Colonus Series 2: Shoe Laces

CHAPTER 7

Nakatunganga lang ako sa lamesa habang nasa harapan ko naman ang mga cookies na gawa ni mama. Gutom ako pero parang hindi ko naman kayang kumain.

"Hindi mo pa ginalaw iyan?" Sabay nguso ni mama sa mga ginawa niya. "Akala ko ba gutom ka?"

Umiling iling ako.

"Where's my brothers?"

Pansin ko kasi ang pananahimik ng bahay. Minsan na lang sila nagawi dito dahil kung hind nagala ay nasa bukid naman ang uwi nila.

"Pupunta iyon dito ngayon. Nagpaalam sa akin kanina."

May ideya na ako kung sino sino ang mga kasama nila pero hindi ko nalang iniisip.

"Ah,"

Iyon lang saka ako umakyat sa kwarto ko. Wala naman akong ginawa ngayon at parang pinag araro ako sa bukid sa pagod ng nararamdaman ko.

Nakonsensya tuloy ako sa pag iwan ni mama sa baba. Imbis na tulungan siya sa mca gawiang bahay ay pinili kong mag tunganga dito tungkol doon sa nangyari nong tatlong araw ang nakalipas.

Buntong hininga ang binitawan ko saka ako kumilos at pumunta sa baba. Dalawang oras ang ginugol ko sa pag mukmok, hindi ata tamang lantain ko ang sarili ko sa mga nangyayari na wala namang katuturan. Kaya napag desisyunan ko na lang na bumaba.

Habang pababa ako ay rinig ko na ang mga tawanan ng grupo ng mga lalaki. Gusto kong umurong at bumalik sa kwarto, ngunit huli na ng lahat nang tinawag na ako ni Kuya Harvey nang naispatan niya akong pababa.

Napamura ako sa loob looban ko. Kung bakit ba kasi. Sana hindi nalang ako bumaba. Gusto ko tuloy maiyak lalo na nong silang anim ulet.

Isang matalim na tingin ni Nova ang sumalubong sa mga mata. Para akong nasusugutan sa talim niyon kaya agad kong iniwas ang tingin kay Mama.

Ngumiti siya sa akin na hindi ko naman alam bakit siya nangiti.

"Tatawagin sana kita kanina, pero sabi ng kuya Harvey mo, 'wag nalang kaya hinayaan kita doon" si mama na tila nahihimigan ang mga reaksyon ko.

"Yeah, buti bumaba ka. Sabay tayong kakain" si kuya Harvey na sinusuri ang mga mata ko. Kung saan saan napupunta ang paningin ko. Napirmi lamang iyon kay kuya Hans na kausap iyong si Matthew.

Napansin niya ako kaya agad niya akong pinuntahan. Iniwan ang kausap para lang mayakap ako. Napapikit ako. What's wrong with these people. They're treated me like I'm still a grade schooler. Nakakainis.

"Kanina pa kita gustong makita, Muriel. Natulog ka ba? Kain na tayo!" Hinila niya ako saka pinaupo sa harap ng hapag. Kaya pala maraming niluto si mama kanina. Pupunta pala sila dito ngayon.

I tried my best not to look at his piercing eyes. He looks mad. I can't remember I did something wrong with him. At bakit ganyan ang tingin niya sa akin.

Pinuno ni Hans ang plato ko ng pagkain. Na imbis umangal ay minabuti ko na lang na kainin kesa naman magsasalita ako dito at makuha ang kanilang mga atensyon. No way!

Marami silang napag usapan. Hindi ko masyadong nakuha ang mga topic nila dahil busy ako sa pagkain. Busog na ako at bastos naman masyado kung iiwan ko sila na hindi pa tapos. Kaya kinuha ko ang cellphone ko. I know it's rude, but do I have a choice? No. They are busy chitchatting about farm, basketballs and agriculture. I can't relate.

"Baby, that's rude." Napalingon ako kay Harvey.

"Can I go out right?" Bulong ko sa kanya. Tumaas ang kilay niya kaya dinugtungan ko. "Backyard?" Saka siya nangiti at tumango.

