CESARETİNİZ VARSA GİDİN!!!
10 arkadaş eğlence olsun diye korku evine gitmeye karar verirler.
Ama onları bekleyen büyük bir felaket vardır.
Korku evinde bir anda başka yerde bulurlar kendilerini.
Felaketlerin sonunda oradan 10 kişi olarak çıkamayac...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Bir felaketin başlangıcıydı."
“Yaa gelmeyeceğim zorlamayın ya siz gidin kolaysa” dedim arkadaşlarıma bakarak.
“Hadi gel ama rüya hem sen hep demez misin anca beraber kanca beraber ha?” Dedi hayal.
Şuanda beni ormandaki korku evine götürmeye ikna etmeye çalışıyorlar. Orası şehre uzak, ıssız ve ora hakkında hiç iyi şeyler söylemiyorlar. Kendim için endişelenmiyorum onların başına bir şey gelmesini istemiyorum.
Evet ben derdim hep anca beraber kanca beraber diye ama bu başka. Hala ısrar ediyorlardı. Onları tek göndermekte istemediğim için maalesef kabul edecektim.
“Off tamam geliyorum” dedim bıkmış bir ses tonuyla.
“O zaman yarın çıkıyoruz tamam mı? ”dedi Cenk.
“Tamam” dedik hepimiz.
Okuldan çıkıp eve gidiyordum. Evim okula uzaktı biraz. Mahallenin köşesinden tam dönecekken köpek çıktı karşıma ve ben köpeklerden çok korkuyorum ama belli etmemem lazımdı.
Tam yanından geçip gidecekken birden havladı. Havlamasıyla bende koşmaya başladım. Sesi yakından geliyordu arkamı döndüğümde azını açmış bana doğru koşuyordu bende korkuyla daha hızlı koşmaya başladım.
En sonunda peşimi bırakmıştı. Ben koşa koşa eve varmıştım. Nefes nefese kapıyı çaldım. Sonra annem kapıyı açtı.
“Rüya n'oldu bu ne hal birimi bişey yaptı rengin gitmiş annecim ne oldu anlat hadi bana çekinme yavrum” dedi beni içeri alarak. Ahh bu kadın melek gibi bir şeydi. Babam öldükten sonra ikimiz tek kalmıştık. Ve benim üzerime fazlasıyla düşüyordu.
“Yok annecim köpek kovaladı eve gelirken”diyip durumu izah ettim. Oda rahat bir nefes verdi.
“Ah annecim korktum bir an bişey oldu diye sana. Hadi git üzerini değişirde gel yemek hazır” dedi
Şuan benden mutlusu yok. Yaprak sarmasına aşığım resmen insan olsaydı evlenirdim o derece.
Banyodan çıktıktan sonra mutfağa doğru gittim ve benim yaprak sarmamın kokusu geldi.
“Of of of döktürmüşsünüz hanımefendi” dedim sarmadan bir tane azıma atarak.
“Şttt elini sürme tencereye tabağına kattım. Masaya geç ayakta yeme” dedi annem bende masaya geçip yemeği yemeye başladım.
Yemek yedikten sonra biraz ders çalışıp annemin yanına gittim. Dizi izliyordu bende onunla birlikte izliyordum ki esnemeye başladım ve buda annemin dikkatini çekmiş olacak ki konuşmaya başladı.
“Annecim sen git yat zaten sabah erken kalkıyorsun” dedi bende itiraz etmeden odama geçtim.
Sabah alarmın sesiyle uyandım. Uykum hafifti benim ve bazen iyi olsada bazen çok kötü olabiliyor.
Duş alıp üzerimi giydim çantamı alıp anneme öpücük atıp okula gitmeye başladım.
Okula vardığımda gözlerim bizimkileri aradı. Evet bizim her zaman toplanma yerimizdelerdi.
“Günaydın” dedim ve gözleri bana döndü?
“Günaydın” dedi onlarda yanlarına oturdum bende.
“Okul çıkışı gidiyoruz tamam mısınız?” dedi Sarp ahh bide oraya gideceğiz demi tamamen unutmuşum onu.
“Evet bence çok güzel olucak”dedi Sena gülerek.
“Aynen katılıyorum” dedi melek Sena ya bakarak.
Zil çalınca hepimiz sınıfa gittik. Aynı sınıftaydık ve son senemizdi.
Dersler normal bir şekilde geçiyordu. Teneffüslerde hep beraber oturma alanımıza gidiyorduk. Ve en sonunda son bitti ve bahçeye çıktık. Cuma olduğu için yarın tatildi.
“Korku evine ne için gidilir acaba korkmak için değil mi?”dedi Cenk.
“Hadi gidelim yol uzun” dedi Alp.
