Through My Window / TaeKook

Şişenin dibini gördüm'

So when you gonna tell her
That we did that, too?
She thinks it's special
But it's all reused

Penceremden bakınıyorum,

Yağmur damlaları çarpıyor cama,bir kaç metre ötemde ki bulutlar öylesine kızgınlar ki neredeyse her dakika şimşek çakıyor.

Gözlerimi kapatıyorum bir kaç saniyeliğine,

Günlerdir tek içtiğim şey olan çayımın sıcaklığını hissediyorum avuçlarımda,ardından yağmurun hafif tınısı uğruyor kulaklarıma,kapalı gözlerimden bir damla yaş firar ediyor usulca.

Kedimiz sürtünüyor titreyen bacaklarıma,

Bir zamanlar birlikte evlat edinerek büyüttüğümüz ancak ayrıldıktan sonra bende kalan kedimiz.Bir damla daha süzülüyor çökmüş yanaklarımdan.

Gözlerimi açıyorum ve en az içim kadar kasvetli havayla bakışıyorum bir müddet daha.Aldığım nefes yetmez oluyor ve titreyen bacaklarımla yapabildiğim kadar hızlı kalkıp pencereyi açıyorum ve ellerimi tırabzanlara yaslıyorum.

Kafam önüme düşüyor,elimdeki kupayı tutacak mecalim kalmadığından pencerenin kenarına koyuyorum ve ıslak yanaklarımı siliyorum elimin tersiyle.

Bir şimşek çakıyor tıpkı bir kaç saattir olduğu gibi ve ben dikkatim öylesine dağınık olduğundan sıçrıyorum korkuyla.

O sıralarda aklım bir hayli seninle dolu.

Eve gelme saattin yaklaştığından penceremin önünden ayrılamıyorum.

Ayrıldık biliyorum.Fakat alışkanlıklarımdan kurtulamıyorum.

Rastgele taşındığım bir evin karşı komşusu sen çıktığında ve biz seninle öylesine aşık iki sevgili olduğumuzdan beri edindiğim alışkanlıklar yakamı bırakmıyor.

Karşı apartmanın kapısının sesini duyuyorum.Kafam haddinden fazla hızlı o sese dönüyor.Sonra...

Sonra seni görüyorum,

Yağmur yüzünden sırılsıklam olmuş olan seni ve bu sıralar yanında sıkça getirdiğin o kızı.

Ben penceremde seni bekleyerek ıslanırken,sen ceketinin altına saklamaya çalıştığın kız ile evinin anahtarını cebinden çıkarmaya çalışıyorsun.

Adil değil diye düşünmeden edemiyorum..

Yağmur son hız yağmaya devam ederken göz yaşlarımı tutmuyorum artık,kimse ağladığımı fark edemez çünkü değil mi?

Hem artık yalnız yaşıyorum ben,sen yoksun yanımda.Ağladığımda kızamazsın da..

Buldun anahtarını sonunda,kızgın ifaden yavaşça bozulmaya başladı.Odaklandığın için büzdüğün dudaklarını eski haline getiriyorsun yavaş yavaş.Bilmiyorsun ki içim gidiyor şu hallerine.

Hızlıca apartmandan içeri girerek gözden kayboluyorsunuz.Ben ise dairenin içini tümüyle görebildiğim için ışıklarının açılmasını bekliyorum.Tıpkı diğer günlerdeki gibi içeri girip ceketini çıkaracak,ardından o kızın ceketini çıkartmasına yardım edeceksin.Adımların portmantoya yönelecek,ceketleri asıp geldiğin gibi kızın dudaklarına atılacaksın.

Düşüncelerimle evi incelerken içeri giriyorsunuz ve ışıkları açıyorsun.Sen kendi ıslak ceketini çıkartıyorsun ardından tıpkı düşündüğüm gibi kızın ıslanmış ceketini çıkartmasına yardım ediyorsun.

Benim gözlerim bir müddet senin ıslandığı için üzerine yapışmış olan gömleğinde takılı kalıyor fakat kafamı sallayarak kendime geliyorum.Biz birlikte değiliz artık.