KARLA KARIŞIK

SESSİZLİK

Acaba şu odada ki kaç kişi benden nefret ediyordu?Herkes benden farklı şeyler bekliyordu.Mesela Barış...Beni istiyordu zarar verecekti bana beni yerlebir edip intikam almak istiyordu..Ya da Ateş o ne istiyordu?

''Ateş bi bakabilirmisin?''dedi bir kız sesi hemen Ateş'e baktım Doraya bakıyordu yavaşça kalktı ve o yöne yürümeye başladı.Neden huzursuz olmuştum neden Ateş'in oraya gitmesini istemiyordu hem banane çocuğun kendi hayatı.

Dora biraz uzağımdaydı aramızda 7 adım vardı belki konuştuklarını duyabilirdim.Ya Defne saçmalama sus otur oturduğun yerde.

''Efendim?''oha sesleri geliyor dur Defne sakin ol ses çıkarmamalısın  ki sesleri gelsin.

''Bir şey sormak istiyoum eğer rahatsız olmazsan''dedi Dora.''Tabi''

Tam konuşacaktılarki Dora bir anda sessizce konuşmaya başladı.Bu kızda bir sorun var salakmıdır nedir eğer burdan çıkarsam buna beyin nakli yaptırıcam.

''Defne ben acıktım''hemen kafamı çevirdim Mirayın bu lafı üzerine çantamdan 2 tane kek çıkardım ve kendime de su.

''Nereye bakıyordun az önce?''dedi Miray benim nereye baktımı öğrenmek istiyordu ama söylemelimiyim bilemiyorum.

''Hiç öylesine bakıyordum''dedim geçiştirerek.''Hayır sen çok dikkatli bakıyordun ve sen böyle baktığın zaman birşey vardır''dedi sinsi bir bakışla.''Öf be Miroş yok birşey''dedim ve ona sıkı bir şekilde sarıldım ama öyle bir sarıldım ki sanki bir daha hiç sarılamayacakmış gibi.

Gözümden bir damla yaş düştü ve Miray hemen kafasını kaldırdı''Ne oldu  neden ağlıyorsun''dedi.''Duygulandım''küçük bir tebessüm etti.

''Öho öhö öhö''diye öksürmeye başladı Yankı.Ve çokta şiddetli öksürüyordu boğulacak gibiydi.

''Yankı su istermisin?''dedi Cemre Yankı kafasını sağa sola salladı.10 dakika sonra daha kuvvetli öksürmeye başladı.

Caner ayaklandı Atalayda ardından herkes ayağı kalktı.Hepsi Yankı'nın başına toplandı.

''Yankı!''

''Yankı biraz su iç''
''Nefes al ver,sakin ol'' bunun gibi daha çok şey söyledik ama Yankı'nın gözleri yana doğru kaydı sonra kafası gitti en son bedeni yere çakıldı.

Cemre bir çığlık kopardı.''Yankıııı''ama Yankı kalkmadı.''Yankı lütfen kalk özür dilerim lütfen.''dedi Cemre 

''Ca-caner baksana öl-ölmüşmü?''dedi Miray.Caner iki parmağını birleştirdi ve Yankı'nın şah damarına koydu ama bir yaşam belirtisi yoktu.Yankı ölmştü.

''Ölmüş''dedi Caner herkes şoktaydı.Cemre feryat ederek ağlıyor Sedef kenarıda diz çökmüş buğulu gözlerle bize bakıyordu.Ateş yanıma geldi.''Sakin ol gel böyle''kolumdan tutup kenarıya oturttu beni.

''Caner, ölmemiştir o. Caner bir daha bak ben onu seviyordum oda beni seviyordu bizim hayallerimiz vardı.O ev alacaktı, kendine araba alacaktı çocuğuna kıyafetler alacaktı beni mutlu yaşatacaktı.Hayır ölemez Canerr!!''diye feryat ediyordu Cemre duyduklarım karşısında şok olmuştum ama şuan kafamı toplamalıydım.

''Yankııııı uyan lütfenn''diye bağırıyordu Cemre Yankı'nın yanına giddip yüzünü ellerinin arasına aldı öptü kokladı yalvardı ama Yankı kalkmadı.Sanki Cemreyi üzmeye yemin etmiştiler.

Cemre her geçen saniye daha fazla bağırıyordu ve onun bağırması beni daha da  sinirlendiriyordu hışınla ayağı kalktım ve Sedef'in yanına gittim.

Herkes Cemre'ye baktığı için beni fark etmediler.Sedef'in kolundan tutup kaldırdım onu.

''Kimdi o , sen o gece kiminle konuşuyordun.Görüyormusun ne oldu bak Yankı öldü sizin yüzünüzden şimdi yaptığını herkese anlatıcam ve bizi burdan çıkaracaksınız.''

