💋သခင့္အနမ္း႐ိုင္း💋(C O M P L E T E D)

💋သခင့္အနမ္း႐ိုင္း💋

💋သခင့္အနမ္းရိုင္း💋
💋Episode{1}💋
ညသန္းေခါင္ယံအခ်ိန္ကတၲရာလမ္းမျကီးတစ္ေလ်ွာက္မရပ္မနားေျပးလာေနသည့္မိန္းကေလးတစ္ေယာက္။ထိုမိန္းကေလး
အေနာက္ကိုလိုက္ေနျကသည့္လူတစ္စု။ထိုလူမ်ားသည္ေသြး
စက္သခင္၏အေစာင့္မ်ားျဖစ္ျကသည္။
"မမေလး ရပ္လိုက္ပါ။မမေလးအခုလိုထြက္ေျပးတာသခင္
ေလးသိရင္မမေလးအျပစ္ေပးခံရမာ"
ထိုလူစကားေျကာင့္သူမခတၲတိတ္ဆိတ္သြား၏။သို႕ေပမယ့္
အဲ႕လူလက္ကလြတ္ေအာင္ေျပးဖို႕သူမအတြက္ရခဲတဲ႕အခြင့္အေရးတစ္ခု။ထိုအခြင့္အေရးကိုလက္လြတ္ဆံုးရႈံးခံလို႕မျဖစ္
သူမေသခ်ာစဥ္းစားျပီး
"လာမတားနဲ႕ ငါရေအာင္ထြက္ေျပးမွာ"
ထိုစဥ္အနက္ေရာင္ကားတစ္စီးေရာက္လာျပီးကားေပါကလူ
တစ္ေယာက္ဆင္းလာေလသည္။ထိုလူဆင္းလာေတာ့အေစာနကသူမကိုလိုက္ဖမ္းေနတဲ႕သူေတြအားလံုးအရိုအေသျပဳလိုက္
ျကသည္။
"ဟင္...ရွင္............"
"ဟုတ္တယ္...ငါပဲ။မင္းရဲ႕သခင္ေသြးစက္ အဟက္
ဘယ္လိူလဲ။ထြက္ေျပးဦးမွာလား ႏြဲ႕ယိမ္းအိမ္။မင္း
ထြက္ေျပးခ်င္ထြက္ေျပးေလမင္းထပ္ျပီးထြက္ေျပးေလ
မင္းအေဖအသက္ကိုငါအာမ မခံေလပဲ"
"ရွင္...ရွင္...ေတာ္ေတာ္ယုတ္မာပါလား"
သူမစကားေျကာင့္ေသြးစက္ဒါသေထာင္းခနဲထြက္လာျပီးသူမ
ဆီလ်င္ျမန္ေသာေျခလွမ္းျကဲမ်ားျဖင့္ေလ်ွာက္လာျပီးသူမလည္
ပင္းကိုညစ္ထားလိုက္ေလသည္။
"ထပ္ေျပာစမ္း ႏြဲ႕ယိမ္းအိမ္။ငါကယုတ္မာတယ္။ဟုတ္
လား ေျပာစမ္း"
ဆိုျပီးသူမလည္ပင္းကိုအေစာနကထက္ပိုအားထည့္ျပီးညစ္ထားလိုက္သည္။
"အြ..........အု............ကြ်န္မလည္ပင္း............"
သူမစကားေျကာင့္ေသြးစက္အသိဝင္လာျပီးလည္ပင္းညစ္ထား
သည့္လက္ကိုလြတ္ပစ္လိုက္သည္။ျပီးေတာ့
"မင္းအေဖေလာက္ငါမယုတ္မာဘူး။ေအး မင္းေျပာသလိုငါယုတ္မာမယ္ဆိုရင္ ..."
သူမနဲ႕ေျပာေနရင္းအေစာင့္ေတြထဲမွအယုံျကည္ရဆံုးဇြဲေနာင္
ဆီတစ္ခ်က္ျကည့္ရင္း............
