4.Bölüm- Çığlıklar

88 10 4
                                    

İyi okumalar<33

Oy ve yorum yaparsanız sevinirim<33

Takip ederseniz sevinirim<33

"Marifet sesli çığlıkları değil, sessiz çığlıkları duymakta"

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

"Marifet sesli çığlıkları değil, sessiz çığlıkları duymakta"

"Bu gerçek kan mı?"

Dedi eylem. Gerçek gibiydi, gerçekse kimin kanıydı bu? Kapının her tarafında kanlı el izleri vardı. Korkunç ve bir o kadarda ürperticiydi. Acaba birilerini vardı burada, belkide biz tek yoktuk. Varsa buradan bir çıkışta vardır değil mi? Kanlı kapının yanına yaklaştım yavaş bir şekilde. Daha yakından baktım kapıya ve kan izlerine. Galiba bir kaç gün önce olmuş galiba. Kana parmağımı dokundurduğumda parmağıma kan bulaştı. Bir kaç saat önceydi galiba günde değildi.

Birimi ölmüştü burada yoksa başka bir şey mi vardı. Belkide korku evinin bir parçasıydı ama neden bize zarar vermek istesinler ki oda olmaz. Ortamda sadece nefes seslerimiz duyuluyordu. Yani başka bir yerden bir ses gelse duyabilirdik. Gelmemesini umuyorduk çünkü korkuyorduk hepimiz. Ama bizden başka yaşayan insanlar varsa onlarla beraber buradan çıkabilirdik. Umarım vardır çünkü biz bulamayacağız galiba.

"Rüya ne oldu? "dedi sarp.

"Kan kısa süre önce sürülmüş. Yani burada bizden başkaları da olabilir. Eğer başkaları da varsa bir çıkış yolu vardır. Onları bulmamız lazım buradan çıkabilmek için. "dedim tek nefeste.
Hepsi beni dinliyordu.

"Tamam o zaman diğerlerini arayacağız diğer katlarda bakalım" dedi Alp.

"Girelim mi bu kapıdan? "dedi hayal.

"Geride ne merdiven nede çıkış yolu vardı. Buradan gidelim bence" dedi kaan.

"Kapıda ki kart da ne yazıyor? "dedi melek.

"Hoş geldiniz, siyah kart yazıyor" dedim kartı incelerken.

"Siyah kart mı? Ne kadar saçma bir isim hem o kim ki? İnsan falan mı? "dedi sena.

"İnsan olabilir ama neden bunu bırakıp gitsin ki? Bize neden yardım etmedi? "dedi Caner.

"Doğru hoş geldiniz dediğine göre biliyordu bizim burada olduğumuzu" dedi Cenk.

"Yada başkalarına yazdı burada tek biz yokuz değil mi?"dedi eylem.

"Ya biz tek varsak o zaman ne olacak? "dedi melek.

"Çıkış yolu aramaktan başka bir çaremiz yok. Bunları buraya bırakan bir kişi veya kişiler varsa bir çıkış vardır ve biz onu bulacağız" dedi Alp.

"Girelim o zaman kapıdan" dedi Cenk sırtında hala melek vardı.

Ben geri kapının yanına giderek kapıyı itekledim. Kapı yüksek bir gıcırtılı sesle açıldı. Yankı yapmıştı her yere ve çok rahatsız edici bir sesti.

Ormandaki Korku EviHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin