KARLA KARIŞIK

KİMSESİZLİK

3. BÖLÜM İLE KARŞINIZDAYIM KEYİFLİ OKUMANIZ DİLEĞİYLE...

Hayat bizi bazen üzebilir bazen mutlu edebilir.Bunun için senin o anki durumuna bağlı kendini mutlu etmek istiyorsan gülmelisin ama üzmek istiyorsan orada bir durmalısın çünkü insan üzülmemeli.Neden kendini üzmek istersin ki?Asıl soru şu olmalıdır senin üzülmene sebep olan şey nedir ilk olarak onu düşünmelisin kendine onu sormalısın. Eğer kendine bunu sormazsan veya sebebini aramazsan üzülmek istersin.

''Acaba ne kadar süre burada kalacağız?''dedi Cemre gerçekten ne kadar süre burada kalacaktık acaba ne kadar süredir buradaydık?

''Neredeyse 11 saattir buradayız ve boş boş duvarlara bakıyoruz.Elimizde üç oda var ve hiç bir işe yaramıyorlar.''dedi Yankı ve haklıydı.Odaları görmüştüm ama detaylı bir şekilde incelemem gerekiyordu belkide bir şey bulabilirdik.

''Ben şu odaları detaylı bir şekilde inceleyeceğim.Belkide bir şey vardır.''demem ile herkes bana döndü kimisi olamaz bile der gözlerle bakıyordu kimisi bakabilirsin diyordu''Bakmaktan zarar gelmez''dedim ve onlrar omuz silkerek ortadaki odaya gittim.

Boş bir odaydı dört duvarıda gri renkteydi burası bomboş bir alandı ve ilgimi çekecek birşey yoktu.İkinci oda temizlik malzemelerinin olduğu odayadı.Burayı karıştıracaktım hemde her köşesine kadar bir sürü kutu vardı ve bu kutuları bir pike gibi açarak üstünde oturabilirdik.Ve üçüncü oda elektirik odası buradan AVM'nin elektiriği düzenleniyordu sanırım burayı pek kurcalamadım çünkü sonuça elektirikti bu kötü sonuçlara yol açabilirdi.

''Ne yaptın iyi gözlemledin mi?''diye sordu Barış.Yani elimde pek bir bilgi yoktu ama en azından bir şeyler yapmaya çalışıyordum.Barış'a göz çevirerek Miray'ın yanına oturdum.

''Tüm odalar da bir takım şeyler var.Fakat buradan kurtulmak için çok birşey yok.''sıkıntılı bir nefes verdim.''Temizlik odasında kartonlar var onları açarız,onların üzerinde yatabiliriz.''dedim.

Açlığa nasıl dayanacaktık,susuzluğa nasıl dayanacağız hepsi çok zor şeylerdi insan pek dayanamazdı.Bilimsel olarak açlığa en az 3 hafta dayanabilirdik.Ve tekrar bilimsel olarak susuzluğa 1 hafta dayanabilirdik ve buda bizi çok zorlayan şeylerden bir kaçı olacaktı.

''Nasılsın?''dedi bir ses ama tam anlamıyordum. Kafamı kaldırıp baktığımda Ateş'i gördüm.Yavaşça eğilip yanıma oturdu.

''Pek fazla birşey hissetmiyorum.Yani kısacası berbat durumdayım.''nasıl da bu kadar kısa sürede Ateş'e alışmıştım?

''Nasıl ölmek istersin?''diye sordu gözlerimi kocaman açıp ona baktım.Ardından kafamı çevirip Miray'a baktım duymamıştı duymaması daha iyi olurdu sonra biraz düşündüm yani herkes ölecekti.

Zamanımız geldiğinde hepimiz ölecektik ve ben vedaları hiç sevmezdim bu nedenle ölürken kimse yanımda olsun istemem.

''Çok ani bir şekilde.Kimseye veda bile etmeden.Vedalardan hoşlanmam.''dedim Ateş bana döndü ve ruhsuz bir şekilde gülümsedi.''Aslında bana çok benziyorsun.Yani eskiden çok sessiz olman çok ilginçti çünkü sadece kitaplarla konuşuyordun arkadaşlarına hiç gülmüyordun çok ani ölmek istemen normal çünkü yanında bir tek Miray olacaktır birde ben.''dedi Ateş ben öleceğim zaman yanımda olacakmış.

''Evet kitaplar güzeller çünkü her kitabın başında sana bir kitap açılır. Ve onların hayatına giriş yaparsın. Onların yaşadığı hayatları görürsün görmekle kalmaz anlarsın buda sana bir şans sağlar.''dedim kitaplara ne dersen de onlar hiç bir zaman sana sırt dönmez veya seni düşürmez.

''Kitap okumak güzeldir fakat arkadaş çevreside oluşturman lazım yoksa sosyelleşemezsin.''istemem der gibi bir bakış attım.''Sosyalleşmek istediğimi kim söyledi,''dedim arkadaş edinmek istemiyordum ve istemeyecektim konuşmak isteyen ile konuşur isteyen ile konuşmazdım ama sanırım ben kimse ile konuşmazdım.