"ဇြဲေနာင္ "
သခင္ေလးေခါလိုက္ေတာ့ဇြဲေနရာခ်က္ျခင္းေရာက္လာျပီး
"သခင္ေလး ကြ်န္ေတာ္ေရာက္ပါျပီ"
"အဲ႕မိန္းမကိုငါ့ဆီေခါလာခဲ႕"
"ဟုတ္ကဲ႕ သခင္ေလး"
ဇြဲေနာင္ မမေလးႏြဲ႕ယိမ္းအိမ္အနားသို႔ေရာက္သြားျပီးမမေလး
၏လက္ႏွစ္ဖက္ကိုင္ဖို႕လုပ္ေနစဥ္
"ေနဦး ဇြဲေနာင္။သူ႕ကိုရိုရိုေသေသေခါစရာမလိုဘူး။
ငါ့ကားထဲမွာပစၥည္းတစ္ခုသြားယူလာခဲဲ႕"
"ဟုတ္ကဲ႕သခင္ေလး"
ဇြဲေနာင္ မမေလးအနားကထြက္သြားျပီးသခင္ေလးကားဆီလာခဲ႕သည္ဝကားထဲေရာက္ေတာ့တိရစၧာန္ေတြကိုခ်ည္ေႏွာင္တဲ႕သံျကိဳးအရွည္တစ္ေခ်ာင္းေတြ႕ရ၏။သံျကိဳးကိုယူလာျပီးသခင္ေလးလက္ထဲထည့္ေပးလိုက္စဥ္.........
"မင္းကိုယ္တိုင္အဲ႔မိန္းမကိုတိိရစာၦန္ေတြခ်ည္ေႏွာင္သလိုမ်ိဳး
ခ်ည္ျပီးငါ့ဆီေခါလာခဲ႕"
"ဟုတ္ကဲ႕သခင္ေလး"
သံျကိဳးအရွည္ယူလာေနသည့္ဇြဲေနာင္ကိုျမင္ေတာ့သူမေျခ
လွမ္းေတြအေနာက္သို႔တျဖည္းျဖည္းတြန္႔ဆုတ္သြားရသည္။
ဇြဲေနာင္ကိုတစ္ခ်က္ျကည့္ ဟိုလူေသြးစက္ကိုတစ္ခ်က္ျကည့္ျပီး
"ရွင္လူမဆန္တဲ႕သူပဲ ေသြးစက္။ရွင့္ႏွမရွင့္အေမကိုအဲ႕လို
ခ်ည္ျကည့္ပါလား။ရွင္..."
"ေျဖာင္း............"
သူမစကားေတာင္မဆံုးျမန္ဆန္လွသည့္ေသြးစက္လက္ဝါး
ေျကာင့္ပါးတစ္ဖက္နာက်င္သြားရသည္။နာက်င္မႈ
ေျကာင့္ျပန္ေျပာဖို႔အစျပဳလိုက္ရာ.........
"ငါ့မွာအေမမရွိဘူူး။မင္းတို႔မိသားစုေျကာင့္ငါအေမေသခဲ႕ရ
တယ္။အထူးသျဖင့္မင္းအေဖပဲ။အဟက္......တျခားမိန္းမ
ေတြကိုပဲငါနူးနူးညံ႕ညံ႕ညင္ညင္သာသာဆက္ဆံမယ္။ မင္းကို
ေတာ့တိရစာၦန္လိုဆက္ဆံမယ္။ဇြဲေနာင္ ဘာရပ္ျကည့္
ေနတာလဲ။အဲ႕မိန္းမကိုသံျကိဳးနဲ႕ခ်ည္လိုက္ ျပီးရင္ပါးစပ္ကို
တိတ္နဲ႕ပိတ္ျပီးငါ့ဆီတိရစာၦန္တစ္ေကာင္လိုဆြဲေခါလာခဲ႕"
"ဟုတ္ကဲ႕ သခင္ေလး"
သူမအနားရပ္ေနသည့္ဇြဲေနာင္ဒူးတုပ္ထိုင္ခ်ျပီးလက္နဲ႕ေျခ
ေထာက္ကိုသံျကိဳးျဖင့္တင္းက်ပ္စြာခ်ည္လိုက္ေလသည္။
သံျကိဳးနဲ႕ခ်ည္ျပီးေတာ့ေဘာင္းဘီအိတ္ကပ္ထဲရွိသည့္တိတ္ေခြ
အမဲတစ္ခုယူထုတ္လိုက္ျပီးမမေလး၏ပါးစပ္ကိုတိတ္နဲ႕ကပ္
ကာသခင္ေလးဆီဆြဲေခါလာခဲ့သည္။သူ႕သခင္အမိန္႔ကိုနာခံသည့္အတိုင္းသူမကိုတိရစာၦန္တစ္ေကာင္လိုဆြဲေခါလာခဲ႕သည္။ဖိနပ္မပါဘဲထြက္ေျပးလာတာေျကာင့္ေျခဖဝါးေလး
ေသြးေျခဥေနသည္။အခုကြ်ဲမ်ိဳးႏြားမိ်ဴးဆြဲေခါလာေတာ့ပိုျပီးနာက်င္လာသည္။ပါးစပ္ကေျပာေနေပယ့္စကားလံုး
ေတြကမပီျပင္
"အြ......ဝူး.........ဝါး.........ဟ...င့္........."
ဇြဲေနာင္ဆြဲေခါလာသည့္အတိုင္းလိုက္လာတဲ႕သူမကိုျကည့္ရင္း
ေက်နပ္ေန၏။မင္းနာက်င္တာျမင္ရလို႔ငါစိတ္ခ်မ္းသာ
လိုက္တာ ႏြဲ႕ယိမ္းအိမ္။
"သခင္ေလး ကြ်န္ေတာ္ေခါလာခဲ႔ပါျပီ"
"မင္းေတာ္တယ္ ဇြဲေနာင္"
"ေက်းဇူးပါ သခင္ေလး"
ဇြဲေနာင္ကိုေျပာျပီးသူမကိုျကည့္လိုက္သည္။
"ဘယ္လိုလဲ။တိရစာၧန္တစ္ေကာင္လိုဆြဲေခါခံရတဲ႕ခံစား
ခ်က္......ငါ့ကိုေျပာျပစမ္း"
"အူူး.........ဝူး............ဝါး............ဟ......င့္........."
"ဟားဟား ဟားဟား ...... ဟားဟား ဟားဟား............"
သူေမးေနေပမယ့္တိတ္နံဲ႕ကပ္ထားတာေျကာင့္သူမစကားလံုး
ေတြကမပီျပင္ျဖစ္ေနေတာ့သူမပုံစံျကည့္ျပီးသူအားရပါးရစြာရီ
ေမာလိုက္သည္။
"အဲ႕မိန္းမကိုကားေနာက္ခန္းထဲထည့္လိုက္။ျပီးရင္မင္းတို႕
စံအိမ္ကိုလိုက္လာခဲ႕"
"ဟုတ္ကဲ႕ပါ သခင္ေလး"
"ဇြဲေနာင္ မင္းေမာင္းေတာ့"
"ဟုတ္ကဲ႕ သခင္ေလး"
ကားသုံးစီးတစ္ျပိဳင္နက္တည္းေရွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္ကတၲရာ
လမ္းမျကီးအတိုင္းေတာက္ေလ်ွာက္ေမာင္းႏွင္းလာခဲ႕ျကသည္။
သမီးျဖစ္သူႏြဲ႕ယိမ္းအိမ္အခုခ်ိန္ထိအိမ္မျပန္လာေသးတာ
ေျကာင့္ဧည့္ခန္းထဲသရပ္ေစာင့္ေနတဲ႕ဦးမင္းလူနဲ႕ေဒါပြင့္ျခည္
တို႔လင္မယားႏွစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။
"ကိုယ္ သမီးေလးခါတိုင္းဆိုအိမ္အေစာျကီးျပန္ေနျက ဒီ
ေန႕က်မွအရမ္းေနာက္က်ေနပါလား။ပြင့္သမီးေလးအရမ္းစိတ္ပူတယ္ကိုယ္။သမီးေလးတစ္ခုခုမ်ားျဖစ္ေနျပီလားမသိဘူးေနာ္ ဟင့္"
"ပြင့္စိတ္ပူသလိုကိုယ္လည္းစိတ္ပူတယ္။မဟုတ္မွေသြးစက္.........ဒီေကာင္သမီးေလးကိုဘာလုပ္လိုက္ျပီလဲမသိဘူး"
"ဟင္............ေသြးစက္ဆိုတာျမေလးႏြယ္ရဲ႕သားလားကိုယ္။
ဟုတ္လား ကိုယ္"
"ဟုတ္တယ္ပြင့္။ျမေလးႏြယ္ရဲ႕သားေသြးစက္သခင္ပဲ။
