𝓛𝓮𝓰𝓪𝓬𝔂

5

Μπηκα στο δωμάτιο μου και προχώρησα στο μπάνιο. Έβγαλα τα ρούχα μου και άφησα το καυτο νερο να πεσει πανω μου.

Είδα στο ντουλαπάκι απέναντι ένα ξυραφάκι.

Το έπιασα στα χέρια μου και το έσπασα για να βγει η λεπίδα έξω.

Συγγνώμη μαμα.....

Τράβηξα μια γραμμή στο εσωτερικό του καρπού μου. Αμέσως άρχισε να κοκκινίζει και το αίμα ξεκίνησε να ρέει.

Ένιωσα αυτή την ανακούφιση και την απελευθέρωση που νιώθω οπότε το κάνω.

Όλες μου οι σκέψεις φεύγουν μαζί με το αίμα.

Χαραξα άλλη μια γραμμή και ένιωσα το σώμα μου να ανατριχιαζει από την απόλαυση.

Είχα να το κανω από όταν ήμουν 13.

Μου είχε λείψει αυτή η αίσθηση. Αλλά είχα υποσχεθεί στον τάφο την μαμας μου πως δεν θα ξαναγινει.

Αλλα δεν άντεξα. Το χρειαζόμουν.

Βγήκα από το μπάνιο και έψαχνα γάζα για το χέρι μου αφού δεν σταματαγε η αιμορραγία.

Γαμωτο! Δεν βρίσκω πουθενά.

Τύλιξα μια πετσέτα τον καρπο μου και κατέβηκα κατω στο γραφείο του

"Stef έχεις καμιά γάζα;"

Σήκωσε το κεφάλι του και με κοίταξε.

"Έλα λίγο θελω βοήθεια με τα οικονομικά "

Γαμωτο και αυτος τώρα βρήκε;

Προχώρησα προς το μέρος του.

Πήγα πανω απο το κεφάλι του και είδα τα έγγραφα.

"Δωστα σε εμένα "

Κάθισα στην απέναντι καρέκλα και πηρα ένα στυλό στο χέρι μου.

"Σε έχουν κλέψει. Το ποσό το οποίο έχει κλαπεί είναι αρκετό. Για την ακρίβεια ειναι στα 10.000.00"

Δεν απαντούσε. Γύρισα να τον κοιτάξω και τον ειδα να έχει το βλεμμα του στον καρπό μου.

Γαμωτο!

Μου άρπαξε το χερι πριν προλάβω να αντιδρασω.

Έβγαλε την πετσέτα και έπαθε σοκ.

Έχω να πω πως το παράκανα...

Είναι αρκετά βαθιές.

"ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ;"

"Μην φωνάζεις."

"ΤΙ ΝΑ ΜΗΝ ΦΩΝΆΖΩ ΘΕΣ ΝΑ ΜΕ ΤΡΕΛΆΝΕΙΣ;"

"Γιατι κάνεις έτσι δεν μπορώ να καταλάβω"