Karanfil ✓yoonmin

2

Taehyung'un hayatı oldukça trajik geçmişti. Psikoljik sorunları vardı. Mesela ara sıra farkında olmadan istemsizce biseyler söylüyor, kendi kendine konuşuyor ve bazen kendi kendine ağlıyordu. Kişilik bozukluğu ve istemsiz hareketler yapması bizim için artık normal bişey di. Onun adına üzgünüm.

Taehyung bundan birkaç ay önce bir banka ya para çekmek için gitmişti. Maddi durumu pek iyi değildi geçinmekte çok zorlanıyordu. Bir kız kardeşi ve yaşlı babaannesi vardı. İkisine de bakmak zorundaydı.

Kız kardeşinin okul masraflarını karşılamakta zorlanıyordu. Babanesi'nin emekli maaşı hiçbirine bile yetmiyordu.

Banka dan para talebinde bulundu fakat reddedildi.

Eve dönerken bir ara sokaktan geçiyordu ve kenara oturdu. Ne yapacağını düşünüp durdu ve ağlamaya başladı. Ağlayışı dışardan sessiz olsa da içinde çığlıklar atıyordu.

Kendini toparlamaya karar verdi ve gözlerini sildi. Kirpikleri ıslak kalsa da kuruyacaklarını biliyordu. Ceketnin kapşonunu kafasına geçirdi ve başını öne eğerek yoluna devam etti.

Evine gitmiyordu. Nereye gittiğini kendi de bilmiyordu. Ayakları nereye goturduyse oraya gidiyor, içi içini yemeye devam ediyordu.

Eski kırık dökük bir evin önünden geçerken içeriden sesler geldiğini duydu. Başını çevirip pencereden baktığında bir ladının taciz edildiğini gördü.

Gözleri kocaman açıldı, hemen bişey yapmadı gerekiyordu yoksa kız ölecekti. Yada kirlenecekti.

Sessizce eski eve girdi onun geldiğini fakr eden olmadı. Taehyung masadaki yarışı dolu içki şişesini kaptığı gibi kadını taciz etmeye çalışan adamın kafasında kırdı.

Adam iri yarı ve oldukça büyük görünüyordu. Bayılmadı. Taehyung'a döndü ve ne yaptığını sordu. Kız  ıslak gözleri ve yırtilmis kıyafetleriyle şaşkınca Taehyung'a bakıyordu. Elini ağzına kapatmış hiçbir şey yapamıyordu. Taehyung cevap vermedi. Elindeki kırık şişeyi adamın karnına saplamaktan başka çaresi yoktu. Öyle de yaptı.

Kırık şişeyi sapladı. Çıkarttı ve tekrar sapladı. Adam ellerinde can verinceye kadar tekrarladı ve bu onda bir tramva yarattı. Ne yaptığını kendisi de bilmiyordu birden geri çekildi. Dudakları aralandı kan içinde olan ellerine şaşkınca baktı ve şişeyi yere attı. Kız ise hiçbir şey söylemeden kaçıp gitti.

Taehyung geriye doğru yürüdü ve duvara yaslanıp yere çöktü. Ellerine baktı ve ağlamaya başladı. O artık bir katil di.

Ağladı, bağırdı ve en sonunda ellerini yıkadı. Cebindeki telefonunu çıkartıp polisi aradı. Kendi kendini ihbar etti. Yapacağı bişey yoktu, çaresi yoktu. Babaannesi emekli maaşıyla kardeşine ve kendisine bakabilirdi. O ise hapisanede kalıp yaptığı şeyin cezasını alabilirdi. Öyle de oldu. Sayılır...

Taehyung hapisaneye geldikten birkaç hafta sonra babaannesini kaybetmişti. Yaşlı kadın bu üzüntüye dayanamayıp ölmüştü. Kız kardeşi ise yurda götürülmüştü. Anne ve babasından bahsetmeye gerek yok çünkü onlar çoktan bir trafik kazasında can vermişti.

Gelgelelim Taehyung babannesinin ölümünden sonra tuhaf davranmaya başladı. Durduk yere gülüyor, hemen ardından ağlıyordu. Onun akıl sağlığından şüpheleniyorduk ama cabası. Hapisane müdürü bunların sadece onu burdan çıkartmak için kurduğumuz bir oyun olduğunu söylüyordu. Fakat Taehyung iyi değildi. Hiç iyi değildi.