ကိုယ္ေျကာင့္သူအေမေသခဲ႕ရတယ္ပြင့္။ကိုယ္ထင္တာ
မွန္ရင္သမီးေလးဒီေကာင္လက္ထဲမွာရွိလိမ့္မယ္"
"ဘယ္လို............သမီးေလးကျမေလးႏြယ္သားလက္ထဲမွာ
လား"
"ဟုတ္ေလာက္မယ္ ပြင့္"
"ဟင့္အင္း မျဖစ္ဘူး ။သမီးေလးကိုအျမန္ဖုန္းဆက္မွ"
ေဒါပြင့္ျခည္အိမ္ဖုန္းနဲ႕သမီးေလးနံပါတ္ကိုနိပ္ျပီးဖုန္းေခါလိုက္
သည္။
"လူျကီးမင္းေခါဆိုေသာတယ္လီဖုန္းမွာစက္ပိတ္ထားပါသည္
ရွင့္"
"ဟင့္...ကိုယ္ သမီးေလးဖုန္းစက္ပိတ္ထားတယ္။ကိုယ့္မွာ
ျမေလးႏြယ္သားဖုန္းနံပါတ္ရွိလား။ရွိရင္အခုဆက္ ပြင့္
ကိုယ္တိုင္ေျပာမယ္"
"ခန ပြင့္.........ကိုယ္ရွာျကည့္လိုက္ဦးမယ္"
"အင္း.........ျမန္ျမန္ရွာပါကိုယ္။ပြင့္သမီးေလးကိုအရမ္း
စိတ္ပူေနျပီ"
ကားသုံးစီး🏛ျမေလးႏြယ္စံအိမ္🏛ထဲေရွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္ဝင္
ေရာက္လာခဲ႕သည္။ပထမဆံုးအနက္ေရာင္ကားထဲမွ
ေသြးစက္ဆင္းလာျပီးစံအိမ္ထဲဝင္သြားျပီးစီးကရက္ျကဳတ္ယူ
ျပီးထြက္လာခဲ႕သည္။
"ဇြဲေနာင္ မင္းေက်ာက္ခဲအခြ်န္ေတြထည့္ျပီးယူလာခဲ႕"
"ဟုတ္ကဲ႕ သခင္ေလး"
ဇြဲေနာင္ထြက္သြားေတာ့ေသြးစက္နာက္ဆံုးကားထဲမွာထိုင္
ေနတဲ႕သူမကိုျမင္လိုက္ျပီးေကာက္က်စ္စြာျပံဳးလိုက္သည္။
"အဲ႕မိန္းမကိုအျပင္ေခါထုတ္ခဲ႕"
"ဟုတ္ကဲ႕ပါ သခင္ေလး"
ကားထဲမွာထိုင္ေနသည့္သူမကိုအျကမ္းပတမ္းအျပင္သို႔ဆြဲ
ထုတ္လိုက္သည္။ေက်ာက္ခဲအခြ်န္ထည့္ထားသည့္
ပံုးကိုကိုင္ဆိုင္လာသည့္ဇြဲေနာင္တစ္ေယာက္ကိုျမင္ျပီးေသြး
စက္မ်က္ႏွာ၌ေက်နပ္ေသာအျပံဳးတစ္ခုထြက္ေပါလာသည္။
"ေက်ာက္ခဲအခြ်န္ေတြကိုတန္းစီးျပီးခင္းခ်လိုက္။ေနရာ
မလပ္ေစနဲ႕။ျခံတစ္ျခံလံုးအျပည့္ခင္းခ်လိုက္ မင္း
တို႔ေရာကူလိုက္"
"ဟုတ္ကဲ႕ ပါ သခင္ေလး"
ဇြဲေနာင္နဲ႕တျခားအေစာင့္မ်ားျခံတစ္ျခံလံုးေက်ာက္ခဲအခြ်န္
မ်ားကိုအျပည့္ခင္းခ်ထားလိုက္သည္။အခ်ိန္တစ္နာရီအျကာ
