"Gomen!.." | Renga

•0.2•

"Lemon boy and me, started to get along together."

3.şahıstan:

Bu sefer kâbus görmemişti Langa, bu sefer Reki'sini kaybetmemişti. Kâbus görmemesinin sevinciyle yataktan kalkıp mutfağa, annesinin yanına indi. Kahvaltıdan sonra annesi işe, kendisi de okula gitti.

♡

"Reki!" Gülümseyerek seslendi hoşlandığı çocuğa.

Reki temas bağımlısı bir arkadaştı, sarılmayı severdi. Tüm arkadaşlarına sarılarak sevgisini belli ederdi. Bu yüzden Langa'ya her zamanki içtenliğiyle sarıldı.

Kehribar gözleri Langa'yı içini ısıtacak kadar sıcak bakıyordu, ve uzun kirpikleri vardı. Kızılın gözleri çekik olmasına rağmen bir o kadar da büyüktü. Reki'nin güzelliğine dalıp gitti.

"Langa...Langa!"

"Evet Reki?" Dedi yumuşak bir ses tonuyla.

"İngilizce ödevimi yapmadım daha doğrusu yapamadım yardım eder misin? Lütfenn, hocadan azar işitmek istemiyorum." Sesini tatlılaştırmaya çalışarak -böylece Langa'nın ona yardım edeceğini düşünüyordu-

"Kendi ödevini kendin yapmalısın Reki."

"Ama haksızlık! Senin ana dilin zaten İngilizce!"

Düşündü, haklıydı ana dillerinden biri İngilizce'ydi zaten.

"Tamam, tamam yardım edeceğim."

Reki, teşekkür niyetine tekrar sarıldı Langa'ya.

"Keşke senin gibi olabilseydim Langa." Gülümsedi.

♡

"Bak Reki, burda bu eki sona değil başa almalısın ve bitiyor."

"Şimdi anladım, teşekkürler Langa sen olmasan yapamazdım. Bir ödül öpücüğünü hak ettin!"

"Ödül ö-öpücüğü?"

"Küçükken annem ona yardım ettiğimde beni öperdi, bende sana ödül öpücüğü vermeye karar verdim. Çok mu şey oldu...Utanç verici?"

"Ne? H-hayır utanç verici değil."

"O zaman." Yanağına bir öpücük kondurdu.

♡

"Beni öptü, beni öptü!"

"Tamam anladık, daha fazla ötmene gerek yok koca balçık." Dedi Miya, o alaycı sesiyle.

"Ama Miya, bunun önemini anlamıyorsun!"

"Arkadaşça öpmüş işte, fazla abartıyorsun."

"İyi be gidiyorum, senden hayır gelmez."

Langa, Miya'dan hayır gelmeyeceğini anlayınca evine doğru yol aldı.