𝐑𝐞𝐦𝐞𝐦𝐛𝐞𝐫 𝐭𝐨 𝐑𝐞𝐦𝐞𝐦𝐛𝐞𝐫 𝐦𝐞「 JJK 」

sekiz

༺ 𒆜 ༻
"Nasıl oluyor da insanı mesut eden bir şey aynı zamanda felaketinin de kaynağı oluyor."

-Genç Werther'in Acıları.

༺ 𒆜 ༻

Üniversitenin son senesi, sınavlar bitmek üzere. Bir yandan mutlu, bir yandan hüzünlüydüm. Burada çok fazla anı biriktirmiştim, dört sene çok çabuk geçmişti resmen!

"Nereye daldın öyle?" Yanımda oturan Jeongguk'a gülümsedim.

"Mezun olmamıza çok az kaldı, duygulandım bir an."

Güldü.

"Zaman çok çabuk geçti gerçekten de!"

"Benim 2, senin son 3 sınavın kaldı. Sonrasında mezuniyet töreni var tabii."

Jeongguk, kaşlarını havaya kaldırdı.

"Bir şeyi atlamadın mı?"

Kaşlarımı çattım.

"Neymiş o?"

Bir kolunu omzuma atıp beni kendine çekti. Saçlarıma öpücük kondurduktan sonra konuştu.

"Benim biricik sevgilimin doğum günü."

Sahi! Unutmuştum ben onu! Mezuniyetten 2 gün sonra benim doğum günümdü.

7 temmuz.

Kafamı kaldırıp ona baktığımda gülümserken buldum onu, dayanamadım, uzandım ve yanağına bir öpücük kondurdum.

...

Tarih 28 Haziran.

Sınavlar bitmişti. Mezuniyete bir hafta vardı. Yurttaki eşyalarımı toparlarken Jeongguk'tan mesaj geldi.

Jeongguk❤️:

Sevgilim
Seni bir yere götürmek istiyorum.
Bir sürprizim var!
Benimle gelir misin?
(18.50)

Ben:

Nereye götüreceksin beni??

Jeongguk❤️:

Sürpriz!
Hemen gelirsen öğrenebilirsin ama!

Ben:

Çok merak ettim ama
Neyse tamam
Hazırlanıyorum yarım saate

Jeongguk❤️:

Seni almaya geleceğim

Ben:
❤️

Tam da yarım saat sonra Jeongguk geldi, çantamı aldım ve aşağıya indim. Jeongguk'u gördüğüm gibi gidip sarıldım. Arabasına bindik ve beni, sahil kenarında bir restorana götürdü.

Yol boyunca sürprizin ne olduğunu söylemedi. Bu daha çok heyecanlanmama neden olmuştu!

Restorana geldiğimizde cam kenarı bir yere geçtik ve Jeongguk, siparişimizin çoktan verildiğini söyledi.