Beyaz bir gömlek giydim. Kahverengi solmuş ceket ve bileğime ince gümüş bir zincir.
Tek istediğim bunca zaman sonra gözüne güzel görünmekti. Saçlarımı kestirdim bu sabah. Seni tekrar görebilmenin verdiği heyecan aptal kalbimi öylesine daralttı ki o gün hiç rahat duramadım.
Erkenden ayrıldım evden.
Sokaktaki bir kaç kediyi sevdim.
Yaşlı bir adama selam verip hal hatır sordum.
Aylardır ayak basmadığım sokağa tekrar girip yüzümdeki tebessümden haberim olmadan mavi tabelanın altından geçtim.
Büyük salonu aradım.
Gittiğimden beridir masanın yanında ki kadife çiçeği dışında hiç birşeyin yeri değişmemişti.
Senin bile.
Yine aynı yerde oturuyorsun.
Öğrencilerin kirli fırçalarını düzenliyorsun lakin bugün farklı birşey var. Gözlerin kızarmış.
