Goodbye, Spoiled Brat.

Chapter Fourteen: Congratulations

I am so nawawalan na ng gana sa life. Hindi ko alam kung gusto ko pa ba mabuhay or what. 

Joke lang! Gusto ko pang mabuhay. Sayang naman ang isang katulad ko kung mawawala na lang ako sa mundong ito. Pinalagpas ko lang ang susunod na Kathryn Bernardo! Haha. Pero back to my problem.. 

I don't know what to do.

I don't know kung pagpapatuloy ko pa ba ang plans ko na maging top one dahil ngayon palang parang useless din naman ang pagiging top 2 ko.

My dad didn't even congratulate me. Kahit wag niya ng sinabi yung 'anak talaga kita' thingy na yun basta ba i-congratulate niya ako masaya na ako e. Diba? Agree?

E kaso hindi, tapos, may gana pa siyang pagalitan ako matapos kong sabihin sa kanya mga hinanakit ko, ay wait, di ko pala sinabi sa kanya, pinapahula ko sa kanya. Ugh! I don't wanna remember it na. It's just making me sad and depressed.

Hmp!

Nakakatampo talaga. Parang wala na akong kasagi sa life and wala na akong kakampi, parang wala na nga din akong mapuntahan eh.

Nakakainis.

I'm so super duper sad and depressed na.. Kakasabi ko lang pero sasabihin ko ulit. Haaaay life! 

Whatever! Actually... Ganun naman na talaga ang nararamdaman ko ever since tumapak ako sa lugar na ito. Nadagdagan lang ng sobra-sobra! I hate this place and I hate it because I don't have a power to go to places I wanna go.

Di ko na din naman alam kung saan ako pupunta e.

Kahit di na ako umuwi sa bahay namin sa Manila. Wala na din naman akong pamilya na eh. Tsaka eww, ayokong ipagsiksikan ang sarili ko sa bago niyang family. Ayoko magmukhang kawawa.

I will never do that!

"Ms. Del Valle! I'm talking to you!" I startled because of that. Ay shocks! Nasa klase nga pala ako! Tsk. Tumayo na lang ako kahit di ko alam ang gagawin.

"Y...es Ma'am." What the fuck is this moment?

"What's the answer on my question?" Napakamot ako ng ulo. Ano ba ang question niya? Fuck this shit, this is why i hate idling. Minsan talaga mas focus pa ako sa ganung bagay e.

Pumewang lang siya at umirap saakin.

Aba!

"Hindi ka kasi nakikinig! Okay, Ms. Gonzales, what's the answer?" Agad namang akong umupo at tinignan ang babaeng sumagot sa 'question' ng aking judgemental na teacher.

Sorry naman daw a!

Yeah right, di ako nakikinig, I have a freaking problem here! Pero di dapat siya ganun magsalita! Nakakainis! Kala mo kung sino! Eh mas malaki pa nga siguro ang monthly allowance ko kesa sa sweldo niya kaya wag siyang magsalita ng akala mo kung sino siya.

If I get a chance, papatalsik ko siya dito. Pero I wouldn't do that kasi I don't have a freaking chance. She must be thankful for that. That creepy old masungit teacher!

Tumingin ulit siya saakin at nagsalita.

"Yes Ms. Del Valle, I guess you have an answer because you keep on looking at my face?" See how judgemental this woman? Argh!

Umiling lang ako dahil di ko naman talaga alam ang sinasabi niya. Naiinis ako sa pagmumukha niya at ayoko na siyang patulan pa.

Mamaya mapunta pa ako sa disciplinary dahil sasagutin ko siya. Bahala na kung sabihin niya na wala akong alam at di ako nakikinig sa kanya.

"Okay, Tonying. Answer my question, seems like Ms. Del Valle is not interested in our subject." She said. Not just not interested in the subject but also to the teacher. Hmp. Umirap na lang ako sa kawalan. Tignan mo itong Tonying na ito, sige go on, answer my question! Kailangan mo ito dahil kailangan mong bumili ng kotse diba?

"correct! You're always attentive Mr. Topacio." Blah blah blah, whatever. Sige siya na! Siya ang top one kasi e. Tapos ako, in-attentive? Ganun? Porket nakatulala lang.

Ughhhhh!

I don't have the energy to argue na. Kaya tinignan ko na lang ang magaling naming top one para i-explain ang sagot niyang na gustong marinig ng nakakainis na judgemental na teacher na ito.

-

"Hey. Angela, is there any problem?" Tanong ni Glenn sakin. It's uwian na, thank god kaya I can rest and continue what I've been thinking a while ago.

"Ha? Ummm. Nothing.." Pagiling ko sa kanya. Agad niyang hinapo ang noo at leeg ko para tignan kung mainit ba ako.

"Wala ka namang sakit, pero ang tamlay mo." Am I? Hindi ko din alam kung bakit eh. Maybe because I don't have gana in my life anymore?

"Ewan ko din e." Sagot ko sakanya. Hindi ko rin alam kung bakit parang I'm so tinatamad to be me this day.

"I'm worried about you. Paano kung dahil jan sa pagiging ganyan mo, mapabayaan mo ang pagaaral mo? Nako, Top 2 ka pa naman."

I just smiled on what he said. Yes, I'm a freaking top 2! But my dad didn't even congratulate me!

"Congratulations nga pala, Angela Vivien Del Valle. Hindi ka lang maganda, matalino pa." I just stared at him. He's the first one to congratulate me ever since that day. And I'm so nabigla lang kasi di ko ineexpect na siya pa talaga ang magcocongratulate saakin. This guy is so nice.

I don't even know what and how to react on what he said. 

"T..Thanks. Glenn. Thank you so m..much." then my car has arrived and sadly yun na ang last interaction namin this day. At sumakay na ako sa kotse. I waved goodbye to my precious friend.

Muntik na akong mapaiyak dahil doon sa sinabi niya kasi simpleng words niya lang.

Buti pa siya, Cinongratulate ako.

Thanks to that guy. I somehow feel, happy. Someone can distinguish my presence. Someone knows my existence and i'm somehow, comforted by it.

Maybe, he is the one that I've been asking my mom. Baka nga siya siguro talaga ang 'guardian angel' ko. Na siya na yung hinihingi kong friend na makakaintindi saakin at mafefeel ko na hindi ako alone.

I felt kinda relieved on what he said. He said those words like it's kind of encouragement. Like its some kind of lift for me.

Nagaalala siya saakin na baka di pa ako maging top 2 ulit. Na baka mapabayaan ko ang...

Oh screw this shit. Nakakahiya pala ang hindi ko pagsagot sa teacher na iyon kanina. Baka isipin niya ay bobo ako. Hindi lang siya, baka pati yung mga kaklase ko.

Omygahd Angela, why did you act this way ba?

Being matamlay is not so me. What did I do?

And I let this freaking Tonying answer the question that is meant for me? OMG! That's recitation for pete's sake! why did I let this slip away? Malaki ang points noon at baka..

Why did I gave him a chance to answer that question? Pwede ko naman sagutin kasi ang tanong nung kahit nakakainis na teacher na iyon.

Fuck.

I let this day pass by na lang muna.

But this is the only day that I will be like this. Let's just say that this just my break. Because, being weak is not me. I'm supposed to be top 1 of this class. And tomorrow will be the start of my mission.

Agad akong umakyat sa kwarto ko.

Pagkapasok ko, di na ako nagpaligoy ligoy pa at binuklat ko agad ang libro na dapat pagaralan. Kailangan kong bumawi. Hindi ako dapat magpaapi! They will never bring me down! I will be at the top and noone can stop me from being it. Ha! Tonying! Let's just see if magiging top one ka padin!