မွဇြဲေနာင္ေရာက္လာျပီး
"သခင္ေလးခိုင္းတဲ႕အတိုင္းလုပ္ျပီးပါျပီ"
"အဲ႕မိန္းမပါးစပ္မွာကပ္ထားတဲ႕တိတ္ခြာလိုက္"
"ဟုတ္ကဲ႕ သခင္ေလး"
ဇြဲေနာင္ မမေလးအနားသြားျပီးပါးစပ္မွာကပ္ထားသည့္တိတ္ကို
ခြာေပးလိုက္သည္။
"မင္းငါ့စံအိမ္ထဲကထြက္ေျပးရဲတယ္ေပါ့။မင္းေတာ္ေတာ္
သတၲိေကာင္းေနတာလား ႏြဲ႕ယိမ္းအိမ္"
" ရဲတယ္။ထြက္မေျပးရဲရေအာင္ကြ်န္မအမွားလုပ္ထားသူ
မွမဟုတ္တာ။ကြ်န္မအမွားမလုပ္ထားလို႔ထြက္ေျပးတယ္
အဲဒါဘာျဖစ္လဲ။ရွင္ေျပာသလိုေပါ့ကြ်န္မကသိပ္ကိုသတၲိ
ကာင္းတာေပါ့။ရွင္မသိဘူးမလား ေသြးစက္သခင္"
"ဒါေပါ့ဒါေပါ့။မင္းသတိၲိသိပ္ေကာင္းတာငါမသိဘူး။ဒါေပမဲ႕
ငါ့စံအိမ္ထဲကမင္းထြက္ေျပးခဲ႕တယ္မလား။ေမွာင္မဲေနတဲ႕
ကတၲရာလမ္းမျကီးတစ္ေလ်ွာက္ေလမင္းကေတာ္ေတာ္
အေျပးသန္တာဆိုေတာ့မင္းကိုေျပးခိုင္းမယ္။ဘယ္လိုလဲ"
"စိန္လိုက္ေလ"
"WOOW မင္းကစိန္ရဲတယ္ေပါ့။ေကာင္းျပီေလ......ဇြဲေနာင္ သူ႔ကိုခ်ည္ထားတဲ႕သံျကိဳးျဖဳတ္ေပးလိုက္"
"ဟုတ္ကဲ႕ သခင္ေလး"
"ဒီးးးးး ဒီးးးးဒီးးးးး"
ရုတ္တရက္ျမည္လာတဲ႕ဖုန္းေျကာင့္ေသြးသစ္သေဘာက်စြာ
ျပံဳးလိုက္သည္။
"ဟယ္လို......... ဦးမင္းလူ"
"'ဟင္.........ဒယ္ဒီီ"
"ေသြးစက္ ငါ့သမီးမင္းဆီမွာမလား။ငါအခုနကသမီးအသံျကား
လိုက္တယ္"
"ဟားဟား ဟားဟား ခင္မ်ားသမီးလား။ရွိတာေပါ့"
"ရွိရင္ငါ႕သမီးကိုဖုန္းေပးလိုက္"
"က်ဳပ္ကခင္မ်ားခိုင္းတဲ႕အတိုင္းဘာလို႔လုပ္ရမွာလဲ ဦးမင္းလူ။
ခင္မ်ားသမီးစိတ္ပူမေနနဲ႔။သူကက်ဳပ္ရဲ႕ေက်းကြ်န္ျဖစ္
ေတာ့မွာေလ။ခင္မ်ားလုပ္ခဲ႕တဲ႕အျပစ္ေတြေျကာင့္ခင္မ်ား
သမီးျပန္ေပးဆပ္တယ္လို႔မွတ္လိုက္ေပါ့။ဟုတ္တယ္မလား
ခင္မ်ားသမီးအတြက္နစ္နာစရာမရွိပါဘူး။ဘာလို႔
လဲသိလား။ခင္မ်ားသမီးကိုတိရစာၦန္တစ္ေကာင္လိုက်ဳပ္ထားမွာမို႔လို႕ေလ။ဟားဟား ဟားဟား........."