Evet yol uzundu ve orada kaç saat kalacaktık bilmiyorum. Keşke yarın gitseydik gece karanlık olurdu. Anneme haber vermediğim aklıma geldi hemen ona mesaj attım.
Rüyam: Annecim ben arkadaşlarımlayım geç olmadan eve gelirim merak etme seni seviyorum.
Annem: Tamam kızım dikkat edin bende seni seviyorum annem.
Annemin mesajına baktıktan sonra yola bakmaya başladım. Alpin arabasıyla gidiyorduk. Araba baya büyük olduğu için hepimiz sığmıştık. İyi olmuştu iki araba fazla olurdu zaten.
2 saat sonra sessiz ve ıssız bir yere geldik. Ormandı bir insan neden buraya korku evi yapar ki?. Zaten korkmaya geliyoruz korku evine gerek kalmadan orman yetiyor zaten. Birde hava kararmaya başladı. Birden birinin elimi tutmasıyla irkildim. Elin sahibine baktığımda hayaldi.
“Keşke gelmeseydik çok korkunç daha eve varmadan korkmaya başladım” dedi endişeli bir sesle.
“Merak etme bir şey olmaz biz yanındayız” dedim güven vermek istercesine. Hayal kafasını sallayıp tekrar önüne döndü. Bir süre sonra Alp konuştu.
“İnmemiz lazım. Araba buradan geçemez yol ıslak ve dar tehlikeli olur. ”dedi bizde tek tek arabadan indik.
Yollar Çamurdu hep yürürken kaymak için zor duruyorduk. Sonra küçük bir çığlık sesi geldi.
“Dikkat et gel kolumu tut” dedi Kaan. Baktığımda eylem kaymıştı.
“Tamam ama pantolonum hep çamur oldu” dedi eylem. Pantolonuna baktığımda Çamurdu ama gri dönemezdik idare etmesi lazımdı.
Yarım saat sonra bir ev göründü. Bu muydu ev 3 katliydi ve her tarafı sarmaşıklar la kaplıydı. Tuhaf bir evdi. Hepimiz yavaş yavaş ilerliyorduk. Kapının önüne geldiğimizde durduk. Ne yapacaktık zil var mıydı acaba?
“Kapıyı çalalım mı? Yoksa zil falan var mı? ”dedi Caner.
“Burada zil var basım mi?”dedi Sena
“Baş bakalım hadi” dedi Sarp.
Sena zile basınca korkunç bir ses geldi bu nasıl zil sesiydi ya. Korku evi sonuçta olacak rüya saçmalama istersen. İç ses sen bir susar mısın? Beni düşüncelerimden ayıran kapı sesi oldu.
“Açıldı galiba girelim hadi ”dedi Kaan.
İçeri girdiğimizde her taraf karanlıktı. Kimse yoktu ve korkunçtu içeri bebek kafaları, değişik yazılar, perdeler falan vardı.
“Korku evi korkmak içindir ya zaten eylem? ”dedi melek dalga geçercesine. Normal yani korkamaz mı bu kız.
“Ee ne yapacağız bura böyle bekleyecek miyiz?” Dedi Cenk. Doğru söylüyordu ne yapmamız gerek. İzlediğim videolarda biri yukarıdan hoparlörle sesleniyordu. Ama burada çıt yoktu ne biçim korkusu evi burası ya?
“Acaba geldiğimizi bilmiyorlar mı? BİZ GELDİK KORKU EVİ” diye bağırdı sarp. Hepimiz gülmeye başladık. Ve bir ses geldi cızırtı sesi.
“Bu ses ne?” Dedim. Hepimiz etrafa bakmaya başladık. Ama ses hoparlörden geliyordu galiba bizi fark etmişlerdi sonunda.
Bir süre sessiz kaldıktan sonra yüksek bir ses geldi hoparlörden ve sesi korkunçtu.
"Hoş geldiniz"
Nasıl buldunuz bu bölümü?
Sizce ne olacak?
Öncelikle çok teşekkür ederim 24. Gün kampı 300 okunmayı geçti sizin sayenizde ve ben geçince yeni kurgu yayınlayacağım dedim. Ve yayınlıyorum.
Sonunu düşündüm ama tam değil yani bir son var ama bazı şeyler eksik. Bu bölüm biraz sıradan geldi ama devamlı bölümlerde sıradanlık tan çıkacak haberiniz olsun saçma bir kurgu olmayacak!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bu kurgumu tekrardan yüklemek istedim ilk başta sonunu bilmiyordum belki kurgunun devamı saçma veya güzel olabilir ama aklımda bir son var ona göre yazacgim ama çoğunlukla diğer kurgum için ilgileneceğim için buna biraz geç bölüm gelebilir anlayışınız için teşekkür ederim<33
