𝓛𝓮𝓰𝓪𝓬𝔂

11

Angela pov

Flashback

"Μπαμπακα; Μπαμπακα εισαι καλα;"

Δεν κουνιόταν. Ηταν ακίνητος στον καναπέ με ενα μπουκάλι αγκαλιά και κάτι μύριζε.

"ΜΠΑΜΠΑ. ΣΗΚΩ ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΏ ΜΗΝ ΦΥΓΕΙΣ ΚΑΙ ΕΣΥ."

"ΣΚΑΣΕ"

Έτρεξα και κόλλησα πισω στο τοίχο.

"Γαμω εισαι 7 χρόνων σκατο πως μιλάς τόσο δυνατά;"

"Συ-συγγνωμη"

Γούρλωσε τα ματια του και με κοίταξε.

"Συγγνώμη μωρό μου εγω συγγνώμη "

Ηρθε και με αγκάλιασε.

"Απλα μου λείπει η μαμα."

"Δε πειράζει "

                                  ...

"Μπαμπα; που εισαι;"

"ΤΙ ΘΕΣ ΓΑΜΩ ΣΟΥ ΕΠΙΤΈΛΟΥΣ;"

"Ηρεμησε σε παρακαλώ. Να σε ρωτη-"

Ένα ποτήρι έσπασε στα πόδια μου με αποτέλεσμα να κοπούν.

"Συγγνώμη συγγνώμη αγαπη μου. Δεν θα ξαναπιω. Αλήθεια σου λέω."

Εγνεψα και απλα πηγα πανω στο μπάνιο.

...

Άκουσα φωνές και ποτήρια να σπάνε και κατάλαβα πως ήπιε παλι

Μπηκε μεσα στο δωμάτιο μου.

"Τι θες μπαμπα;"

"Catalina μου;"

Ηρθε και ξάπλωσε από πάνω μου.

Μου φίλησε το μέτωπο και κατέβηκε στην μεση μου. Ξάπλωσε στην κοιλιά μου και τον πήρε ο ύπνος.

Μύριζε αλκοόλ από μακριά.

Κατάφερα να απομακρυνθώ και πηγα στο μπάνιο. Πηρα μια πετσέτα και την έβρεξα με κρύο νερό. Τον πλησίασα και και ξεκίνησα να του καθαρίζω τον ιδρώτα.

Κατέβηκα κατω και άρχισα να μαζεύω το χάλι που δημιούργησε ο πατέρας μου.

                                 ...

"ΑΝ ΗΤΑΝ Η ΜΑΜΑ ΕΔΩ ΤΊΠΟΤΑ ΑΠΟ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΧΑΝ ΓΙΝΕΙ."

"ΣΚΑΣΕ"

"ΓΙΑΤΙ ΜΠΑΜΠΑ; ΨΈΜΑΤΑ ΛΕΩ; ΟΥΤΕ ΘΑ ΕΠΙΝΕΣ ΟΥΤΕ ΘΑ ΕΙΧΕΣ ΠΑΝΤΡΕΥΤΕΊ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΤΣΟΥΛΑ!"

Το χερι του συγκρούστηκε με δύναμη στο μάγουλο μου.

"Την μανα σου δεν θα την ξαναπιάσεις στο στομα σου. Ούτε την γυναίκα μου"

"Πως κατάντησες ετσι; Σε θυμάμαι μικρή που με έλεγες πριγκίπισσα. Που με έπαιρνες αγκαλιά. Που με αγαπουσες γαμωτο!"

Δεν τον άφησα να μου πει τίποτα. Απλά σηκώθηκα και έφυγα από το σπιτι.

Έκανα να γυρίσω τρεις μέρες και ούτε που με έψαξε!

Και από τότε τέλος η καθε συζήτηση που είχα με τον πατέρα μου.

End of Flashback

Η εικόνα του ήταν ίδια με του πατερα μου. Και ειχε δίκιο αν το σκεφτείς. Ο πατέρας μου δεν ενδιαφέρθηκε για εμενα. Κανείς δεν το έκανε. Αν το ειχαν κανει δεν θα είχαν πάψει να με ψάχνουν.

Ειμαι στον δρομο και περπαταω τοση ωρα. Τα ματια μου τσούζουν από τα δάκρυα. Και τωρα που θα παω;

Νιώθω ενα χερι στο στόμα μου και ένα άλλο στην μεση μου.

Πηγα να ξεφύγω αλλα ένιωσα ενα τσίμπημα στο λαιμό και μετα απόλυτο σκοτάδι.

Stefano pov

Τι εκανα;

Γιατί της μίλησα ετσι;

Είμαι μαλακας.

"Ρε bro ηρέμησε και ελα να την βρούμε."

"ΤΙ ΝΑ ΗΡΕΜΉΣΩ; Ε; ΠΩΣ ΝΑ ΗΡΕΜΉΣΩ ΡΕ NICOLA; ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΗΝ ΧΑΣΩ. Όχι για 3η φορά!"

Έκατσα στον καναπέ και ένιωσα ματια μου να τσούζουν.

"Τι εννοείς για 3η φορα;"

Πετάχτηκε και η Bella. Δεν μπορούσε να μην μιλήσει.

"Κατι"

"Ακου να σου πω. Εδω μιλάμε για την καλύτερη μου φίλη που έχεις κάνει ΤΟΣΕΣ πολλές μαλακιες για να την φτάσεις στο σημείο να φύγει από το σπιτι!"

"Και τώρα λεγε. Τι σκατα εννοείς τρίτη φορά;"

Πηρα μια βαθιά ανάσα. Ηρθε η ωρα να πω το πως γνώρισα την Angela.