💫 PROMISE 💫 [COMPLETED]

Chapter 3 💫

"හරි දැන් මට කියන්න ඔයාගෙ නම ලාවටවත් මතක නැද්ද...මන් අහන්නෙ වාසගමවත්.."

"ම්හු..නෑනෙ 😕.."

"ඔයාට ඔයාගෙ ගෙදර අයවවත් මතක නැද්ද.."

"නෑනෙ.."

"එතකොට ඔයා මැරුනේ කොහොමද කියලවත්.."

"ඒත් නෑ.."

"ආයිශ්.."

ජිමින් එක අතකින් නලල පොඩි කරගත්තේ මොනවගේ කරදරයකද තමන් පැටලුනේ කියලා හිතන ගමන්..

"හරි එහෙනන් ඔයාට කියන්න ඔයාට මතක මොනවද.."

"ම්ම්ම්...මට මතක විදිහට මන් මුලින්ම හිටියේ..පාලමක් ගාව..මන් දන්නේ නෑ මන් කොහොමද එතනට ගියේ කියලා...මන් මිනිස්සුන්ට කතා කලත් ඒ හැමෝම මාව ගනන් නොගෙන ගියා..පස්සෙ තමයි මට තේරුනේ මාව එයාලට පේන්නෙ නෑ කියල..මන් ඉතින් තැන් තැන් වල ඇවිද්ද...පස්සෙ සොහොන් වලට පවා ගියා මට මන් කව්ද කියලා හොයාගන්න පුලුවන් වෙයි කියලා..ඒත් වැඩක් උනේ නෑ...කාගෙන්වත් උදව් ඉල්ලන්න මාව කාටවත් පේන්නෙත් නෑ ඇහෙන්නෙත් නෑ...ඒත් එදා ඔයාට මාව පෙනුන නිසයි මන් ඔයාගෙ පස්සෙන් ආවේ.."

කෙල්ල කියලා ඉවර වෙනවත් එක්කම ජිමින්ට එක දෙයක් තේරුනා...ඒ එයා මේ වෙද්දි හොදම එකෙන් ඉල්ලන් කාලා කියලා...

"ඔයා පාලම ගාව හිටියා කියන්නේ...සමහරක්විට ඔයා දිවිනසාගත්ත කෙනෙක්ද දන්නෑ..."

"යා..තමුසෙට පිස්සුද ජිමින්...මේ මන් දිවිනසාගන්න..දිවිනසාගත්ත හොල්මන් හරිම කැතයි...එයාලට බය හිතෙනවා..ඔයා කොහොමද මගේ මේ ලස්සන හුරතල් මූන දිහා බලාගෙන ඔහොම කතාවක් කියන්නෙ.."

"පුහ්..ලස්සන my ass..😏"

ජිමින් කටින් එහෙම කිව්වත් ජිමින්ට ඇත්තටම පිලිගන්න උනා කෙල්ල ලස්සනයි කියලා..

මොකද චූටි අත් තියෙන අහස් නිල් පාටට හුරු දනහිසට චුට්ටක් උඩට වෙන්න ගව්මක් ඇදලා උරහිසෙන් ටිකක් පහලට වෙන්න තිබුන කොන්ඩේ කඩලා දාලා හිටිය කෙල්ල ඇත්තටම ලස්සනට පෙනුනා..

"වේ.."

කෙල්ල ඇහුවේ කෙල්ල දිහා බලාගෙන හිටිය ජිමින්ගෙන්..