𝓛𝓮𝓰𝓪𝓬𝔂

6

Angela pov
Σήμερα είναι πολύ περίεργος.

Είναι απόμακρος και απότομος.

Αλλα δεν θα κάτσω να σκάσω και για αυτο. Έχω ήδη μια νεκρή μανα. Μια γιαγιά που έχει εξαφανιστεί. Μια γιαγιά που αποφάσισε να ξυπνήσει και να επικοινωνήσει και έναν πατέρα που δεν μιλάμε χρόνια τώρα. Σιγά μην κάτσω να σκάσω για αυτον.

Προχώρησα προς το γραφείο του γιατί ναι μπορεί να τα έχουμε κάνει άνω κατω αλλά έχουμε και οικονομικά προβλήματα στην μαφία να λύσουμε.

Μπηκα μεσα στο γραφείο και στο θέαμα που αντίκρισα μου ήρθε να τον σκοτώσω.

Μια κοπέλα ανάμεσα απο το πόδια του κατω στα γόνατα. Φαντάζομαι καταλάβατε.

"Ενοχλώ;"

"Angie; Οχι πέρασε"

Πήγα να μιλήσω αλλα ακούστηκαν κάτι θορυβοι από μέσα.

"Τι ειναι αυτο το νταπα τουμπα γαμωτο μου;"

"Τα μηνιγγια μου"

Βγήκα από το γραφείο του χωρίς να περιμένω απάντηση και είδα δύο άκρως γοητευτικους άντρες στο σαλόνι.

"Οπ καλησπέρα. Nicolas"

"Pietro"

"Χάρηκα Angela."

"Οπ αγόρια πως και απο εδω;"

"Ήρθαμε να δούμε τον κολλητό μας. Τόσο κακό ειναι;"

"Οχι ελάτε"

"Εμ ναι υπάρχει κάτι. Έχει έρθει και ο Oliver."

"ΤΙ ΠΡΆΓΜΑ;"

"Εεεε ναι"

Εκείνη την στιγμή μπηκε και ένας άλλος αντρας μεσα που και αυτος με την σειρα του είναι πολύ γοητευτικός.

Με πλησίασε και με κοίταγε από πάνω μέχρι κάτω

"Καλησπέρα. Τι κάνεις το βραδάκι;"

Αμαν κατευθείαν στο ψητό

Ωστόσο ειδα από δίπλα τον Stef να σφίγγεται.

"Όλο και κάτι θα κάνω."

"Τι θα έλεγες το βραδάκι να βγουμε;"

"Ποίοι θα είναι εκει;"

Άκουσα πνιχτα γέλια από τους άλλους ενώ ο Stef ακόμα ηταν σφιγμενος

Ξύδι.

"Οι δυο μας ομορφουλα μου. Το ονοματάκι σου;"

"Θρασυβουλα "

"Ωραία Θρασυβουλα τι θα έλεγες να παμε σε κάνα ξενοδοχείο το βράδυ;"

Τον πλησίασα και πλέον ήμασταν σε απόσταση αναπνοής

"Δεν θα πάρω ευχαριστώ "

"Είσαι σίγουρη έχουν κλαψει πολλές για αυτο το κορμι."

"Κυρίως αυτές που το δοκίμασαν. Με συγχωρείτε. Χτυπάει το κινητό. Hallo Oma"
(Γεια σου γιαγια)

Αφού απομακρυνθηκα χωρίς να καταλάβουν τίποτα.

"Τι θες παλι;"

"Ετσι μιλάς στο αγόρι σου; Ντροπή."

"Τι. θες"

"Ειμαι Ιταλία"

"ΤΙ ΠΡΆΓΜΑ "

Γύρισαν και με κοίταξαν και οι τέσσερις τους.

"Και μάλιστα όχι μόνος. Bella μιλά λίγο στην φίλη"

Σιωπή ατο ακουστικό μέχρι που ακούστηκε μια τσιριδα.

"BELLA"

Τον άκουγα να γελάει ενώ εγώ ήθελα να βάλω τα κλάματα.

"ΤΙ ΤΗΣ ΕΚΑΝΕΣ;"

Με είχαν πλησιάσει και οι τέσσερις τους.

"Λοιπόν ακου θα πας στην τοποθεσία που θα σου στείλω. Μονη σου. Χωρίς λεξη."

"Εγινε"

Έφυγα βιαστικά προς την εξωπορτα

"ΠΟΥ ΠΑΣ;"

Με έπιασε από τον καρπό και με γύρισε

"Τόση ωρα σου μιλαω δεν ακους;"

"Ε; Τι; Οχι πρέπει να φυγω"

Τον εσπρωξα και εφυγα τρέχοντας στην μηχανή μου. Ανέβηκα πανω της και έτρεξα με υπερβολική ταχύτητα.

Τον είδα που καθόταν σε ένα παγκακι εκεί πέρα.

Τον πλησίασα και τον έπιασα από τον λαιμό.

"ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΧΕΙΣ ΛΕΓΕ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΤΗΝ BELLA"

Άρχισε να γελάει και με φίλησε. Προσπαθούσα να τον σπρωξω αλλά δεν έφευγε με τίποτα.

"Δεν σου λείπουν οι στιγμές που ήμασταν μαζί μωρο μου;"

"Ποιες στιγμές ρε γελοιε. Ημουν 15 και ήσουν 27. Απλά με ακολουθουσες παντού και έλεγες πως εισαι ερωτευμένος μαζί μου"

Με χαστουκισε με ολη του την δύναμη.

"Παρε εμενα και άσε την Bella"

"Μμμμ σύμφωνοι"

"Ωραια φερτην εδω θα την πάω σπίτι και θα ξανα έρθω."

"Δεν σε εμπιστεύομαι."

"Θα έρθω. Αν δεν εχω έρθει σε 30 λεπτά ελα σε αυτή την διεύθυνση"

Με άφησε να φύγω και εβαλα την Bella μπροστά για να την κρατάω πανω στην μηχανή.

Έφτασα γρήγορα στο σπίτι και είδα μπροστά στην πόρτα τα αγόρια.

Με πλησίασαν και οι τέσσερις.

"ΠΟΙΟΣ ΣΕ ΧΤΎΠΗΣΕ;"

"Κάνεις. Πιάσε την Bella πρέπει να φυγω"
Με το που την έπιασε εξαφανιστηκα ξανα.