Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
As ItWas - Harry Styles
Her şey yoluna girdiğinde Değiştirilemez gibisin Ve kalacak olan benim
🌊
Zihnimde ' Minho ' kelimesini arattığımda milyonlarca sonuç karşıma çıkabilirdi. Önemli önemsiz bir çok dosya önüme serilirdi. Aklımdaki dosyaları farklı farklı tanımlayabilirdim fakat mükemmel ya da kusursuz kelimleri asla o dosyaların içinde görülmezdi.
Şu zamana kadar her şeyi eksiksiz yapmaya çalışan ben için bu biraz garip bir durumdu. Arkadaşlığımız da ilişkimiz de kusursuz değildi. Eksikleri vardı, bazen de fazlalıkları. Belki de bu yüzden güzeldi. Hayatımdaki en güzel kusurdu.
Fakat bu kusur canımı yakıyordu. Kalbimi binlerce parçaya bölüyor ardından da tek bir sözcük ile tekrar atmaya başlamasını sağlıyordu. Ve asla bu durumdan şikayetçi değilim diyemezdim.
Bazen tüm olanları düşündüğümde mazoşist olduğuma karar veriyordum. Kendimi sıkıntılı durumlara bu kadar çok sokmam bunun göstergesiydi.
Tıpkı şuan olduğu gibi.
Onu pişman etmek istemiştim ama şuan içinde bulunduğumuz "fazla sessiz" durumdan sadece ben rahatsızlık duyuyormuşum gibi geliyordu. Yürümeye başladığımızdan beri tek tük konuşmuş ve dondurmalarımızı yemiştik. Ve bu konuşmaların hiçbiri eskisi gibi değildi. Eski arkadaşlar değil de yeni tanışmış iki kişi gibi görünüyorduk.
İkinci şıkkı tercih etmem gerekliydi. Kendi hazırladığım tuzağa yine kendim düşmüş gibiydim. Karnımdaki kelebekler o kadar çok hareketliydi ki dönüp yan tarafıma bile bakamıyordum. Aylarca özlemi ile yanıp tutuştuğum Minho şimdi bir adım yanımdaydı ama ona sarılamıyor, öpemiyor özlemimi gideremiyordum. O da aynılarını bana karşı düşünüyor muydu acaba?
Sanmam. Kalbine bir şey olmuş gibiydi. Dengesizliği hala yerindeydi. Fakat gözlerindeki o parıltı kaybolmuş yerini büyük bir boşluğa bırakmıştı sanki.
"Nasıl devam edeceksin?" demesiyle gözlerimi dondurmamdan çekip onun resmen içimi delen bakışları ile buluşturdum.
"Nasıl yani?" şeklinde karşılık verdim bende. Neyi kastediyordu?
"Sonrasında. Yani üniversite sınavından sonra. Şimdi. Şimdi ne yapacaksın?" Cümleleri kesik kesik söyleyip devam etmesini heyecanlandığının göstergesi olarak kabul edebilir miydim? Belkide benim zaten istediklerimi o çoktan hissetmeye başlamıştı.
"Bilmiyorum aslında. Sonuçlar açıklanınca tam kararımı vereceğim sanırım." dedikten sonra onun devam etmesini bekledim ama başka bir şey demedi. Onun yerine elindeki külahın son parçasını da ağzına attı. Kafamı önüme çevirip baş parmağımı işaret parmağım ile kazımaya başladım.
