Chapter 27 ( Cross Paths )

3.6K 89 1
                                    

{ Roan's P.O.V }

Nag lakad lakad ako sa burnham mag isa si Anika kasi busy

Kasama nya yung father at kapatid nya

habang nag lalakad ako may narinig akong umiiyak

Anak ng ahgsuejenwoa

Sabi pa naman nila madaming multo dito sa baguio

Tangna baka totoo yun

Pag tingin ko sa upuan may babaeng nakayuko

Hindi ko alam biglang bumigat yung dibdib ko

Pero lumapit ako sa babae

Umangat yung ulo nya

Si

{ Gema's P.O.V }

Andito ako sa park ngayon

Nag paiwan ako kay kuya gerald

Gusto ko mapag isa

Naramdaman kong may palapit sa akin

Pag angat ko ng ulo

Si

"R-ro--an?" Sabi ko

Hindi sya nakapag salita

"Sorry" yung lang yung nasabi ko

Umupo sya sa tabi ko

"Anong nangyare?" Tanong nya

"Ikakasal ka na pala" sagot ko

"Napanood mo?" Tanong nya na parang nag aalala

"Congrats, new CEO and soon to be wed" sabi niya

"Anong nangyare Gema bakit hindi ka nag paalam sa akin ng maayos?" Tanong nya

"Sorry Roan" sabi ko tapos kinwento ko lahat lahat ng nangyari

Napansin ko na tumulo yung luha nya

"Masaya ako para sayo Roan" sabi ko

"Kaya pala umiiyak ka" sagot nya

"Yung tingin mo sa kanya kanina habang nag propropose ka sakanya kanina ganun na ganun yung tingin mo sa akin noon, ganun na ganun" sabi ko sabay tulo ng luha ko

Iyak ko nalang yung naririnig sa pagitan namin

"alam mo kung sinabi mo sa akin yung dahilan hindi sana ako nasaktan ng sobra, hindi ko alam kung bakit bigla kang nawala, hindi ko alam kung anong dahilan para akong mababaliw kakaisip kung anong dahilan..wala ka din pinagkaiba kau Patricia nang iiwan ng bigla bigla" sabi nya

"Sorry Roan" sabi ko

"Sorry that's all you can say?yung letter mong puro sorry at nakalagay na mahal mo ako yung punyetang letter na lalong nag pagulo ng utak ko" sabi niya

"Hindi kita kayang harapin noon, kasi baka pag hinarap kita baka mabago pa yung isip ko Roan" sabi ko

"Mahirap at sobrang sakit hindi ko alam kung san ako mag sisimula ulit nung mga panahong yun Gema, umalis ka ng walang aalam hindi ko alam kung anong dahilan mo, alam mo ba kung gaano ako nahirapan noon?" Tanong nya pero tumutulo yung luha nya

"Patawarin mo ako Roan naging mahina ako hindi kita naipaglaban, mahal na mahal kita noon Roan, pero sana maintindihan mo na mas mahalaga yung pamilya ko nung mga panahong yun" sabi ko

Inlove with a PROVINCE GIRLTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon