Omdat je niet van mij bent

Hoofdstuk 6

Milo pov

Wanneer ik weer terug van school kom en de oprit van Casa del Huts oprij zie ik maar en auto staan. Een zwarte polo. Ik loop achterom om Matthy niet te storen, want op dit moment heb ik absoluut geen behoefte aan iemand die geïrriteerd is. Ik trek de koelkast open en drink wat. We zouden om 4 uur beginnen met opnemen en het is nu... ik schrik. Het is 5 voor 4. Ik hoor een deur open gaan en draai me om. Matthy staat 2 meter verderop. Hij kijkt me verveeld aan. 'De anderen zijn al weg omdat die vanaf een andere locatie beginnen, we hebben geloot wie bij wie in het team kwam en ik zit helaas bij jou' zegt hij monotoon. 'Oh' zeg ik. 'Gezellig'. Matthy rolt zijn ogen. 'Kom, pak iets te drinken dan gaan we' zegt hij en hij trekt een groeie hoodie over zijn witte T-shirt aan. Zijn haar zit alle kanten op, dus daar gaat snel zijn pirelli petje overheen.

Ik pak een flesje water en een koekje uit de kast en loop achter hem aan. Matthy heeft de camera al in de auto geïnstalleerd en doet zijn pet nog eens goed. Ik stap in aan de bijrijders kant en sla de deur dicht. 'Nou, Raoul heeft ons al iets gestuurd dus dat kunnen we zo kijken' zegt Matthy. Ik heb geen idee hoe ik er eigenlijk uit zie en trek het zonne schermpje waar een spiegel in zit naar beneden. Ik haal een hand door mijn haar en laat mijn tong langs mijn tanden glijden. 'Waarom is dit nodig? Je hebt toch al een vriend?' Vraagt Matthy ineens. Ik kijk opzij. Hij heeft weer dezelfde blik in zijn ogen. De blik is serieus. Niet boos, niet geïrriteerd, niet alsof hij iets of juist niets van me moet. Hij staart me aan alsof hij me iets wil duidelijk maken met zijn blik. Maar ik kan hem niet plaatsen.

Dan word de knop omgezet en realiseer ik zijn vraag. Er komt een grijnsje opzetten. 'Voor jou natuurlijk, voor wie anders' zeg ik triomfantelijk. Matthy gaat gelijk weer rechtop zitten en start de motor. Deze opmerkingen zijn mijn enige vorm van weerbaarheid tegen zijn boosheid, want er boos op ingaan is juist wat hij graag zou willen. Al weet ik niet of de opmerking van hem dit keer heel bot bedoelt was, of dat het toch ergens vandaan kwam.

Matthy klikt de camera aan. 'Jaa, ik zit vandaag helaas samen met Milo in de auto' zegt hij grappend, ookal meent hij de 'helaas' wel. 'We hebben een filmpje gekregen van Raoul en die gaat ons iets dichterbij zijn locatie brengen.' Zegt hij dan. Ik knik. 'Milo, kan jij het filmpje even aanzetten? Dan toets ik een locatie in zodra we die weten op mijn telefoon voor de navigatie' zegt Matthy en hij kijkt me met een vragende blik aan. 'Jo' zeg ik en ik tik het filmpje aan dat Raoul ons heeft gestuurd.

Na even nadenken en sparren over wat we weten, zijn we vrij zeker van de eerste locatie. 'Nou kom op Matthyas, rijden' zegt ik met een grijns. Matthy kijkt me even heel boos aan, hij haat het als ik hem zo noem. Matthy toetst hem in en start de auto. We rijden weg van het huis. Geen idee hoelang het gaat duren voor we hier weer terug zijn, en of wij dat met elkaar uithouden.