STRAY KIDS~CHANMIN

5- Korku

Ayağa kalkmamla birlikte hepimiz aşağıya kahvaltı yapmak için inmiştik.

Sofraya oturmadan birkaç eksik parçayı masaya dizerek yerime oturdum. O sırada kahvaltısını iştahla yapan Chan'e baktım.

Ben ona bakarken annemin bana olan bakışını görünce hemen kendime çeki düzen verdim.

Annemin bir şeyler sezmesini istemiyordum. Bunca yıldır bana sahip çıktı.

Beni yetimhaneden almayabilirdi, hayatıma ışık tutmayabilirdi, beni öz oğlu gibi sevmeyebilirdi. Lakin o bunu yapmadı.

Beni her zaman sevip sarmaladı, o sıcacık gülümsemesini suratından hiç eksik etmedi bana karşı ona gerçekten çok hayrandım. Hayatımın rol modeli olan bir insandı.

Annem: Oğlum bana bakarak nerelere daldın?

O sırada hala düşünceler içerisindeyken

Bang Chan: Seungmin annem sana sesleniyor. Seungmin beni duyuyor musun, Seungmin!

Bang Chan'in adımı yüksek sesle söylemesinden dolayı irkilerek hemen kendime gelip

Seungmin: Efendim Bang Chan neden bağırıyorsun ya korktum.

Bang Chan: Ya gerçekten mi korkmuşsan ne olmuş bundan banane.

Seungmin: Ben seninle neden konuşarak vakit kaybediyorsam,  önemli saniyelerimi seninle harcayacağıma...

O sırada ikisininde merak dolu gözleri üzerimde büyürken ben daha cümlemi bitirmeden onlara bakıyordum.

Gerçi sonunda ne diyeceğimi bile bilmiyordum, bir anlık sinirle ağzımdan çıkmıştı.

Al işte Seungmin şimdi boka battın bakalım nasıl kurtulacaksın.

Annemle Bang Chan bana bakarken ben dondum kaldım. Annemde daha beni zorlamadan

Annem: Tartışmayı kesinde kahvaltınızı yapın, okula geç kalacaksınız.

Bang Chan: Ben doydum anne hazırlanmak için yukarıya çıkıyorum.

Annem: Daha tabağındakileri bitirme mişsin?

Bang Chan: Ben doydum acıkırsam öğle yemeğinde bir şeyler yerim.

Sofradan bana sinirli bir bakış atarak
kalkmıştı. Bu seferki bakışından bende korkmuştum.

Neden bana öyle bakıyor, az önceki söylediklerime mi kızdı yoksa? Aman kızarasa da kızsın duygularımı görmezden geldiği için bu ona müstahak.

Bende sofradan kalkacağım sırada

Annem: Oğlum nereye?

Seungmin: Ben doydum anne, hazırlanmak için odama çıkacağım.

Annem: Tamam oğlum, çıkmadan önce yanıma uğra ama.

Seungmin: Tamam anne gelirim yanına, zaten hızlı hazırlanıyorum. Birileri gibi parfüm banyosu yapmıyorum.

Annem bunu duyduğu üzere bana bakarak güldü, bende gülmesine karşılık verdim. Ardından Bang Chan arkamda belirdi.

Kendisini daha görmemiştim ama o güzel erkeksi parfümünü her nerede olsa tanırdım. Bana sinsice bir gülümseme attı. Ben arkamı dönüp onunla burun buruna geldiğim sırada kalp atışlarım yine hızlanmıştı.