4. Bölüm

382 32 45
                                    


Medya: bölüme uyumlu mu bilemem ama bağımlısı olduğum şarkıyı paylaşmak istedim✨

Taehyung'dan

Yanıma gelen güler yüzlü çocukla kendime gelmiştim.

"Sadece gözüm dalmış."

"Anlıyorum ben olsam bende gözümü alamazdım."

Jimine baktığıma bakmış olacaktı ki imalı bir şekilde gülümsemişti.

"Müzik sınıfını arıyorum da..."

"Hemen karşı sınıf."

Gösterdiği sınıfa baktığımda aptalığıma kızmıştım hemen karşıma baksaydım zaten görecekmişim sınıfı.

"Ahh teşekkür ederim size iyi de çalışmalar."

"Rica ederim"

Kocaman gülümsemesiyle geri sınıfa girince ben de artık sınıfıma girmeyi akıl edebilmiştim.

Sınıfa girdiğimde tüm dikkatlerin bende toplandığının fark etmiştim.

Hemen boş bir köşeyi kapıp oturmuştum.

Bir kaç dakika sonra kulüp başkanı gelmişti.

"Herkese merhaba bugün kulübümüze yeni bir üye katıldı ,kendin hakkında bahsetmek ister misin Taehyung?"

"Ah tabii Ben Kim Taehyung 2. Sınıfım müziğe ilgi duyduğumdan bu kulübe katılmaya karar verdim."

"Çalmayı mı yoksa söylemeyi mi tercih edersin Taehyung?"

"Aslında pek fark etmiyor ama sanırım çalarken daha özgüvenli hissediyorum."

"Ne çalıyordun?"

"Keman ve piyano ama kemanda kendimi daha çok geliştirdiğime inanıyorum."

"Anladım Taehyung bu kulüpte iyi işler çıkaracağını inanıyorum. Ayrıca hepimize bir duyurum olacak gençler yaklaşık üç ay sonra okulumuzda büyük bir yarışma düzenlenecek bu her iki yılda bir düzenlenen yarışma derece yapanlara burs ,yurdışında eğitim alma gibi birçok fırsat veriyorlar zaten panolarda detayları yazılı olacaktı ve önemli olan kısma gelecek olursak iki kulüp işbirliği yapacak buda bizler ve dans kulübü .Kısaca seçtiğiniz bir parça eşliğinde partneriniz sahnede kendi karografisini sergileyecek ,herkesin katılmasını bekliyorum. Şimdi serbest çalışabilirsiniz."

Hernekadar serbest çalışmamız söylense bile herkes fısır fısır yarışma hakkında konuşuyordu.

Aslında yarışmaya katılmayı düşünmüyordum.

Ama aklıma belki Jimin'in de katılabileceği gelince belki katılabilirim demiştim.

Tabii hemen bu karardan vazgeçmiştim zaten benim vazgeçmeme gerek yoktu çünkü Jimin zaten hayatta kabul etmezdi ki.

Ve o zaten, o sahnede parlarken ben ışığını söndürürdüm ,kendimde iyi iş çıkarabilecek bir potansiyel olduğunu düşünmüyordum özellikle konu Jimin'e gelince.

Kulüp olayı da bitince eve yine düşünceli bir şekide adımlıyordum.

Beni gören biri beni depresyonda sanacaktı cidden hemen kendime gelmeliydim.

Geldiğimden beri benimle tek bir kelime etmeyen biri hakkında bu kadar düşünmem saçmaydı.

Ve gelecek olan sınavlara odaklanmalıydım.

Dersten kalmakla da uğraşamazdım.

Olmuyordu olmuyordu ve olmuyordu
Bu saçma matemetik dersini neden gördüğümüzü halen nedenini merak ediyordum. Saçmalıktan ibaretti, konular tamam sabitti ama iş sorulara gelince neden bu kadar teorik olmak zorundaydı.

ɪ︎ ᴀᴍ ɴᴏᴛ ᴄᴜᴛᴇ//𝕍𝕄𝕀̇ℕHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin