Unicode
''အမေ့...!"
Renjun နိုးလာတဲ့ အချိန် ကားနောက်ခန်းက မမှိတ်မသုန်ထိုင်ကြည့်နေတဲ့ ကောင်လေးကို မှန်ထဲကတွေ့လိုက်ရတော့ အလန့်တကြား ဖြစ်သွားရသည်။
လက်ထဲက Diary လေးက လွတ်ကျသွားမှ Renjun အလန့်တကြား ပြန်ကောက်လိုက်မိသည်။
*ဧကန္တ သူ မဖတ်လိုက်ဘူး မလား*
"ဘာလို့ငါ့ကိုမနိုးတာလဲ ညတောင်ရောက်နေပြီလေ "
" ဆရာအိပ်နေတာကြောင့်ပါ "
ထိုစကားတစ်ခွန်းကိုသာ ခပ်တိုးတိုးဆိုပြီး Jeno ရောသူရောတစ်ဖန်ပြန်ငြိမ်သွားသည်။
"ပြန်ကြတာပေါ့ ညစာ တစ်ခုခုဝင်စားသွားကြမလား ငါ့အဆောင်မှာ ဘာမှသိပ်မရှိဘူး"
"ရတယ် ကျွန်တော်ဗိုက်မဆာဘူး"
သူ့ဖုန်းထဲက တစ်ခုခုကြည့်နေပုံရတဲ့ Jeno က တစ်ခုခုကိုစိတ်အလိုမကျဖြစ်နေပုံပဲ ။
"ဆရာ့အဆောင် မလိုက်တော့ဘူး ကားဖြည်းဖြည်းမောင်းပြန်ပါ"
ကားပေါ်က ဆင်းသွားတဲ့ ကောင်လေးက မျက်နှာကဒဏ်ရာတွေကြောင့် ဘာဖြစ်နေလဲဆိုတာ သိပ်မသဲကွဲပေမယ့် စကားပြောသံက စိတ်အလိုမကျနေခြင်းကို ချက်ချင်းRenjun သဘောပေါက်လိုက်သည်။
*ဘာဖြစ်သွားတာလဲ*
ကားနဲ့ မလှမ်းမကမ်းမှာ မြင်နေရတဲ့ Yutaဆိုသူရဲ့ ဆိုင်ကယ်ကို Renjun လှမ်းတွေ့လိုက်ရသည်။
*ဒဏ်ရာ ရထားတာကို ထပ်ပြီးရန်သွားဖြစ်ဦးမလို့လား
အဲ့လိုတော့ Renjun ဒီကောင်လေးကိုလွတ်မပေးလိုက်နိုင်ပါ။ ကားတံခါးကို ဖွင့်ပြီး မြင်နေရတဲ့ နောက်ကျောပြင်လေးဆီ အနီးဆုံးဖြစ်အောင် ပြေးလိုက် မိသည်။
"အီဂျဲနို...."
ကောင်လေးက သွားနေတဲ့ ခြေလှမ်းလေးတွေ ရပ်လိုက်ပြီး အထူးတဆန်း သူ့ကိုလှည့်ကြည့်သည်။
"မသွားနဲ့... "
"ကျွန်တော်..."
"ဒီနေ့ငါနဲ့လိုက်ခဲ့ ဘယ်မှမသွားနဲ့"
မျက်ရည်ဝဲနေတယ်။
ငါ့ကို အမြင်မကြည်တဲ့ ဆရာက။
သူ့ တူလေးအပေါ် ဆိုးဆိုးဝါးဝါး ပြုလုပ်ခဲ့တဲ့ငါ့ကို။
YOU ARE READING
23-DAY(Complete)
Fanfiction"ခင်ဗျားကျွန်တော့်ကို တစ်ခါလောက်ပဲ ငှဲ့ကြည့်ပေးစမ်းပါ ဟွမ်ရွမ်ကျွင့်" "Jeno..ငါတို့က ဆရာနဲ့ တပည့် ဆက်ဆံရေးပဲ အဲ့ဒီထက်မပိုဘူး " Main OTP - Noren ______________23-Day____________ "ငါတို့တွဲကြရအောင် Mark Lee " "ငါက မိန်းမတွေပဲ ကြိုက်တာLee Taeyongရ"...
