ɪ︎ ᴀᴍ ɴᴏᴛ ᴄᴜᴛᴇ//𝕍𝕄𝕀̇ℕ

7. Bölüm

Selam ponçikler diğer bölüme sınır koymuştum anca geçti bu nedenle şimdi atabildim bu ara en uzun yazdığım bölüm.

Diğer bölüm için  16 oy olur herhalde artık.

İyi okumalar.

Taehyung'dan

Okula giriş yaptığımda oldukça heycanlıydım ve birazda uykusuzdum heyecandan yatamamış ve erkenden okula varmıştım çünkü bugun Jiminle konuşucaktım ve onu öğle arasında masamıza davet edicektim.

Umarım mutlu olurdu , hafif tebesümü bile aklımı başımdan alıyordu eğer gülse kim bilir bu kalp kaldırabilir miydi o gülüşü.

ayrıca onla bugün ders de çalışacaktık.

Bugünü Jimin günü ilan etsem sorun olmazdı herhalde ,ehe....

Şimdi sıraya doğru adımlarken fark ettim de ben mutluydum her ne kadar insanlar  bununla bile mutlu olabileceğimi aptalıktan ibaret olarak düşünseler bile ben halimden gayet memnundum.

"Günaydın"

"Günaydın"

Şimdi bugün günaydın diyen yarın neler demez di ama değil mi.

Yerime yerleştiğimde kolumun üzerine kafamı yasladım ve camdan dışarıyı seyreden Jimin'i izlemeye başladım.

bazen çalıkuşu serisini çekiyoruz sanıyordum.

o camı izler ben onu.

Biride beni izlesin bu dünyada.

Ve ansızın bana bakarak benim saçma hayal dünyam bana buraya kadar dedi  ve defolup gitti.

Aman ne halt yerse yesin, zaten ne başıma geliyorsa onun yüzünden geliyordu.

Ya bu minik buz torbası niye bana böyle bakıyordu ki?

Acaba başkalarınada böyle bakıyor muydu?

Aslında bakmak sözcüğü Jimin'in bakışlarıyla çok çıplak ve yetersiz bir eylem olarak geliyordu kulağa.Onun bakışları anlık ve pek ifade etmeyen bakmak ile çağrılıştırılamazdı ondan ziyade onda derinlik ve bir incelik söz konusuydu.

"Jimin?"

"hmm"

"Benim senden bir ricam olucaktı umm..
her ne kadar senden okadar çok istekte bulunmuş olsam bile lütfen reddetme olur mu?"

Sadece başını sallamıştı.

Bu azçok devam etmemi istiyor gibisinden bir hareketti.

Sanırım cevabını isteğime göre verecekti.

"Öğle arasında bizimle yemeni istiyorum."

"Tae..."

"merak etme sen istemediğin sürece birşey olmayacak arkadaşlarım konusunda da seni yargılamayacaklarına veya herhangi istemediğin bir davranışta bulunmayacaklarına temin edebilirim Jimin."

"Ben ... bilmiyorum Taehyung yani sorun onlar değil sorun tamamen benim belki anlamışsındır insanlarla iletişimde güçlük çekiyorum... nasıl desem onları hayal kırıklığına uğratmak istemem çünkü benim varlığım ve yokluğum arasında pek fark yoktur sadece mevcutumdur ama çoğu insan bir ölüyü andırdığımı söylemekten çekinmez.
Sanırım insanlar için bir hiçlikten ibaretim."

Tebessüm etmişti ama tebessümü okadar kırılgandı ki ona sıkıca sarılıp sorun olmayacağını söylemek isterdim.

"Eğer kendini bir hiçlikten ibaret görüyorsan Jimin sen benim hayatımda görüp görebileceğim en güzel bir hiçlik olurdun ama hangi hiçlik bir insanın hayatını bu kadar anlamlı hayat dolu kılar ki?"