Dire-diretso ang lakad papunta sa bakuran namin. Gusto kong lumanghap ng fresh na hangin. Nasusuffocate ako sa tingin at presensya ni Nova sa loob.

I sighed. I'm too obvious that I am so affected with him. I already admitted to myself. There's no reason to hide and deny all the weird things I'm feeling. I know what is this. But I won't tell him. He don't have the right to know. He's jerk after all.

"You're avoiding me"

Napatalon ako sa biglaang pagsasalita niya sa likuran ko. Nanlaki parin ang mga mata kong nakatingin sa kanya. What the hell is he doing here! OMG!

I'm starting to shake. I clenched my hands to avoid the shaking. I silently calm myself. It's silly to be this affected to a jerk.

"What are you doing here? You're supposed inside the..." Naputol ako sa pagsasalita ng dahan dahan siyang umabante sa akin. Umatras ako para hindi kami mag kalapit.

"You like me..." Mahinang sambit niya.

Natahimik ako. Napatingin ako sa kanyang brasong nakabalikos na sa aking beywang. Para akong wala sa sarili kong katawan. Napaigtad ako nang bumulong siya sa akin.

"Aren't you..."

Nagtagis ang bagang ko. Ang kapal niya! Ang hangin! Well, ano bang inaasahan ko sa isang gago right? Ganyang galawan talaga pag gago. Akala nila madaling nakukuha lahat ng gusto nila. Specially girls! Ha! He's so disgusting.

Tinulak ko siya ng malakas dahilan ng pag ka atras niya at pagkalas ng kanyang braso sa akin.
"Ang hangin mo naman para isiping nagkagusto ako sa isang tulad mong gago! Kung akala mo lahat ng babaeng nakikita mong tiningnan ka ng matagal ay gusto ka, pwes nagkakamali ka, mister jerk! Huwag mo akong malapit lapitan and please, you think magkakagusto ako sa isang tulad mo?" Matalim ang kanyang mga tingin sa akin. Diretso ito sa aking mata. "Hindi, wala akong gusto sayo. Hindi ko tipo iyong mga lalaking tulad mo. Disgusting!" Saka ko siya nilagpasan at dumiretso ako sa labas ng gate.

I can't stand in our house knowing that he's around.

Naupo ako sa isang bench ng park. Wala na masyadong tao dito pagkat alas otso ng gabi.

Oo, inamin ko sa sarili kong gusto ko siya. Nakakainis lang ang confident niya. Pag nalaman niyang gusto ko siya, he'll take advantage of my feelings. Gagaguhin lang niya ako. He'll show motifs and when I'm falling deeper he'll just leave me. Just like what Zach did to me. I've enough with those tactics. I don't want to repeat the past. I don't want to be wrecked again. Nauumay na ako. I am still healing.

Malalim na hininga ang binitawan ko. Hindi ko dala ang cellphone ko. For sure my brothers are worried right now.

Naisipan kong naglakad lakad nalang din ako. Habang nakatingin ako sa unahan. Nakita ko si Zach. Nakaupo sa kalsada. May bitbit na bote at sigarilyo naman sa kabila.

Nagulat ako sa aking nakita. He don't drink and smoke when we're together. Ibang Zach ang nakikita ko ngayon. Ibang iba.

"Zach?"

Tumingala siya sa akin at may luha ang mga mata. Umiiyak siya?

"Hey, it's you." Pinahid niya ang kanyang mata saka muling lumaghok sa beer na dala dala niya.

"You're a mess. What are you doing?" Nakakunot na ang noo ko sa kanya.

"We broke up..." Saka siya umiyak muli.

"Ha? Sino don? Ang dami mong babae"

Natawa siya sa sinabi ko. Naupo ako sa kanyang tabi. Ramdam ko ang tingin niya pero hinayaan ko lang. It's weird, I am not affected with his look now.

"I'm sorry... I was jerk. Still am. But you know I tried my best to treasure and keep my relationship with the girl I replaced you."

Maya't maya ang pag inom niya ng alak habang nagsasalita.

"But...I just heard that she's pregnant with my friend's baby"

Gulat na gulat ako sa sinabi niya. I can't even blink! What the heck! Ano to gaguhan?

Is it the karma working this time?

"Is it the karma working?"  He said before he passed out.