-Serendipity-

0.3

Merhaba arkadaşlar 3. bölüm ile sizlerleyim umarım beğenirsiniz.<3

Bu satıra okuduğunuz saati bırakmayı unutmayın.

Medya: Creep- radiohead (cover).

Vote tıklamayı ve satır arası yorum bırakmayı unutmayın.<3

Sizi çok bekletmeden bölüme geçelim o zaman.

**********************************************************************************************************************************************************************************************

Bartu Karaduman dan, kaldığımız yerden.

Ben onu izlerken içeri han almak için hemşire girdi, Bereni ve babamdan adının Sofia olduğunu öğrendiğim kızı alıp gitti. Kızların odadan çıkması ile annemler kendi aralarında konuşmaya başlamışlardı bile, "Çağatay kızımız ne kadar güzel ve tatlı fark ettin mi?" "Evet hatun aynı senin gençliğindeki gibi." Babamın böyle söylemesi üzerine annem kızarmaya başlamıştı.

O an fark ettim ki o kız anneme sadece görünüş olarak değil huy olarak da benziyordu, biraz zaman geçtikten sonra kolumda bir acı hissettim sadece uyuşma yüzünde olabileceğini varsayarak kolumu ovalamaya başladım.

Bir süre zaman geçtikten sonra odaya geri geldiler ve doktor içeri gelip testin sonucunun 5 saate çıkacağını belirtti.

Sofia Loretti (Karaduman) dan.

Biz sonuçların çıkmasını beklerken annem ile babam ayaklandı tam bende ayağa kalkıp nereye gittiğimizi soracakken babam karşı tarafa doğru konuşmaya başladı, "Biz gerçek kızımızla biraz zaman geçirmek istiyoruz sizde kendi kızınızla vakit geçirin." dedi, dediklerini çok iyi anlayamıyordum hızlı konuştuğu için ama eskiden ailemden gizli görüştüğüm bir Türk arkadaşım vardı adı Çağlaydı çok tatlı bir kızdı ve bana biraz Türkçe öğretmişti onun sayesinde bir şeyler öğretmişti tabi annemler bunu öğrendikleri gibi arkadaşımla iletişimimi kesmişlerdi birde üzerine ceza vermişlerdi.

Babam ise büyük ihtimalle şirket işlerinden dolayı Türkçe biliyordu, annem zaten bilmiyordu. Onlar odadan çıktıktan sonra tek kalmıştık, büyük ihtimalle annem olan kadın, "Merhaba kızım istersen sana kendimizi tanıtalım." burada ne dediğini daha iyi anlamıştım ve konuşabildiğim kadar konuşmaya çalıştım, "t-tabii ben memnun olir çok" konuşmamdan sonra kadın tebessümle bakmaya başladı, diğerlerine baktığımda ise babam olabilecek adamın dudağının havaya kalktığını gördüm bana benzeyen çocuk ise gülmemeye çalışıyor gibiydi, kadın tekrardan konuşmaya başladı, "Kızım ben annen Çisem, bu baban Çağlar ve buda ikizin Bartu." Kadın çok iyi Türkçe konuşamadığımı anlamış olmalı ki daha yavaş konuşmuştu.

"Merhaba! benim...adim Sofia" Tam olarak demek istediklerimi belirtmek için biraz duraklamıştım kelimeler arasında, çocuk daha ben olduğunu anlamadan yanaklarımı sıkıp bir şeyler söylemeye başlamıştı o kadar hızlı konuşuyordu ki anlamıyordum. "AYY BEN SENİ YERİM BU KONUŞMA NEE ZATEN TATLIYDIN ŞU ANDA TATLILIK ABİDESİSİN!!" yanaklarımı serbest bıraktıktan sonra anlamadığımı belirtmeye çalışmıştım, "a-abid- ne" o sırada kadın konuşmaya başlamıştı, "Olum dur biraz soluklan kız anlamıyor ne dediğini, kızım o sana çok tatlı olduğunu söylemeye çalıştı." kadın yavaş yavaş konuşunca daha iyi anlamıştım ve anladıkça yanaklarım kızarmaya başlamıştı, bende daha fazla patlıcana dönmeden ortamdan kurtulmaya çalışmıştım.

"Benim uyku var çok, ben...yaticak şurada." diyerek sedyeyi göstermiştim ve koşar adımlarla sedyenin yanına gidip sırtımı onlara dönerek uyumaya başlamıştım. En son hissettiğim şey ise birinin üzerime ceket örtmesi olmuştu.

**********************************************************************************************************************************************************************************************

Merhaba arkadaşlar yeni bir bölümle sizlerleyim, bu bölüm umarım hoşunuza gitmiştir, bir sonraki bölüm bu gün ya da yarın gelir.

Sofia?

Bartu?

Çisem Hanım?

Sizce üzerine ceketi kim örttü?

Üvey ailesi?

Vote tıklamayı unutmayn.<3

454 kelime.