« អ្ហឺស~~ » នាយកំលោះថ្ងូរឡើងដោយភាពសុខស្រួល ងើយក្បាលឡើងលើ បុកសម្រុកមិនឈប់ មិនគិតថាវាជាមាត់របស់នាងតូចឡើង សំខាន់ពេលនេះគឺស្រួល។« ស្រួលណាស់ អា៎~ » ជេខេ ប្រឹងសម្រុករហូតដល់គោលដៅដំបូង មិនទាន់ដកកូនប្រុសចេញនៅឡើយទេ សម្ងំបាញ់ទឹកដោះគោចូលទៅក្នុងមាត់ ស៊ុកស៊ុក អោយនាងឆ្លក់ឡើងហូរទឹកភ្នែក។
នាយញញឹមចុងមាត់ មើលភាពលំបាករបស់អ្នកម្ខាងទៀត មិនខ្វល់ពីនាងសូម្បូតែបន្តិច បំណងចង់អោយរាងតូចលេបវា ហើយនាងក៏លេបមែនព្រោះខ្ជាក់ក៏ខ្ជាក់មិនកើតដែរ មិនអញ្ចឹងទេនាងនឹងខក់ដល់ស្លាប់មិនខាន។« ខឹក~ខឹក~ » បន្ទាប់ពីដឹងថាអស់ទឹកដោះគោហើយ នាយក៏ដកកូនប្រុសចេញ ឈរច្រត់ចង្កេះមើល ស៊ុកស៊ុក ឈ្លក់និងខក់ព្រមទាំងក្អកស្ទើរតែក្អួតចេញមក។« ហ្ហឹក~~~ » ស៊ុក យកដៃរឹតទ្រូងខ្លួនឯង ម្ខាងទៀតទប់នឹងឥដ្ឋ ដកដង្ហើមស្ទើរមិនដល់គ្នា ពិបាកយ៉ាងខ្លាំង នាងស្ទើរតែដាច់ដង្ហើមទៅហើយ។
បុរសកំណាចដាក់ខ្លួនអង្គុយចោងហោង អិនមើលមុខតូចច្រមិចដែលកំពុងអោនមុខចុះក្អកមិនទាន់បាត់។
« ពិបាកណាស់មែនទេ? » ជេខេ យកដៃទៅអង្អែលក្បាលនាងក្រមុំថ្នមៗ ដូចម្ចាស់អង្អែលក្បាលសត្វចិញ្ចឹមខ្លួន សើចចុងមាត់ម្នាក់ឯង ពេញចិត្តជាមួយនឹងសភាពរបស់នាងនៅពេលនេះ វាជាអ្វីដែលគេត្រូវការ គឺឃើញនាងលំបាក ដូចអ្វីដែលប្អូនប្រុសរបស់នាងធ្វើមកលើបងស្រីរបស់គេ។
« ពេញចិត្តលោកហើយមែនទេ? » ស៊ុក ងើបមុខឡើងយឺតៗមើលមកមុខអ្នកម្ខាងទៀត កំពុងសើចដាក់នាងយ៉ាងកំណាច ខុសពីនាងដែលមកទៅគេដោយការឈឺចាប់។« នាងស្អាតណាស់ មិនគួរណាកើតជាបងស្រីអាឃាតករម្នាក់នោះទេ តែវាជាកម្មរបស់នាងទៅវិញទេ » នាយធ្លាប់លួចសរសើរពីសម្រស់ដ៏ឥតខ្ចោះរបស់នាង តែគួរអោយស្ដាយដែលនាងជាសាច់ញាតិរបស់មនុស្សដែលគេស្អប់។« សម្លាប់ខ្ញុំទៅ » ស៊ុក និយាយឡើងទាំងមិនរអា សម្ដីរបស់នាងធ្វើអោយមនុស្សមាឌធំក្ដៅឆេវភ្លាមៗ ចាប់ដើមដៃនាងច្របាច់មួយទំហឹង តែនាងតូចមិនបានស្រែកថាឈឺនោះទេ ព្រោះមិនចង់ចាញ់ចិត្ត ជេខេ ឡើយ។« ស្ដាប់យើង!!នាងគ្មានសិទ្ធស្លាប់!!នាងត្រូវរស់នៅទទួលកម្មដែលប្អូនប្រុសរបស់នាងបានសាងបងលើមនុស្សដែលយើងស្រលាញ់!!ដរាបណាយើងមិនអនុញ្ញាត នាងគ្មានសិទ្ធិស្លាប់ឡើយ ជុង ហូស៊ុក!!!! » នាយនិយាយទងទឹកមុខកំណាច សម្លក់ ស៊ុក ស្ទើរជ្រុះគ្រាប់ភ្នែក ច្របាច់ដើមដៃនាងតូចចង់បាក់ឆ្អឹងជាបីបួនជម្រក ហើយក៏ចាប់លើកនាងតូចមិនថ្នមដៃ។
« លែងខ្ញុំទៅ!!! »
ផឹប!!!!
