ELİSİM

BÖLÜM 2 (Yeni Hayat)

İyi okumalar

Hastane kapısından yeni ailemle birlikte çıkmıştık. Gerçekten çok garip bir durumdu. Ya hadi ben bizimkileri anlıyorum beni sevmiyorlar, istemiyorlar.

Ya bunlar hemen kızlarını nasıl bu kadar kolay bırakabiliyorlar anlamıyorum!

Kız zaten dünden razı gibi ben öz ailemi istiyorum diyor badana surat

Ya Allahım! Ya yaratıyorsun takip et yav...

*Onlardan kurtuldun elisim mutlu ol azcık please!!*

Doğru kurtuldum. Ama ya bunlarda aynıysa. Oğullarının bana nasıl baktığını görmedin mi aq?

*Akışına bırak onlar bize nasıl davranıyorsa sende öyle davran. Karşılıklı.*

Akıllı bıdık seni Kendini de düşünüyor. Tabiki öyle olucak

Arkamdan gelen abi tayfasının benim hakkımdaki konuşmalarını duyuyordum. "Bu da diğeri gibi abi!" "Bu da başımızı belaya sokacak!" "Anne gelmesin bizimle?" Ve bla bla

Sanki ben size çok meraklıyım

Herkes arabaya binmiş ve yerleşmişti. Ben en büyükleri olduğunu düşündüğüm adamın yanına oturdum. Geldiğinden beri ters ters bakıyordu sadece... Çok korktum. 

Korkmadın mı? Cidden

Sen sus! tabi ki korkmadım.

Keşke yanıma kulaklığımı da alsaydım. Bu yol bunlarla çekilmez ki! 

---

Yol neredeyse üç saat sürmüştü, meğer yaşadığım ev ev değilmiş de haberimiz yokmuş.  Karşımda duran malikaneye, evet bunu Türk dizeleri izleye izleye izleye malikane olduğunu anlamıştım. 

"Hadi kızım eve girelim." omzuma koyduğu eliyle beni yönlendirdi. Dokunuşu bile sevgiyleydi, ben böyle bir muamele görmemiştim bu konuda çok şanssızdım. 

Arkamızdan babam "evet içimden onlara böyle sesleneceğim" onun arkasından da abiler geliyordu. Anlayacağınız sürü misali ilerliyorduk.

Anne hanım kapıyı çaldı bir süre sonra kapıyı tombul bir teyze açmıştı. Tam sıkılmalık yanakları vardı. Yüzüne yerleştirdiği gülümsemesiyle " Hoş geldiniz çocuklar, sende hoş geldin hanım kızım" Ona en güzel gülümsememle baş selamı verdim, çok iyi anlaşacaktık kesinlikle.

Hepimiz içeri geçmiştik tabi ben halen annemin kolları arasındaydım. Kadın beni sonuçlar açıklandığı an bağrına basmıştı. Tabi ben alışkın olmadığım için geri çekilmiştim. Bu ne kadar onu üzse de bozuntuya vermemişti.

Hepsi yerlerine geçip oturmuştu. Bende  boş olan kısma yani tekli koltuğa oturmuştum. Herkes birbirine bakıyordu. *en çok sana yavru* doğru haklısın.

" Kızım öncelikle hoş geldin evine... Sana ailemizi tanıtayım."*Kadının eli ayağı titriyor ağa*

"Bırak anne ya! Yorma şu sürtük için kendini!"

"Kaya ağzından çıkana dikkat et" diye bağırdı yalçın bey

Sürtük?

"Hop hop sen hayırdır! Senin karşında bir genç kız var nasıl konuşulması gerektiğini öğretmediler mi sana?" Ellerini yumruk yapmış sıkıyordu diğerleri ise fare görmüş kedi gibi beni izliyorlardı. Biliyordum zaten beni istemeyeceklerini bir umutla gelmemiştim ki...

*

*

*

*

 Evett yarım oldu ama yine de atmak istedim çünkü uzun zamandır taslaktaydı. Yeni bölüm bu hafta içinde gelmiş olur şimdiden iyi okumalar:)