''Defne dur bak bekle söyleme eğer söylersen hepimizi öldürürler bu daha başlangıç hepimizi öldürecekler hepiniz öleceksiniz sadece biriniz kalacak vicdan azabı çekecek ama bizi bulurlarsa ölmeyenler çıkacaklar.''dedi Sedef çok salakça bir şşeyi şuan bana anlatıyordu ve dahada çok sinirlenmeme neden oluyordu.Ve Sedef'e sert bir tokat attım.Herkes bu tarafa döndü Sedef'e bağırarak''Ben ölmek istiyorum tamam mı beni öldürün onlar çıksınlar onların hayallari var''dedim ve Sedefin çenesinden tutup onlara çevirdim.

Miray'ı göstererek''Bak bu kız evlenecek çocuğu olacak''sonra Dora'ya çevirdim''Bak bu da çok iyi bir şirket sahibi olacak''sonra Atalay'a çevirdim kafasını''Bu çocuk sevgilisine evlenme teklifi edecek ya bunları bırak beni öldür.''dedim ağlayarak.

Artık gücüm yoktu tükenmişti yere çakıldım nefes almaya çalışıyordum gözlerim kapanıyordu ama ölmüyordum bu ölüm değildi bu çaresizlikti.En son Ateş'İn Defne diye bağırarak buraya geldiğini hatırlıyordum ve gözlerim kapandı.Bende çaresizliğe mahkum gittim..

✨2 saat sonra✨

Bu hayatta güvendiğim bir kaç kişi oldu.Özlediğim bir kaç kişi.Sevdiğim bir kaç kişi ama şimdi herkesi seviyor,herkesi özlüyor,herkese güvenmek istiyordum çünkü onları burdan çıkarmak istiyordum.

Göz kapaklarım gözlerime yapışmıştı sanki.Onlarda bana ihanet ediyorlardı.Bir hızla gözlerimi açtım Ateş bana bakıyordu Miray uyuyordu yanı başımda.Cemre delirmiş gibiydi kendi kendine konuşuyordu.Atalay,Barış ve Sedef'te kenarda uyuyorlardı Dora  ve Caner de boş  duvara bakıyorlardı.

''Defne daha iyimisin?''dedi Ateş beni çok fazla merak ediyordu ve bende bundan rahatsız olmuyordum.''Evet sağol''bana biraz su verdi ve kendime gelmemi sağladı.İkimizde sırtımızı duvara yasladık ve düşünmeye başladık.Acaba Yankı nasıl öldü bu nasıl oldu diye.

''Defne hiç çocukluk aşkın oldumu?''diye bir soru yöneltti Ateş bana şaşkın bir suratla ona döndüm.''Yani oldu ama bir taneydi ondan sonrada saçma sapan aşklar oldu ama çocukluktaki aşkım mı bir daha hiç yaşayamadım.Peki senin?''

''Vardı ve onu hala çok seviyorum"dedi konuyu değiştirmek istemiştim çünkü Ateşin birini sevmesi beni huzursuz etmişti.

"Şey Y-yankı nerde?"dedim Ateş'te takılı kaldı."O  boş oda da"diyerek boş odayı gösterdi ve gözüm kapısındaki Cemre'ye takıldı.Çok ağlamıştı ve her an bayılabilirdi.Çantamdan bir su aldım ve yanına gittim.

"Nereye"dedi Ateş "Bir yere değil"dedim ve Cemre!nin yanına gittim.

"Cemre?''dedim ama cevap vermedi."Bak sana ne anlatıcam ama daha fazla ağlarmısın bilmem."

"Ben küçükken bir ablam olduğunu öğrendim.Ama şuan yok işte.Bir gün bahçamizde oynuyordum ablamda okula gidiyordu bana el salladı sonra yola bir adım attı adım atmasıyla siyah bir arabanın ona çarpması bir oldu daha küçüktüm bir şey anlamıyordum.Annem,babam aşağıya indi ve ağlıyorlar bağırıyorlar hiç bir şey anlamıyordum ama herkes ağlıyordu.Günler sonra bizim eve teyzler geldiler ve ablamın yakın arkadşı da geldi bana dedi ki nasılsın ben de dedim ki "Özge abla benim bir ablam vardı ben teyze olacaktım ama artık teyze de olamayacağım."o an Özge abla ağlayarak evden çıktı gitti.O günden sonra bende her gün ağladım ama nedenini bilmeden.Belki araba çarptığı zaman ağlaya bilrdim ama anlamadım.Anlıyormusun Cemre toprak aldığını geri vermiyor"

BÖLÜM NASILDI?

BU SEFER ÇOK AĞLADIK CEMRENİN FERYATLARI BENİ BİTİRDİ YA 

ACABA SEDEFİN NE YAPTIĞI ÖĞRENECİLEKMİ?

VOTE ATMAYI UNUTMAYIN BAYSS