𝐑𝐞𝐦𝐞𝐦𝐛𝐞𝐫 𝐭𝐨 𝐑𝐞𝐦𝐞𝐦𝐛𝐞𝐫 𝐦𝐞「 JJK 」

yirmi, son.

Medya: Bu kitabın ismini koymama ve kurgulamama yardımcı olan şarkı.

Dinlemenizi ve sözlerine odaklanmanızı kesinlikle öneririm.

༺ 𒆜 ༻

"Kader mi aşkı kovalar, yoksa aşk mı kaderi, kimseler çözemedi bu bilmeceyi..."

-William Shakespeare, Hamlet.

༺ 𒆜 ༻

Hye Rin'in, Jeongguk ile görüşmesinin ardından 2 hafta geçmişti. Bu sırada Hye Rin yeni evine taşınmış ve bir köpek sahiplenmişti.

Jeongguk ise günlük rutinlerini devam ettiriyordu. Spor yapmak, resim çizmek, geceleri yürüyüş yapmak...

Gece yarısına on dakika kala, Hye Rin markete gitmek üzere evinden çıktı. Evine en yakın market alt sokağında kalıyordu. Normalde bu saatte evden çıkmazdı ancak canı çikolata çekmişti ve yemeden uyuyamayacağını biliyordu.

Etrafta kimse gözükmüyordu. Tedirgindi, buralara henüz alışamamıştı.

Hızlı adımlarla yürüyordu. Az ileride marketi gördüğünde derin bir nefes almıştı. Markete girdiğinde çikolata reyonuna gitti, birkaç tane sevdiği çikolatadan aldı. Sonrasında köpek mamalarının olduğu reyonuna gitti ve köpeğinin bitmek üzere olan mamasının aynısından iki paket aldı.

Markette o ve kasiyerden başka kimse yoktu. Kasaya geçti ve elindeki ürünleri kasiyere uzattı.

"İyi geceler." dedi, kasiyer olan yaşlı amca.

"İyi geceler." diyerek cevap verdi Hye Rin.

"Buralarda yenisin herhalde kızım." Kasiyer konuşunca Hye Rin, uzattığı poşeti kavradı ve konuştu.

"Taşınalı bir hafta oldu."

Yaşlı amca kafasını salladı.

"Buralar geceleri pek güvenilir olmuyor kızım. Evine giderken dikkatli git."

Hye Rin zaten tedirgindi, daha da tedirgin bir hale bürünmüştü.

Gülümseyerek teşekkür etti ve ödemesini yapıp marketten çıktı. Elindeki poşeti sıkı sıkı kavrayarak yürümeye başladı.

Etrafta kimse gözükmüyordu. Belki He Ran'ı arasa ve ona bir şey olacak olsa, He Ran bunu öğrenir ve ona hemen yardım edebilir diye düşündü. He Ran'ı aradı ancak He Ran telefonuna cevap vermedi.

Hye Rin sanki mümkünmüş gibi daha da hızlandı. Bir an önce evine gitmek istiyordu. O sırada sağ tarafında bir ses duydu.

"Merhaba."

Hye Rin dönüp baksa da cevap vermedi ve ilerlemeye devam etti.

"Nazik biri değilsin sanırım. Neyse, evine mi gidiyorsun?"

Hye Rin neredeyse ağlamak üzereydi.