"မင္း...မင္း ယုတ္မာလွခ်ည္လားေသြးစက္"
"ေတာက္စ္.........က်ဳပ္ယုတ္မာတယ္ေပါ့။ဟုတ္လား
က်ဳပ္ယုတ္မာတာဘယ္လိုလဲဆိုတာခင္မ်ားကိုျပမယ္။ဒါေပမဲ႕အခုမဟုတ္ဘူး ...အခုခင္မ်ားသမီးကိုဘာလုပ္ျပမလဲဆိုတာ
ခင္မ်ားမ်က္လံုးနဲ႕ေသခ်ာျကည့္ထား။မင္းတို႔အဲ႕မိန္းမကိုငါ့ဆီေခါလာခဲ႕"
"ဟုတ္ကဲ႕ပါ သခင္ေလး"
"ဇြဲေနာင္ ျကာပြတ္သြားယူလာခဲ႕"
"ဟုတ္ကဲ႕ သခင္ေလး"
မျကာပါဇြဲေနာင္ျကာပြတ္ယူျပီးသခင္ေလးဆီလာခဲ႕သည္။
ဇြဲေနာင္ျကာပြတ္ယူျပီးထြက္လာတာကိုေသြးစက္ျမင္လိုက္ျပီး
"ျကာပြတ္ ငါ့ကိုေပးစမ္း"
ေျပာရင္းဇြဲေနာင္လက္ထဲမွျကာပြတ္ကိုလွမ္းယူျပီးအေရွ႕မာရပ္
ေနသည့္ဦးမင္းလူ၏သမီးႏြဲ႕ယိမ္းအိမ္သို႔ဦးတည္ျပီးျကာပြတ္
ျဖင့္
"ရြမ္း......"
"အား......"
"ရြမ္း......"
"အား........."
"ရြမ္း......"
"အား........."
"ေသြးစက္ မင္းရပ္လိုက္ေတာ့။ ငါ့သမီးေလးအေတာ္ကိုနာက်င္
ေနပါျပီ။ငါေတာင္းပန္ပါတယ္။ငါ့သမီးေလးကိုဘာမွ
ထပ္မလုပ္ပါနဲ႕"
"ဟင့္......အ မ ေလး......ကိုယ္ရယ္ သမီးေလးကိုျကည့္ပါဦး။
ျကာပြတ္နဲ႕ရိုက္ခံေနရတာသမီးေလးလက္ေမာင္းကို
ျကည့္ပါဦး။အရႈိးအရာထင္းသြားျပီ။ဟင့္......မာမီ
သမီးေလး။အေဒါေတာင္းပန္ပါတယ္သားေလးေသြးစက္
ရယ္။သမီးေလးကိုထပ္ျပီးမရိုက္နင္ပါနဲ႕ေတာ့"
ေဒါပြင့္ျခည္နဲ႕ျပသာနာမရွိေပမဲ႕ဦးမင္းလူေျကာင့္သူေဒါသမ်ား
မေျပသြား။ႏြဲ႕ယိမ္းအိမ္ကိုျကည့္ေတာ့ပါးေပါ၌မ်က္ရည္မ်ားစီးက်ေနျပီးခႏၶာကိုယ္ကိုျကည့္လိုက္ေတာ့လက္ေမာင္းအနားကအက်ၤ ီအသားမ်ားစုတ္ျပဲေနျပီးလက္ေမာင္းေပါ၌အရႈိးအရာမ်ားထင္းေနတာကိုေတြ႕လိုက္ရသည္။သူ႕စိတ္ကိုခနေလ်ွာ့လိုက္ခ်ျပီး
"က်ဳပ္ဘာသာက်ဳပ္သူ႔ကိုဘယ္လိုပဲရိုက္ရိုက္ခင္မ်ားအပူမပါ
ဘူးဦးမင္းလူ။ခင္မ်ားလုပ္ရပ္ေတြေျကာင့္ခင္မ်ားသမီးခံရတာ။က်ဳပ္အခုျကာပြတ္နဲ႕ရိုက္လို႔သူအနာတရျဖစ္သြား
လည္းက်ဳပ္ေဆးကုေပးမယ္ထင္ေနလား။ေဝးေသး......
