuşmamız!''

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ertesi Gün

Tolga'nın planının suya düştüğü günden sonra kimse tek kelime dahi etmedi.

''Bilge?'' Bilge irkilerek kendisine seslenen Doruğa baktı.''Efendim?''Doruk utana sıkıla yanına geldi.''Şey sana birşey soracağım ama aramızda kalacak.''

''Tabiki.''

''Sen Kaan'a daha yakın sayılırsın Kaan Tolga'da kalıyordu ya geçen gün olan olaydan sonra nerede kalıyor biliyormusun?''Bilge kaşlarını çattı.''Kaan Tolga'da kalmıyor ki.''Bu sefer Doruk kaşlarını çattı.''Nerede kalıyor?''

''Teyzem babasının evden kovduğunu öğrenince Kaan'ı bizim eve davet etmişti.Yani başından beri bizde kalıyor.Sen Tolga'da kaldığını nereden öğrendin?''

''Tolga-tabi ya!Yalan söylediğine niye şaşırıyorsam.Teşekkür ederim.''

''Doruk.''

''Efendim.''Bilge göz ucuyla Kaan'a bakıp Doruğa döndü.''Kaan gerçekten olnalara çok üzülüyor.Biz yakın arkadaş sayılmayız ama sizden daha çok konuşmuştur benimle.Bu konuları benimle konuşmadı ama herhangi biri ona baksa anlar.Seni kardeşi gibi görüyor o yüzden zaten böyle davranıyor.Yani sizin aranızda ama bir karar alacaksan buna göre al.O yalnız bir çocuk.Senden başka da kimsesi yok.''Doruk iç çekti.''Görüşürüz Bilge.''

''Bir şey mi oldu?'' Doruk baştan aşağı Kaan'ı süzdü.''Bilmem var mı?''

''Hayır?Doruk başka yere oturabilirim.'' 

''Yok ondan değil.'' Doruk sıradan kalkıp Berke gelmesi için göz kırptı.Berk hemen Doruğun yanına gitti.''Ne oldu kanka?''

Doruk zaten Melisayı özlüyordu.Ama Kaan'ı bir türlü kabul etmekte zorluk çekiyordu.Ama düşününce Kaan bugüne kadar onun kardeşi olmak için uğraşmıştı.İyiliğine karşılık vermişti ama içinde hala bir huzursuzluk vardı.

''Gözde hoca'nın evi nerede biliyor musunuz?''