Merhaba ben Nisanur ama genelde Nisa denmesini tercih ederim. Okuldaki arkadaş gurubumda Eylül , Rojin , İdil var (bunlar en yakın olanlar) diğer normal arkadaşlarımda Hacı , Kerim , Semih , İrem , Nisa K. Az çok tanıttığıma göre artık hikayeye başlayabiliriz.
(Gerçek yaşanmış hayat hikayesidir.)
✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨
8. Sınıf başladı tabi onunla birlikte Lgs maratonu da. Ben Haziran'da dershaneye yazıldım ve erkenden Lgs için çalışmaya başladım şuan okulda dersler sıkıcı geliyor çünkü ilk 2-3 üniteyi her dersten bitirdim konuları işledim ve soru çözdüm. Hala da devam ediyorum çalışmaya bazen çok sıkılsamda hedefim için yapmak zorundayım. Ne dışarı çıkıyorum ne adam akıllı eğlenebiliyorum hiç biri yok psikolojik olarak da çöküşteyim. Çünkü bir alışkanlık edindim: Kendime zarar vermek. Evet cidden kendime zarar veriyorum kalemtıraş jileti ile kolumu felan kesiyorum bazen de kendi tırnaklarımı geçiriyorum yırtılana kadar sıkıyorum ve çiziyorum kollarımı. Sinirlenince de tırnaklarımı avuçlarıma geçiriyorum bildiğiniz psikolojik sorunlarım var yani derslerine çalışan çalışkan dışardan mutlu biri görünebilirim ama içten tam bir psikopatım. Bir gün kollarımı yine öyle yaptıktan sonra kollarımı kapatmayı (tişörtümün kolunu aşağı indirmeyi yani cizdigim yeri kapatmasını) unuttum annem gördü bana bağırdı bir test kitabımı yırttı bana okumayacaksın dedi dershaneden alacağım seni dedi sen delisin dedi psikopat manyaksın dedi o kolu nasıl öyle yaptın dedi bende bişi gelmedi aklıma tırnak makası ile dedim tırnak makasını alıp bana saldırdı neyseki Aleyna ve Yağmur ablam yanımda durdu annemi durdurdu. Yağmur ablam : dershaneye gidince böyle stres oluyorsan boşuna olma alalım seni , dedi cidden kimse beni anlamıyordu her şeye sinir oluyordum herkesten nefret ediyordum ergen olmaktan nefret ediyordum. (Söylemeden geçmeyeyim Yağmur ablam psikolog Aleyna ablam paramedik.) Yağmur ablamın beni anlamasını beklerdim fakat asla hiç bir şekilde beni anlamadı kimse bana o zamanlarımda destek olmadı bazen okulda arkadaşlarım sağolsun destek oluyordu o kadar başka yoktu beni düşünen, önemseyen... Zamanla kendi kendime bu şeyleri aşmaya çalıştım ve anneme yalvardım beni dershaneden almaması için sonunda ağzıma sıçsada tamam dedi. Ve kendi sorunlarımı kendim yenmeye çalıştım ve zamanla kendime zarar vermeyi bıraktım. Derslerime daha çok odaklandım ve çok çalıştım. Şimdi gelelim okuldaki olaylara;
Umarım beğenirsiniz. Kendi hayatımda birebir yaşadığım şeyleri buraya yazmak istedim şuan her şeyin sonundayım ama ben en başından bir kitap halinde yazmak istedim yaşadığım duyguları şeyleri kısaca ve anlatabileceğim en iyi şekilde anlatmaya çalıştım. Ben her gün yazmaya çalışacağım beğenirseniz oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın.❤️
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayalet Sevgilim
Non-Fiction"Sadece arkadaşlarımın yakıştırması ile sana bu kadar bağlanacağımı hiç düşünmemiştim sevgilim. Ne olurdu beni seni sevdiğim kadar sevsen."