Tam konuşacağım sırada Caner ile Barış ayağa kalktı.''Sen nasıl bir pisliksin lan.Bir kıza böyle bir şey yaparken utanmadın mı?''dedi Caner.Ne öğrenmişti yoksa...Barış bu kadar düşmüş olamaz kimseye anlatmayacaktı söz vermiştik.

''İtiraz etseydi dururdum gel otur şöyle bağırma.''dedi telaşla Barış.O anda gözleri beni buldu özür dilerim gibi bakıyordu.Hayır dercesine kafamı salladım.Barış gerçekten de bana yaptıklarını anlatmıştı şimdi bu dört duvar arasında 10 kişinin suratına nasıl bakacaktım.

''Ya bir bırak lan kızı resmen tec*avüz etmişsin bu ne demek.Bunun itirazı olurmuydu.''dedi Caner.Bir anda herkes ayağa kalktı ve o tarafa toplandı Ateş de oraya gitti.Miray sesten dolayı uyanmıştı.''Defne ne oluyor?'' gözlerimi kaçırdım.''Barış...Herşeyi anlatmış.''dedim.

''Ama söz vermiştiniz.''dedi Miray öfkeyle nedense gözlerim dolmaya başlamıştı ama göz yaşlarım akmıyordu.

''Kime yaptın lan kime?Oros*pu çocuğu hiç mi utanmıyorsun lan''dedi Fatih.Bana yaptı ama söyleyemem.

Barış tam ağzını açacağı zaman Caner ağzının ortasına bir yumruk attı.Kızalar bağırışırken Barış yere yığıldı ağzı kan dolmuşu.Ağızındaki kanları yere tükürdü.

Caner Barış'a işaret parmağını sallayarak''Bir daha böyle bir şey yaptığın zaman bu yumruk aklına gelsin.''dedi.Barış başını sallamakla yetindi.

''Piç,senin annen de kadın kardeşin de kadın sen...Sana kelime bulamıyorum.''dedi Ateş.

Ah birbilseniz o kız benim diye.Acaba ne yapardılar ama öğrenilmemeli çünkü utanç verici bir şey bu.Salak gibi bağırmadım öylece sustum o salak bana dokunurken ben sustum,korktum bana bir şey yapar diye korktum.Aptal ben zaten yaptı yapacağını daha neyden korkuyorsun ki.

Bu olaydan 4 saat sonra herkes köşelerine dağılmış ve Barış'tan uzak durmaya çalışıyorlardı.Nerdeyse herkes uyumuştu.Uyku beni kendine çekiyordu sanki göz kapaklarım bana ihanet ediyordu ve gözlerime yapışıyordu.

Aşırı bir şekilde acıkmıştım.Yanımızda olan bir kaç bisküvi ve kraker ile geçiniyorduk ama bu kısa sürüyordu çünkü yediklerimiz bizi susatıyordu.AVM'ye geleceğimiz için yanıma sular almıştım bunlar bize kaç gün yetecekti acaba?Gözlerimi açtım,susamıştım.

Gözlerimi açmamla bir ışık çarptı gözüme boş odanın içinden geliyordu.Birilerinin fısıldadığını duydum.Sesizce çantamı yere bıraktım.Ayağa kalkıp odaya doğru yürüdüm.Tam kapının önüne geldiğimde durdum.

Sedef ve biri içerdeydi biraz daha baktım ve Sedef'in suratını tam olarak gördüm ağlıyor gibiydi.Konuşmalarını dinlemek için biraz yaklaştım ama erkek olan kişiyi göremiyordum sadece sırtını görebiliyordum.Kaslı bir yapıya sahipti.

''Sedef kes şunu herkes ne b*k olduğunu anlayacak.Biraz rahatla sadece 14 gün kaldı ardından çıkacağız buradan ve hiç birine bir şey olmayacak.''dedi erkek olan bu ses bana tanıdık geliyordu ama erkeklere pek bakmadığım için tam kestiremedim.

''Onlar suçsuz.Üstelik hepsi benim tanıdığım insanlar.Hem Defne ve Ateş'in isimlerini neden belirttin?Onlar suçsuz bunu sana kaç kere diyeceğim!''dedi Sedef.

Bir kaç şey daha konuştular ama algılayamıyordum.Yani şuan bizim burada olmamız onların suçumu ben ailemden uzak ,onlar özgürlüklerinden uzak ne oluyordu neden yapıldı bu bize biz ne yapmıştık kim suçluydu bu hikayede?

BÖLÜM SONU..

SİZCE O ERKEK KARAKTERİMİZ KİM OLABİLİR?TAHMİNLERİNİZ VARMI?

BÖLÜMDE EN SEVDİĞİN YER NERESİ

VOTE VERMENİZİ İSTERİM İSTEMEZSENİZ VERMEYEDEBİLİRSİNİZ SİZE KALMIŞ

DEFNE ÇOK KIRILGAN BİR KIZ ATEŞ ONA YARDIM EDECEK 

DEFNE NE YAPACAK ACABA ?

SİZİ SEVİYORUM GÖRÜŞÜRÜZ ÖPTÜM...