I just loved you• | 2 |Beeduo/Beeboo | Sadece seni sevdim• |

~10~

Uzun zamandır yazamadığımın farkındayım ama bayram sıkkınlığına iyi geldi.Ayrıca bayramınız mübarek olsun :]

Son olarak ta yorumlar yaparsanız beni sevindirirsiniz hemde diğer bölümü yazabilecek enerjiyi toplamış olurum

İyi okumalar :D

Daha bir dakika önce gülerken şimdi sarılmış ağlıyorduk.. Nasıl ve niye bu hale geldiğimizi ne ben biliyordum ne de o.

Aradaki duygusal bağı kırmak için adım atmaya karar verdim.

-Hey..Niye bu haldeyiz?

Dedim gülerek.Ranboo da zorlama bir gülümseme sundu bana.Belliydi içini bir şey rahatsız ediyordu.Cebimden bir mendil çıkararak ona uzattım.

-Benden önce senin ihtiyacın var galiba

Dedi gülerek.O anda benimde salya sümük ağladığımı anladım.Kıkırdadım.Kendi yüzümü sildikten sonra cebimden bir tane daha çıkarıp ona uzattım.

O da hafif bir sırtıma ile yüzünü sildi.Ama kısa süre içinde yüzündeki gülümseme soldu.Ciddileşti.Hafif hafif titremeye başladım.Ranboo'nun yüzünde renksizlik yaşamsızlik tan başka bir şey görünmüyordu artık.Gri gözleri siyaha döndü sanki, Sarı saçları küle döndü.

-Anlatmak için çok erken..

Anlamaz bir şekilde Ranboo'ya baktım.

-Ne için çok erken?

Ranboo tekrar gülümsedi.Kafam çok karışmıştı ne oluyordu?

-Efendim?

Ranboo ya tekrar baktığımda .Hiç bir şey olmamış gibi bana bakıyordu.Gozlerine renk gelmişti Saçları güneş altında ışıldamaya başlamıştı.Bu hızlı değişime anlam verememiştim..

Gözlerindeki soru işaretini görebiliyordum.

-Söylediklerini hatırlamıyor musun?

-Ne söyledim?

Cidden hatırlamıyordu.Kafam mı bana oyun oynuyordu yoksa çalışmaktan yorgun mu düşmüştüm?

Ranboo gülerek elleriyle saçlarımı karıştırdı.

-Galiba çalışmaktan rüya görmeye başladın!

-Uhm galiba..

Bende gülmeye başladım.Gercekten kafamdan mı uydurmustum bunu? Aldırış etmemeye çalıştım sonuçta öyle birşey olsa Ranboo söylerdi..

<3