Ignoring The Campus Hearthrob [A SHORT LOVE STORY] =COMPLETED=

Chapter 5

=A/N: Hi guys, sorry kung hindi gaano kaganda ang gawa a. Hehe! ^_^V Don't forget to vote and comment. *Muah*^_________^

Ps. Not edited

~DM

=========================================

Kevin's PoV

Matapos kaming kumain, agad muna kaming tumambay sa likod ng school.

Inaakala ko na makikita ko siya doon pero nagkamali ako. Wala akong Mica na nakita.

"Gumawa gawa ka nang paraan para masabi mo na gusto mo din siya dude. Mukhang tumigil na si Mic Mic kakakulit at kakasunod sa'yo."

=_=

"Kabahan ka na dun, baka pagkagising mo sa umaga, makikita mo na lang na may kasama siyang lalaki. At hindi ikaw 'yun."

>_<

Sh*t! Anong pinagsasabi nila?

"Ano naman ang pinagsasabi niyo?" Bulyaw ko sa kanilang dalawa. =_= Pinaningkitan ko pa sila ng mata.

Gustong gusto ko talaga na pag-untugin ang dalawang ito. Kung ano ano ang pinagsasabi. Tsk! Alam ko na nang-aasar na naman sila. Psh.

Ngumisi naman silang dalawa.

Tinapik tapik naman nila ang balikat ko at sabay iling.

"Ang sabi namin, dapat huwag mo nang patagalin ang pagtatapat mo. Baka maunahan ka pa ng iba. Bakit kasi ayaw mo pang aminin sa kanya e. Hinintay mo pa siyang mapagod habol sa iyo." Umiling iling nilang sabi sa akin.

Bigla akong napatitig sa harapan ko.

Pagod na ba talaga siya sa akin? Bakit kasi hindi ko masabi masabi sa kanya ang totoo kong nararamdaman? Lagi na lang pinapangunahan ako ng takot. Abo't kamay ko nga siya, pero pinakawalan ko pa. Pahayag ko sa aking isipan.

:-(

Nakaramdam ako ng panlulumo dahil doon. Ang sakit sa dibdib. Parang may tumusok sa dibdib ko.

Pero paano ako aaminin sa kanya? Ano ang una kong magiging hakbang? Naguguluhan kong tanong sa aking isipan.

"Dapat kausapin mo kasi siya dude, mula bata pa tayo halos mabibilang lang kung kailan mo siya kakausapin. Pansinin mo, hindi 'yung palihim mo lang siyang tinitigan. O kaibigan mo muna siya."

Mukhang nabasa ni Kit ang iniisip ko kaya lakas loob siyang nagsalita.

Humugot ako ng buntong hininga.

"Paano kung magtaka siya kung bakit bigla bigla ko na lang siyang kakausap o makipagkaibigan?" Balik kong tanong sa kanya.

"Aba ikaw na ang bahalang magdahilan."

=_=

"Tsk!"

Akala ko naman tutulungan na nila ako.

"Oh bakit parang pinagbagsakan ka ng langit at lupa d'yan? Huwag mong sabihin hindi mo kaya?" Malokong tanong ni Kit.

=_=

"Shut up!!" Asik ko.

"BUWAHAHA!!"

Mas lalong sumama ang timpla ng mukha ko dahil sa tawa nila. Kaasar ang mga lokong ito.

Agad akong tumayo at naglakad papalayo sa kanila. Kung hindi pa ako aalis, baka patuloy parin ang pang-aasar nila sa akin. Tsk.

Habang naglalakad ako papunta sa room. Naramdaman ko na naman ang mga matang nakasunod sa akin. Ramdam ko ang pigil nilang hiyaw. Tsk!

Parang may sariling isip ang mga paa ko nang makita ko ang paparating. Para hindi makagalaw ang buo kong katawan. Hindi ko alam kung ano ang mangyayari sa akin kung bakit ako nagkakaganito.

Para akong tanga na nakatayo sa harap ng maraming tao. Nasa hallway ako ngayon, tamang tama naman na nakasalubong ko siya.

*DUG*DUG*DUG*

Halos ang tibok ng puso ko ang naririnig ko nang oras na iyon. Parang tumigil ang mundo ko nang nagtama ang mata naming dalawa.

Nang time na iyon parang gusto ko siyang lapitan at sabihin na gusto ko siya. Na gusto ko nang umamin. Hindi ko na mapigilan ang sarili ko na magsinungaling na hindi ko siya gusto.

Iginalaw ko ang mga paa ko. Patungo sa kanya. Titig na titig ako sa kanya habang papalapit sa kanya. Parang nag-uusap ang mata namin. Titig na titig din siya sa akin.

Gusto ko siyang ngitian pero hindi ko alam kung bakit hindi ko magawa.

Titig na titig parin ako sa kanya habang papalapit sa kanya.

O_o

Pero laking gulat ko nang bigla siya naglagad. Akala ko sasalubungin niya ako pero doon ako magkakamali dahil dire diretso siyang naglakad papalayo at linagpasan ako.

Naramdaman ko nang kirot sa dibdib ko. Nasaktan ako dahil doon sa pagbabaliwala niya sa akin. 

Ganito ba ang naramdaman niya noon?Bumabalik na sa akin ang ginawa ko noon sa kanya. Ganun pala kasakit na mabaliwala ka ng taong mahal mo. :-(