𝓛𝓮𝓰𝓪𝓬𝔂

3

Angela pov
Φτάσαμε στο αεροδρόμιο.

Αντίο Ισπανία...

Αντιο σπιτάκι μου

Αντίο ζωη μου

Αντι-

"Θα έρθεις ή θα το ξημερωσουμε εδω;"

"Αγάπη μου αν ήταν στο χέρι μου ολα τα ξημερώματα εδω θα έβλεπα"

Με πλησιασει και πλέον ήμασταν σε απόσταση αναπνοής. Τον παρατήρησα λίγο καλύτερα και μπορώ να πω πως είναι αρκετα ελκυστικός. Είναι μελαχρινος με μπλε κρυστάλλινα ματια που όσο κοιτάς μεσα τους τοσο χάνεσαι. Έχει ύψος γύρω στο 190 και είναι γυμνασμενος. Αρκετά.

"Ακου ούτε εγω ηθελα αυτό το γάμο. Το οτι σε ανέχομαι δεν σημαίνει πως επιθυμώ αυτό για γυναίκα μου "

Ειπε καθώς με έδειχνε με ίχνος αηδίας.

"Αν πιστεύεις πως δεν σου είμαι αρκετή μπορώ να γυρίσω αυτή την στιγμή στο σπίτι μου και να μην γινει ποτε αυτός ο γάμος!"

Με έπιασε απότομα από τον καρπο και με τράβηξε πανω του.

"Ακου εδω. Πρέπει να το παίξουμε καλά. Με το γάμο θα ενωθούν οι μαφιες. Επιπλέον από ότι κατάλαβα ο πατέρας σου δεν σε θέλει και η μανα σου σε εχει παρατήσει οπότε η καλύτερη επιλογή σου είμαι εγω. Δεν έχεις κανέναν που να σε θελει. Είτε φύγεις απο εμενα είτε όχι το ίδιο θα είναι. Δεν. σε. θελει. κανεις."

Του έδωσα ένα χαστουκι που θα το θυμάται για όλη του την ζωή.

"Μπορεί να με θεωρείς άσχημη, άχαρη και ότι δεν την θελει ο πατέρας της αλλα την μανα μου στο στομα σου δεν πρόκειται να την ξανά πιάσεις. ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ;"

Τον κοίταζα με ματια που έβγαζαν από θυμό, αλλά το μόνο που ήθελα εκείνη την στιγμή ήταν να κλάψω.

Αλλα δεν πρόκειται να σπάσω μπροστά του.

"Τέλειωσε το θέατρο γυρίστε στις δουλειές σας"

Προχώρησα προς το αεροπλάνο και τον έπιασα με την άκρη του ματιου μου να με ακολουθεί.

Είδα μια φευγαλέα φιγούρα στον απέναντι τοίχο. Σταμάτησα απότομα.

Ηρθε δίπλα μου φανερά ενοχλημένος με την απότομος στάση μου.

"Τι έγινε παλι;"

"Κατι πάει λάθος "

"Εσυ. Χρόνια τωρα"

"Αγάπη μου δεν ειμαι καθρέφτης "

Η φιγούρα που είδα πριν βγήκε απο τον τοίχο και σημάδεψε το Stefano.