I just loved you• | 2 |Beeduo/Beeboo | Sadece seni sevdim• |

~16~

Şu medyadaki bileklikleri takabileceğim birini bulduğum an artık gam yemem..

Evdeyim.Uykusuzluktan bitmiş haldeyim ama hâlâ tüm gece çözmeye çalışsam bile çözemedim.Bütun olabilecek şifreleri düşündüm ama hiçbiri işer yaramadı..

Kahvemden bir yudum daha aldım..Geceden beri o kadar fazla kahve içmiştim ki midem alt üs olmuştu..

Derin bir nefes aldım.Bunu ne olursa olsun çözmem gerekiyordu..Tubbo için yapmam gerekiyordu.

Tekrar yazan sayıları yazdım.Hepsinin bir şeyi temsil etmesi gerekiyordu ama neyi?

Ahhh düşün Ranboo düşün..!Kapının çalmasıyla birlikte elimdeki kalemi masaya bıraktım.

Kapıya doğru gittim.Delikten baktığımda hiç kimse yoktu.Bu garipti.Belkide kapı ziline basıp kaçan çocuklardan biriydi.Tam geri masaya dönüyordum ki tekrar zil çaldı.Bu sefer kapıyı açtım.

Kimse yoktu onun yerine bir kutu vardı.Küçuk bir kutu. Etrafa bakındım.Kimse yok gibi görünüyordu.Eğilip kutuyu aldım.Kapiyi kapattım.

Masaya kutuyu koydum.Bu garipti..Benim gerilmemi sağlayan şey kutunun üzerindeki şeydi.O defterdeki gülen yüzle aynı şeydi.

Tubbo ile bir alakası var demekti bu.Yavasca titreyen elimle kutuyu açtım.
İçinden garip bir alet ile not çıktı.Nota garip aletin nasıl kullanilacaği ile bilgiler vardı .

Üzerinde yazıdan dolayı gözüm büyüdü..Hayalet Avcı si mi?Bu alet hayaletleri bulmamı mi sağlıyordu?Ama niye buna ihtiyacım olsun ki?

Notu okudum ve nasıl çalıştığını anlamaya çalıştım..Sondaki yazıyı goresiye kadar..

"Hastanenin yanındaki boş ev.."

Git gide şaşırmaya devam ediyordum.Biri benimle oyun oynuyordu.Bu Apaçık belliydi..Ama Tubbo için bu oyunu oynamak zorundaydım.

...

Kararlıydım.Canım pahasına olsun yapacaktım.Saat akşam saatleriydi.Üzerime kalın siyah bir ceket giyip evden çıktım.Ah..evet birde hayalet Avcı aletini..

İlk olarak tabiki Tubbo'yu görmeye gittim.Tubbo hiç bir tedaviye cevap vermeyen tek hastaydı.Doktorların ümidi kesilmiş ve artık onu yaşamanın sadece onun canını yakacağını söylemişlerdi.Hayır.O asla beni bırakmazdı.Bundan emindim.Doktorlara sert çıkışımdan dolayı tedaviyi devam ettirmeyi kabul ettiler ve rüşvetinde etkisi de oldu tabi..

Yine herzamanki gibi yanındaki sandalyeye oturup elini tuttum.Gülüşüyle güzelleşen pembe dudakları artık renksizleşmişti.Onu bu halde görmek ne kadar canımı acıtsada onu yanlız bırakmazdım.

Bir süre sonra hastaneden ayrıldım.Gözlerım o evi aradı.Evet, o ev..Kırmızı ev..

Elimdeki küçük hayalet avcısı denilen zımbırtıya baktım.Kırmızı tuşa basıp aktifleştirdim.Derin bir iç çekip içeri girdim.

Nereye basarsam basıyım evde yankı yapacak gıcırtılar duyuluyordu.Korku filmde gibi hissediyordum.Evet , bu bir aşk hikayesinden çıkmış gibiydi.

İlk olarak mutfağa girdim.Cam kırıkları ile doluydu.Heryer toz içindeydi.Kucuk bir mutfaktı ama balkonu vardı.Balkona bakarken bir mavilik gördüm.Sonra cam kırıklarına basma sesleri..Bu adım seslerinin bana ait olmadığı kesindi..

Aletin ışığını yükseltmeye çalıştım.Balkona yaklaştım mutfakta olduğu gibi heryer de cam kırıkları vardı.Bir anda yerimden sıçradım.Alet bir kaç kere ötmüştü ama kısa süre içinde sustu.

-Bu korkutucu olmaya başlıyor..

Merdiven sesleri..Elimdeki cihazı tavana yaklaştırdım.Cihaz ötmeye başlamıştı.Tekrar aşağı indirince durmuştu.

Evet, kesinlikle üst kat..Etrafımda gördüğüm mavi karartıları görmezden gelmeye çalıştım.

-Onlar gerçek değil..Sadece korkuyorsun..

Merdivene İlk adımı attım.Buyuk bir gıcırtı yankılandı.Bu sefer yavaşlamak yerine hızlı ve koşar adımlarla yukarı çıktım.

Gıcırtılar ile birlikte etrafı mavi duman kaplıyordu.Cihaz in sesi yükselmeye başlamıştı.Iki oda vardı.Ikisine de sırayla cihazı dorulttum.Ses yükseldiği odaya girdim.

Cihaz artık kontrol den çıkmış bir şekilde bir insan gibi can çekişiyordu.Cihaza odaklanmışken bir anda cihaz elimde patladı.Ufalanarak yere düşmüştü resmen.Elimdeki küçük çarpmadan dolayı tısladım.

-Bu kahrolası yerde ne oluyor böyle..

Odaya bakındım.Sadece mavi duman ve cam parçacıkları vardı.Başka hiç bir şey yoktu.Camlar siyah perdeler ile örtülmüştü.

-Oh..Arkadaş..

Dona kaldım.Konuşan ben değildim.Arkamı döndüm.

Galiba..Galiba..uykusuzluktan rüya görüyordum..yada çıldırıyordum..

Merhabaalarr

Uzun zamandır yokum değil mi?

Duyurularda dediğim gibi sınav haftamdı.Ve aşırı kötüydü.Neyseki bitti.

Bölümlerin yqvaşladığının farkındayim.Hepsi okul yüzünden..

Yoğun bir haldeyim.Ama bir yandanda yazmaya devam etmeye çalışacağım merak etmeyin:D

Ve evet bu kitaba uzun zamandır yazmamıştım.Çunku en son bölümü çok kötü yaptığımı ve bütün hikayeyi bitirdiğimi düşündüm.

Bu bölümde de bunu düzeltmeye çalıştım..Umarım olmuştur!

Umarım begenmissinizdir!

Düşüncelerinizi belirtirseniz çok güzel olur:)

İyi gunler<333