დ•ა•ვ•ა•ლ•ე•ბ•ა

part 13

     -მაპატიე, ხალიან შემეშინდა და თავი ვერ შევიკავე ჩემი ბრალია.-დამნაშავესავით შეხედა ჯიმინმა კონგუკს და ხელი გაუშვა.
     -არაუშავს, პირიქით ჩემი ბრალია არ ვიცოდი ასეთი ფილმების თუ გეშინოდა, გამოვრთავ.-ჯონგუკმა პულტს დასტაცა ხელი და ტელევიზორი გათიშა მერე შუქი აანთო, ამ დროის განმავლობაში ჯიმინი მოკუნტული იჯდა და თავის ფეხებს ეხუტებოდა.
      -იცი რა, მგონი ჩემი წასვლის დროა. გვიანია და არ მინდა კიდევ შეგაწუხო, თან თვალები დაგიწვრილდა როგორც ვხვდები გეძინება. ხელს არ შეგიშლი.-თქვა ჯონგუკმა და კარებისკენ წავიდა რა დროსაც ჯიმინმა გაიქცა და ზურგზე შეახტა უკნიდან მიეხუტა.
       -ბოდიში რომ ამას გეუბნები მაგრამ ძალიან მეშინია და შეგიძლია ამაღამ ჩემთან დარჩე?-მორიდებით უთხრა ჯიმინმა.-ძალიან გთხოვ ამ ერთხელ დარჩი, ძალიან მეშინია და არ ვიცი როგორ მოვიქცე. საშიშ ფილმებს ამიტომ ვერ ვუყურებ ღამე მეჩვენება რაღაცეები და ვერ ვიძინებ.
       -ასე თუ შეგეშინდებოდა არ მეგონა, კარგი არ არის პრობლემა დავრჩები.
       -დიდი მადლობა. კიდევ მინდა რაღაც გთხოვო, შეგიძლია...-დაიწყო ჯიმინმა და ჯონგუკთან ერთად მისაღები ოთახის მდივანზე ჩამოჯდა.
       -ნუ ნერვიულობ ისე მითხარი-თქვა ჯონგუკმა ლუდის ქილა აიღო და მოსვა.
-ბოდიში, მაგრამ შეგიძლია ჩემთან ერთად დაიძინო?-ჯონგუკს ამის გაგონებაზე ლუდი გადაცდა და ხველება აუტყდა. ჯიმინმა წამოხტა და წყალი მოუტანა.-დალიე.
-მოიცა რას მეუბნები? შენთან ერთად შენს საწოლში დავიძინო?
-თუ არ შეწუხდები, უბრალოდ ძალიან მეშინია.
-კარჰი თუ ასე გინდა.-თქვა ჯონგუკმა და ფეხზე წამოდგა.-მოდი ესენი ავალაგოთ და დავიძინოთ.
        -კარგი ავალაგოთ.-თქვა ჯიმინმა და დაამთქნარა.
        -დაწექი და ყველაფერს მე ავალაგებ თუ გინდა.
       -არა ჩემთვის ისედაც ბევრს აკეთებ არ მინდა შეგაწუხო, არაა საჭირო.
       -არა რას ამბობ არ ვწუხდები, პირიქით მსიამოვნებს თუ რაიმეთი მაინც გეხმარები. წადი დაიძინე, შუქი არ ჩააქრო და კარი ღია დატოვე რომ არ შეგეშინდეს მეც მალე მოვალ.
         -კარგი რახან არ იშლი, დავიძინებ. მალე შემოდი შენც.
-კარგი პატარავ.
-რა?
-უი ბოდიში, ცუდად არ იფიქრო მაპატიე.
-არაუშავს, მომწონს.-თქვა ჯიმინმა და თავის ოთახში შევიდა. კარი ღია დატოვა, კარადა გამოაღო და პიჟამოს ჩაცმა დაიწყო. ზედა გაიხადა, ამ დროის განმავლობაში ჯონგუკი პირღია უყურებდა და ნერწყვს მძიმედ ყლაპავდა.
-ჯიმინ რას მიკეთებ?-ჩუმათ ჩაილაპარაკა ჯონგუკმა.

ჯიმინი მოთავსდა საწოლში და ერთი სული ჰქონდა ჯონგუკი შემოსულიყო. მალევე მისი სილიეტი დალანდა ოთახში. ჯონგუკი ფრთხილად შემოვიდა და ოთახში პიჟამოს ძებნა დაიწყო თავისთვის.