𝓛𝓮𝓰𝓪𝓬𝔂

22

Μετά από 3 χρόνια.

"Μαμα."

"Έλα μωρό μου τι εγινε;"

"Μου λείπει ο μπαμπάς"

"Το ξερω αγαπη μου. Και εμενα. Αλλά τι εχουμε πει;"

"Μας προσέχει από εκεί."

"Μπραβο το μικρό μου αγόρι."

"Τωρα ελα να ντυθουμε γιατί μας περιμένει η θεια Bella με τον markos και τον Nicolas."

"Ναιιιιιιι."

Πήγαμε στο πάρκο και τους συναντήσαμε.

"Τι κάνετε; Πως ειστε;"

"Πάρα πολύ καλά! Εγώ με ένα παιδί στην κοιλιά. Ο μικρός να του λείπει συνέχεια ο μπαμπάς του. Να πλησιάζει το μνημόσυνο και εγω να έχω τρελαθεί."

"Σου λείπει ε;"

"Πολύ. Ξέρω πως δεν είχαμε την καλύτερη σχέση αλλά πατέρας μου είναι. Και πέθανε για να με προστατέψει."

"Ο Stef ποτε γυρνάει;"

"Αύριο."

"Ωραια."

"Μμ ναι."

"Έχω μπει στον 9 μήνα και πεθαίνω στον πόνο. Ούτε στο Rafael δεν ποναγα τόσο που ειχα δύσκολη εγκυμοσύνη."

"Έλα αγάπη μου σε καταλαβαίνω."

"Ella κανόνισε γιατί τα νευρα μου σε εσενα θα βγουν! Αν δεν έρθει ο Stefanos μέχρι αύριο θα του πω πως γέννησα."

"Μα για εσενα είναι εκει. Κάνει κάποια τελευταία πράγματα στην Ισπανία μετά τον θάνατο του πατέρα σου."

"Το μόνο που σκέφτομαι είναι πως ηα είναι πάλι μαζί με την μαμα μου."

Ένιωσα τα ματια μου να τσούζουν.

"Η Angela είναι στα κελιά μας ετσι;"

"Εννοείται. Δεν θα φύγει. Μπορείς να της κάνεις ότι βασανιστήριο θέλεις."

"Τέλεια. Ηρθε η ωρα να ενωθούμε καλύτερα η γιαγιά με την εγγονή."

Η μέρα κύλισε σχετικά ηρεμα.

Ηρθε το βραδάκι και μετα απο πολυ πολυ παιχνίδι επιτέλους ο μικρός μου νύσταξε.

Ξαφνικά νιώθω ενα πονο.

Όπου μεγαλώνει.

Και έπειτα κάτι υγρό να τρέχει ανάμεσα απο τα πόδια μου.

Άκουσα κλειδιά στην πόρτα.

"Angie τι εγινε δεν θα έρθεις να με χαιρετησεις;"

"Οχι. Εσύ θα έρθεις να με πας νοσοκομείο γιατί γενναω."

"Γεννας; Τι γεννας; Πως γέννας; Πως έγινε αυτο;"

"Ναι. Τι να γενναω άνθρωπε μου. Μωρο.  Κανονικά. Και η επόμενη ερώτηση ποια ηταν; Α ναι. Εσύ καρφωσες το πουλάκι σου και ξέχασες πως πρέπει να τραβηχτείς και τώρα τσουπ. Εγώ εδώ με μια κοιλιά τούρλα και ενα μωρο να πιέζει ΓΙΑ ΝΑ ΒΓΕΙ"

"Τι κανω;"

"Ξυπνάς τον μικρο και φέρνεις την τσάντα την μεγάλη που έχουμε. Κατεβαίνεις. Μπαίνουμε στο αμαξι και παμε στο νοσοκομείο. Ένω ειδοποιείς τον Nicolas και την Bella."

"Μάλιστα."

Και τώρα ο άντρας μου είναι μαφιόζος.

Αχ πείνασα ρε παιδιά.

Πήγα στην κουζίνα και έφτιαξα ένα τοστακι.

Με διπλό τυρί.

Ανέβηκα στον πάγκο.

Ένας θεός ξέρει πως.

Και απολάμβανα το τοστακι μου.

"ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΕΚΕΙ"

"Η κόρη σου πεινασε"

"Ρε προχώρα."

"Καλά ντε. Μπαααα"