ជេខេ អូសរាងតូចតូចតែមួយមកដល់ពូក កីរុញមួយទំហឹង អោយ ស៊ុក ដួលទៅលើពូកទាំងជំហរ ចុកឆ្អល់ពេញខ្លួនប្រាណ ទោះវាជាពូកទន់ៗ តែកម្លាំងដែលកាយក្រាស់ធ្វើមកខ្លួនវាលើសកម្រិត។នាងខាំមាត់មិនហ៊ានសម្រក់ទឹកភ្នែក ដឹងដល់រឿងដែលកើតឡើងនៅពេលបន្តិចទៀតនេះ ថាខ្លួននឹងធ្លាក់ទៅក្នុងទាសករតណ្ហារបស់បុរសកំណាចម្នាក់នេះសារជាថ្មី។
ជេខេ ដោះអាវខ្លួនក្រវែងចោល រួចឡលងមកទ្រោពពីលើរាងកាយដែលដេកខ្ទប់ពោះនៅលើពូកទាំងអាក្រាត។នាយនៅតែរក្សាស្នាមញញឹមចុងមាត់ ដែលវាគួរអោយខ្លាចដដែល។រាងក្រាស់អោនទៅជិតត្រចៀកអ្នកនៅខាងក្រោមដើមទ្រូង ព្រមទាំងខ្សឹបតិចៗ។
« នាងជាបងស្រីរបស់ឃាតករ ជាឃាតករដែលសម្លាប់បងស្រីរបស់យើង នាងជាបងស្រីរបស់ឃាតករ ត្រូវចាំ » ជេខេ តាមនិយាយបញ្ឈឺរចិត្តកាយតូចគ្រប់ពេល ពាក្យសម្ដីរបស់គេបានចាក់ដោតទៅដល់បេះដូងកំពុងលោតរបស់ ស៊ុក អោយនាងយំចេញមកភ្លាមៗ។ពាក្យថា ឃាតករ ចេញមាត់របស់បុរសឃោរឃៅម្នាក់នេះ មិនខុសពីកាំបិទនោះទេ។នាងរឹតតែឈឺពេលលឺគេនិយាយថាប្អូនប្រុសសំណព្វចិត្តរបស់ខ្លួនជាឃាតករ។
កាយតូចកម្សត់ស៊ូខាំមាត់សម្រក់ទឹកភ្នែកមិនហ៊ានបន្លឺសម្លេង ឈ្លប់មុខទៅនឹងពូកមិនហ៊ានមើលមុខកាយក្រាស់ឡើយ តែ ជេខេ នៅតែដឹងថានាងកំពុងយំទងសេចក្ដីឈឺចាប់ គេក៏សប្បាយចិត្តស្មើនឹងសេចក្ដីឈឺចាប់របស់នាង នៅឆ្លៀតនិយាយបញ្ឈឺទៀត។
« នាងក៏ជាកញ្ជះតណ្ហារបស់យើងដែរ » វាចាចប់ក៏អោនមកថែថើបកញ្ចឹង.កសខ្ចី មិនចេះចប់មិនចេះហើយ។ ស៊ុក មិនបានរើឡើង នាងព្រមអោយគេលូកលាន់ខ្លួនតាមចិត្ត ទាំងទឹកភ្នែកកំពុងហូរ។« ហ្ហឹក~~~កុំខាំ!! » នាងតូចស្រែកឡើងដោយក្ដីឈឺចាប់ បន្ទាប់ពីត្រូវ ជេខេ ចាំនាងមួយចង្កូមនៅកញ្ចឹង.ក ចេញឈាមមករឹមៗ ហើយនាយក៏អោនទៅលិតឈាមនាងអស់ ដូចជាបិសាចជញ្ចក់ឈាមដូច្នោះដែរ។« អាស៎~ឈឺ!ហ្ហឹក » រាងក្រាស់ខាំសាច់នាងឡើងសុះ ខាំផង បឺតផង ថើបផង គ្រប់សព្វដូចជាមិនចេះឆ្អែតឆ្អន់។ ស៊ុក ប្រែជាដេកផ្ងារខ្លួន លើកដៃមកអោបកអ្នកនៅខាងលើ ខ្ញាំសក់កាយក្រាស់កាត់បន្ថយភាពស្រើបស្រាវ សម្រក់ទឹកភ្នែកមិនព្រមឈប់។
បបូរមាត់ក្រាស់ថើបអង្អែលមកដល់ភ្នំមួយគូរកំពុងពើងខ្លួនបង្អួតភ្នែកនាយស្រស់ៗ ខ្នាញ់ពេកក៏អោនមកត្រប៉ាក់ចុងពណ៌ផ្កាឈូកទាំងសងខាងឆ្លាស់គ្នាទៅវិញទៅមក អោយសាមុីខ្លួនស្រៀវដល់កម្រិត។
« អាស៎~~~~ » ស៊ុក
« យើងដាក់ចូលហើយ នាងត្រូវតែថ្ងូរអោយលឺៗ អឺស~~~~ » ជេខេ បុកទម្លុះកូនប្រុសខ្លួចូលច្រកសម្ងាត់របស់រាងតូចមួយទំហឹងមិនប្រពៃដល់ម្ចាស់គេសូម្បីតែបន្តិច ហើយក៏ធ្វលចលនាភ្លាមៗតែម្ដង។
« អាស៎ហ្ហឹកឈឺឈឺណាស់អាស៎ៗៗ~តិចៗហ្ហឹកៗ~~~ » ទឹកភ្នែកកាន់តែហូរមកខ្លងជាងមុន ឈឺចិត្តនិងឈឺខ្លួនប្រណាំងគ្នា តម្រូវអោយនាងតូចស្រែកថ្ងូរលាយយំបញ្ជូលគ្នា។
