[15] apatia

69 24 1
                                    

Nie będę z tym się kryć,
Że powoli odechciewa się żyć.
Czuję się przytłumiony,
Taki przyćmiony, zgaszony,
Jak stara świeca wypalona,
Która płomienia swego już nie dokona.
A kiedy z serca odchodzi uczuć kolejna partia,
To znów dotyka mnie nieszczęsna ta
Apatia.

łzy i miódOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz