အခန်း (၅)

52 10 0
                                    

Unicode

အခန်း ၅။ ဓားညီနောင်
________________

ခဏကြာပြီးနောက် အဖိုးအိုကပြုံးသည်။

"ဒါပေါ့။"

"ဒီဓားနှစ်လက်ကို ဆရာကြီးတုက သံမဏိတုံးတစ်ခုတည်းကနေသွန်းလုပ်ထားတာ။ ဓားညီနောင်လို့ပြောလို့ရတယ်။ ဒီဓားနှစ်လက်ကို ဘယ်သူမှခွဲပြီးလိုချင်လို့မရဘူးတဲ့။"

လီစစ်မင်ကခေါင်းငြိမ့်သည်။

"ဒါဆို အခုရော? ဒီဓားနှစ်လက်ကိုရဖို့ ကျွန်တော်တို့ ဘာဆက်လုပ်ရမလဲ?"

အဖိုးအိုကခေါင်းခါသည်။

"ကျုပ်မသိဘူး။"

"ဆရာကြီးတုက တစ်ခုခုတော့ပြောထားမှာပေါ့။"

လီစစ်မင်ကပြောသည်။

"သူက ကျုပ်ကိုပစ္စည်းတစ်ခုပေးခဲ့တယ်။ ခဏစောင့်။"

အဖိုးအိုက သူတို့နှစ်ယောက်ကိုထားခဲ့ကာထွက်သွား၏။ သည်တော့မှ လီစစ်မင်က ရန်ဝမ်ရှုကိုကြည့်လာသည်။

"မင်း ဟိုဓားကိုအတော်စိတ်ဝင်စားနေတဲ့ပုံပဲ။"

ရန်ဝမ်ရှုက ခေါင်းကုတ်သည်။

"အရမ်းသိသာသွားတာလား?"

လီစစ်မင်ကခေါင်းငြိမ့်သည်။

"ဒီရောက်တည်းက မင်း အဲ့ဓားကိုပဲကြည့်နေတာ။"

"နည်းနည်းထူးဆန်းနေလို့ပါ။ ကျွန်တော်က ကိုကိုရွေးထားတဲ့ဓားတွေကိုပိုသဘောကျတယ်။"

"မင်း သိုင်းပညာသင်ချင်တာလား?"

ရမ်ဝမ်ရှုကခေါင်းငြိမ့်၏။

"အင်း။ သိုင်းပညာတတ်ထားမှ ကျွန်တော်ဂရုစိုက်တဲ့လူတွေကိုကာကွယ်နိုင်မယ်လေ။"

လီစစ်မင်ကရယ်သည်။

"မင်းက တစ်ကောင်ကြွက်လို့ပြောဖူးသလားလို့။"

"လောလောဆယ်တော့ ဒီလိုပဲပေါ့။ နောက်ပိုင်း ကျွန်တော်ကာကွယ်ချင်တဲ့လူရှိလာနိုင်တာပဲလေ။"

ရန်ဝမ်ရှုကခေါင်းငုံ့ကာဆိုသည်။

တကယ်တမ်းတော့ သူကြည့်နေတဲ့ဓားက အရင်ဘဝတုန်းက သူကိုင်ခဲ့တဲ့ဓားပဲ။ ဒါပေမယ့် ဒီဓားနဲ့လီစစ်မင်ရဲ့အသက်ကိုနှုတ်ယူခဲ့တာစဉ်းစားမိရင် သူ့နှလုံးကနာတယ်။

The Greatest Villain Where stories live. Discover now