Through My Window / TaeKook

Esmer'

To get straight
You're not that real despite of all
Seasons changed
I'm sure it's all I can ever get

All in the middle, in the middle side
It's all in your heart
All in the middle is the little thing
It's not in your life

4 sene önce

"Jim sandviçimi geri ver hemen!" diyerek arkadaşının peşinde dolaşıyordu genç oğlan.

Henüz Aralık ayının ortalarıydı.Kış bir hayli sert geçiyordu.İki yakın arkadaş ise üniversitelerinin bahçesinde verilen moladan fırsat bularak bir şeyler yemeye çalışıyorlardı.

Tabi eğer sarışın çocuk arkadaşının sandviçini alıp kaçmaya başlamasaydı.

"Hadi ama kook,çok yavaşsın!" bir müddet daha kaçtı sarışın olan ardından bu uzun soluklu kovalamaca,sarışının soğuk havaya bıraktığı kahkahası ve Jeongguk da koşmaktan yorulup bir kenarda arkadaşına katılmasıyla son bulmuştu.

Sarışın sakin adımlarla gerisinde soluklanan ve hâlâ gülmekte olan arkadaşına yaklaşarak elindeki sandviçi uzattı.Genç oğlan acıktığı için sorgulamadan sarışının elindeki sandviçi alarak yemeye koyuldu.

İki arkadaş soğuk havada ağacın gövdesine yaslanmış bir şekilde yemeklerini yemeye devam ederken genç oğlanın bambi gözleri okulun bahçesinde bir esmere takılı kalmıştı.

Kimdi bu böyle? Onu daha önce görmediğine emindi.

Siyah kabanına sarılmış bir beden,siyah botları ve saçlarıyla okulun bahçesinden girmek üzereydi.

Siyahtan zerre hoşlanmayan Jeongguk tam o an fikrini değiştirebilirdi.Siyahı en sevdiği renk yapabilirdi.

Ağzındaki lokmayı çiğnemeyi unutan gencin tek yapabildiği o koca gözleriyle bu yeni gördüğü esmere bakmaktı.

Elinden çok daha fazlası gelmiyordu.
Ruhu alınmış gibiydi bedeninden,esmeri görür görmez lal olmuştu dili adeta ve beyni diğer her şeye karşı kapatmıştı kendini.

Esmer sonunda güvenlikten geçerek tamamen okula giriş yaptığında gözleri bahçede rastgele dolanmıştı.

Esmerin keskin bakışları kendine bakmakta olan bambi gözlerle denk geldiğinde genç olanın içi titredi.Ve sırtı ağaca yaslı olsa dahi refleksten bir adım geri gitmek için hamle yapacaktı ki yanında duran sarışın onu kolundan tutarak ne olduğunu anlamaya çalıştı.

Esmer bu hareket karşısında kaşlarını hafifçe çattı.Daha yeni geldiği bu okulda başına bela olacak tipler istemediği kesindi.Ancak karşısındaki ağaca yaslanmış,siyah saçları alnına doğru dökülen,yediği sandviçten dolayı şiş yanağı ve o koca gözleriyle kendine bakan bu bedeni göz ardı edemeyeceğinide biliyordu.

Kısacası genç olan bu hareketi ile daha yeni gördüğü esmerin ilgisini kendi üzerine çekmişti.

Lakin Jeongguk bunu fark etmemişti bile.
Onun tek düşündüğü esmerin bakışlarıydı.
Ruhunu dahi okuduğunu düşündüğü o keskin,kararlı bakışlardı..

Esmer bu genç çocuğun üzerinde bakışlarını daha fazla tutmadan okuldan içeriye girdi.Genç Jeongguk ise hâlâ onun arkasından bakınıyordu.Dudaklarında aniden bir gülümseme belirdi.Ağzındaki son lokmasını yutarak kendine endişeli bakışlarla bakan sarışına döndü.

"İyi misin Jeongguk?" diye sordu sarışın

"Çok iyiyim Jimin!" genç olanın bağırarak söylediği şey sarışını endişeli ifadesinden anında arındırdı ve arkadaşının hızla değişen ruh halini anlamaya çalıştı.