İlk

Kardeş

Bilge

Gözümden bir damla yaş gelince elimi doğrulamak için yümüzüme değirdim.Ağlıyordum.Hızlı bir şekilde oradan uzaklaşırken ağlamam daha da şiddetleniyordu.Hızlıca bahçeye doğru ilerledim.Tenha bir yer bulunca yere çöküp ağlamaya devam ettim.Elimi ağzıma götürüp hıçkırıklarımı bastırdım.İlk görüşte hoşlanma olma saçmalığı neden beni bulmuştu?Kalbim çok acıyordu.Bende hiçbir zaman hoşlanmayacağını biliyordum.Ama buna dayanabilecek miyim?Önce Asiye...sonra Pırıl.Uzun süre arkadaş olabilecek miyiz?Eğer uzun süre olursak daha fazlasını mı görmek zorundayım...

Canım daha ne kadar yanıcak?Ağlamamı durduramıyordum.

''Tolga haklıymış.Sen baya hoşlanıyorsun o çocuktan.''Duyduğum sesle irkildim.''Önüme biri çömeldiğinde ona bakmamaya çaba harcadım.''Sana demiştim.Berbat bir kıyafet tercihiydi.Dekolteli bir elbise giymeliydin.''Sinirle ona baktım.Kıvanç.

Yüzümü fazla dikkatle incelediğinde öfkeyle hala ona bakıyordum.Ağlarken güzelmişsin.Gülerken pek ilgi çekici ve güzel değildin.''Kahkaha attığında ayağı kalkmaya çalışırken yere düştüm halime tekrardan güldü.''Ağla Bilge.Ağlarken o kadar ilgi çekicisin ki insanın sürekli senin kalbini kırıp ,hakaret edesi geliyor.''

''Ruh hastası.''Kendimi kalkamya zorlayıp bu sefer kalktım.Gözlerimi sildim.''Şöleni bozdun ama.''

''Kaan senin gibi bir pislik olmadığından onu kıskanıyor olmalısın.''Yüzündeki mutlu ifade kayboldu.''İğrençsin.Sadece mide bulandırıyorsun.Ayrıca beni ağlatabilecek tek kişi benim.Senin hakaretlerin beni ağlatamaz.Çünkü sen bir hiçsin!''Hızla oradan ayrıldım.Hastalıklı pislik.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Tolga

Elimdeki kolyeyiaçtım bir tarafında bir adamın resmi diğer tarafta da bir aile fotoğrafı vardı.Salak Bilge spor salonuna koşarken düşürmüştü.Salak heryerde bunu arıyordur kesin. Kıvanç bana Kaan ve Pırıl'ın spor salonunda konuşmaya gittiğini  enteresan şeyler olacağını söyleyince Bilge'ye söylemekten kendimi alamamıştım.İçten içe hem Kaan'nın hemde onun üzülmesini istemediğim için kendimden utanıyordum üstelik.Kaan dediğimde Bilge'nin endişesi her hareketinden anlaşılıyordu.Ama Kıvancın derdi neydi pek anlamıştım.

Kolyede ki adama gözlerimi kısarak baktım.Neden bu kadar tanıdık geliyordu?Başımı iki yana salladım.Üstümü değiştirmem lazımdı.

''Amca dolabından kendime birşeyler alıyorum.''Amcam dalgın dalgın telefona bakarken başını salladı.Amcamda tuhaf tuhaf davranıyordu.Özellikle bugün Bilge'nin teyzesine bakışlarıyla...ürpertiyle titredim.Daha neler.Sinir bozucu.

Amcamın odasına girip dolabına bakarken dolaptan tuhaf bir ses geldi.Kaşlarımı çatarak dolabı ittim.Kşlarımı çatarak dolabın arkasına baktım.Amcamın özelidir belki.Tam kafamı çevirdim ki aklıma birşey geldi.Acab Bilge'nin teyzesiyle ilgili birşey miydi.Kafası dalgınken zamanı değerlendireyim.Türlü hareketlerle ve çabalarla dolabın arkasındaki kutuyu alıp açtım.Bir kağıt vardı.Üstünde Özgüre yazıyordu.Bu el yazısını asla unutmazdım.Bu annemin el yazısıydı.Hızla alıp açtım.

Sevgili Özgür,

Böyle veda ettiğim için özür dillerim.Biliyorum.Bana Gözde ile çok kızıyorsunuz.Fakat bunu oğlum için yapmak zorundayım.

Tolga için bencil olmalıyım.Tehlikeli olsa da Tolga'yı Zafer ile bir cehenneme bırakamam.Onun gerçek babası olduğunu sanarak büyümesini ve kendinden nefret etmesine neden olamam.İlk başta Tolga'ya kalacak miras için dayanmaya çalıştım.Kemal'in evlendiğini duyunca ve bir kızı olduğunu duyunca dayanmaya çalıştım.