က်ဳပ္အေမခံစားခဲ႕ရတဲ႕အတိုင္းတစ္ခုခ်င္းခံစားရေအာင္က်ဳပ္
လုပ္မွာ"
ဆိုျပီးဖုန္းခ်ပစ္လိုက္ေလသည္။ေသြးစက္ဖုန္းကိုဇြဲေနာင္
လက္ထဲေပးျပီးသူမအနားသြားျပီး
"မင္းမ်က္ရည္က်ေနလည္းအပိုပဲ ငါမသနားဘူး။အေစာနကမင္းေျပာတဲ႕စကားအတိုင္းမင္းလုပ္ရမယ္။ျခံတစ္ျခံလံုး
ေက်ာက္ခဲအခြ်န္နဲ႕ခင္းထားတာကိုမင္းေတြ႕တယ္မလား"
"အင္း......ေတြ႕တယ္"
"အဲ႕ေက်ာက္ခဲအခြ်န္ခင္းထားတဲ႕ေနရာမွာဖိနပ္မစီးပဲမင္း
ေျပးရမယ္။တစ္ညလံုးမနားရဘူး။မိုးလင္းတဲ႕အထိ
ေျပးရမယ္"
"ဘာ.........ကြ်န္မအဲ႕ေက်ာက္ခဲအခြ်န္ေတြအေပါမွာေျပးရမယ္။
ဟုတ္လား ေသြးစက္သခင္"
"ဟုတ္တယ္ မင္းေျပးရမယ္။အဲဒါမင္းငါ့စံအိမ္က
ထြက္ေျပးတဲ႕အတြက္ငါေပးတဲ႕အျပစ္ဒဏ္ပဲ။မင္းျငင္းမယ္
လို႔တစ္ခြန္းေျပာျကည့္လိုက္မင္းအေဖcompanyေဒဝါလီခံရေအာင္ငါလုပ္ပစ္လိုက္မယ္"
"ယိမ္းေတာင္းပန္ပါတယ္။ယိမ္းဒယ္ဒီရဲ႕လုပ္ရပ္အတြက္
ယိမ္းျပန္ေပးဆပ္ေပးပါ့မယ္ဦးေသြး။ဦးေသြးေျပာတဲ႕အတိုင္း
ယိမ္းလုပ္ပါ့မယ္။ဦးေသြးေပးတဲ႕အျပစ္ဒဏ္ကိုယိမ္းခံယူပါ့
မယ္။ေက်းဇူးျပဳျပီးယိမ္းဒယ္ဒီကိုဘာမွမလုပ္ပါနဲ႕ေနာ္"
"အဟက္.........အေစာနကေလသံနဲ႕တျခားစီပါလား။ထားပါ
မင္းငါ့ကိုဘယ္လိုေခါေခါကိစၥမရွိဘူး။အခုနကမင္းေျပာ
တယ္ေနာ္။ငါေပးတဲ႕အျပစ္ကိုခံယူမယ္လို႔"
"ဟုတ္......ယိမ္းခံယူပါ့မယ္"
"OK ဒါဆိုငါေျပာတဲ႕အျပစ္ဒဏ္ကိုမင္းခံယူလို႔ရျပီ။မင္း
အျပစ္ခံယူလားမယူဘူးလားဆိုတာငါCCTVကျကည့္ေနမွာ
အခုေစတာ့"
"ဟုတ္ကဲ႕.........ဦးေသြး"
"ဇြဲေနာင္ အိမ္တံခါးပိတ္လိုက္ေတာ့။သူဘာပဲျဖစ္ျဖစ္မင္း
ထျကည့္စရာမလိုဘူး။ေရေတာင္တိုက္စရာမလိုဘူး...ျကားလား"
"ဟုတ္ကဲ႕ သခင္ေလး"
ႏြဲ႕ယိမ္းအိမ္ကိုအျပစ္ေပးထားခဲ႕ျပီးဇြဲေနာင္နဲ႕အတူစံအိမ္ထဲဝင္သြားေလသည္။အျပင္မွာက်န္ခဲ႕တဲ႕ယိမ္းေလးကဦးေသြး
ေပးသြားသည့္အျပစ္ဒဏ္ကိုခံယူဖို႔ဖိနပ္မပါဘဲေက်ာက္ခဲအခြ်န္
ေတြရွိရာသို႔သြားျပီးေျခစုံရပ္လိုက္ေလသည္။
"အာ့........."
ေက်ာက္ခဲအခြ်န္ေပါေျခစံုရပ္လိုက္သည္နက္တစ္ျပိဳင္နက္
နာက်င္မႈကိုခံစားလိုက္ရသည္။နာက်င္မႈကိုမမူပဲ
ထိုေက်ာက္ခဲအခြ်န္ေပါသူမေျခေထာက္သြယ္သြယ္ေလးနဲ႕
စတင္ေျပးလြားပါေတာ့သည္။
ဆက္ရန္
💋ဦးေသြးအျပစ္ေပးတာရက္စက္လိုက္တာ......ယိမ္းေလး
သနားပါတယ္😥 💋
💋Episode{2}=Coming Soon💋